Orica-GreenEdge is al jaren een vaste waarde in het wielerpeloton, met kleppers als Simon Gerrans, Michael Matthews en Caleb Ewan. Wat sommigen misschien niet weten, is dat deze Australische grootmacht eveneens over een vrouwentak beschikt: Orica-AIS. En ook die ploeg herbergt enkele vedetten, die gesteund worden door trouwe knechten en jonge talenten. Maak kennis met de vrouwen van Orica-AIS.
Gracie Elvin (Australië)
Werd in 2013 en 2014 Australisch kampioen. Uitstekende tijdrijdster die sterk voor de dag komt in eendagswedstrijden. Gracie Elvin (27) won vorig jaar 3 koersen, waaronder een rit in de hoog aangeschreven Mitchelton Bay Cycling Classic. Het presteren van Elvin wordt scherp onder de loep genomen door oud-coureur Stuart Shaw, die niet alleen haar coach maar ook haar echtgenoot is.
Katrin Garfoot (Australië)
Wellicht wel de opmerkelijkste verschijning binnen de rangen van Orica-AIS. Katrin Garfoot werd prof in 2014. Ze was toen al 32 lentes oud. Na een moeizaam eerste seizoen draaide de routinier vorig jaar op volle toeren. Mede dankzij haar fantastische capaciteiten als hardrijdster eindigde ze 18 keer in de top 10. Saillant detail: volgens haar paspoort is Garfoot Australische, maar haar wieg stond in het Duitse Eggenfelden. Naar het antwoord op de vraag hoe lang deze kleurrijke renster nog in het peloton te zien is, kunnen we enkel gissen. Maar kijk er niet gek van op als deze laatbloeier nog veel mooie dingen laat zien.
Alexandra Manly (Australië)
19-jarig talent dat aan haar 2e seizoen als prof begint. Tevens lid van het befaamde Australian National Track Cycling Team. Met haar baanervaring beschikt Alexandra Manly over een grote motor die met name in tijdritten tot wasdom komt. Een overwinning bij de elite wist de Australische nog niet te pakken. Bij de junioren daarentegen bemachtigde ze in 2014 twee gouden medailles op de wereldkampioenschappen baanwielrennen.
Chloe McConville (Australië)
Geen veelwinnares, wel een gewaardeerde kracht. Chloe McConville (28) kampte in 2015 met een kwakkelende gezondheid, waardoor haar seizoen slechts 3 maanden duurde. De Australische heeft nog geen enkele zege op het hoogste niveau behaald. Een matige statistiek waar dit jaar verandering in moet komen. Makkelijk zal dat niet worden, aangezien haar rol als knecht van primair belang is. McConville is overigens relatief laat het wielerwereldje binnengerold. Van 2002 tot 2009 was de als fysiotherapeute afgestuurde Aussie actief als professioneel langlaufer.
Rachel Neylan (Australië)
Veterane met een goed gevulde prijzenkast. Won zilver op het WK van 2012 in Valkenburg, waar ze enkel een ontketende Marianne Vos voorrang moest verlenen. Rachel Neylan (33, bijna 34) kende een solide 2015, door onder meer het eindklassement van de Trophée d’Or Féminin en de Cadel Evans Great Ocean Road Race te winnen. Neylan, die vooral sterk rijdt in eendaagse koersen, zal dit jaar aan haar laatste Olympische Spelen deelnemen. Realistisch of niet, de renster van Orica-AIS droomt al lange tijd van een medaille in Rio de Janeiro.
Loren Rowney (Australië)
Geboren in het Zuid-Afrikaanse Johannesburg, maar in het bezit van de Australische nationaliteit. Loren Rowney (26) is één van de 3 nieuwelingen bij Orica-AIS. In het verleden reed ze voor ploegen als Specialized-Lululemon en Velocio-SRAM. Goede renster met een sterk eindschot. Wist in 2015 2 wedstrijden te winnen. In de sprint uiteraard. Rowney zal dit jaar een plekje krijgen in de selectie voor de klassiekers, zo liet haar team weten. Niet als kopvrouw, wel als betrouwbare luxeknecht.
Sarah Roy (Australië)
Werd in 2014 Australisch criteriumkampioene. Met de snelheidsvezels in de kuiten zit het dus wel snor voor Sarah Roy. Dit seizoen zal ze een belangrijk plaats krijgen in de succesvolle sprinttrein van Orica-AIS. Een zegekoningin is de 29-jarige Roy nooit geweest en of daar verandering in gaat komen, is maar zeer de vraag. Nuttig is ze in elk geval wel. Niet enkel als locomotief van de spurttrein, ook als vaste waarde in de tijdritformatie van Orica-AIS.
Amanda Spratt (Australië)
Eén van dé blikvangers van Orica-AIS. Amanda Spratt werd onlangs voor de 2e keer in haar carrière Australisch kampioene. IJzersterke renster die in 2015 met 21 top 10-plekken een bijzonder constant seizoen afwerkte. Een overwinning boekte ze ook. In de loodzware Giro del Trentino Alto Adige – Südtirol reed ze de concurrentie op een hoopje. Spratt komt met name in de eendaagse wedstrijden het best tot haar recht. Met haar 28 jaar op het toppunt van haar loopbaan. Schrijf Spratt maar op voor de Olympische Spelen, een moment waar ze wil pieken.
Macey Stewart (Australië)
Misschien wel de meest opvallende renster van Orica-AIS, en niet enkel vanwege haar kwaliteiten op de fiets. Geboren en getogen op het schitterende eiland Tasmanië. Vierde half januari 2016 haar 20e verjaardag, dus Macey Stewart is met recht een ‘jonkie’ te noemen. De charmante Australische heeft een sterke tijdrit in de benen, getuige haar wereldtitel tijdrijden bij de junioren in 2014. Stewart is, zoals zoveel van haar landgenoten, geschoold op de baan. Ook in die discipline behoorde ze mondiaal tot de beste junioren. Macey Stewart dus. Onthoud die naam.
Tayler Wiles (Verenigde Staten)
Kwam samen met Loren Rowney over van Velocio-SRAM. Tayler Wiles kende een succesvol 2015. 2 keer was ze de beste in de race tegen de klok, evenveel keer trok ze een eindklassement naar zich toe. Deze prestaties zette ze neer in koersen als de Energiewacht Tour, de Women’s Tour of New Zealand en de Tour Cycliste Féminin International de l’Ardèche. Met haar 26 lentes heeft Wiles haar plafond nog lang niet bereikt. Dit zou nog weleens een gouden aankoop kunnen zijn van Orica-AIS.
Annemiek van Vleuten (Nederland)
Nederlandse vedette (33), overgekomen van het Zwitserse Bigla. Al jarenlang wereldtop, enkel een regenboogtrui ontbreekt op haar palmares. Winnares van vele koersen. Klassiekers, klassementen, etappes, tijdritten. Nederlands kampioene geweest. Ronde van Vlaanderen gewonnen. Het eindklassement van de wereldbeker veroverd. Het verstrijken van de jaren lijkt vooralsnog geen vat te hebben op de prestaties van Annemiek van Vleuten. Ook dit seizoen zal ze er weer staan.
Lizzie Williams (Australië)
Een vrouw met een wel heel bijzonder verhaal. In 2004, als 19-jarig talent, leek Lizzie Williams klaar voor een mooie toekomst in de wielersport. Toch besloot ze dat jaar de fiets op te bergen en zich te storten op een maatschappelijke carrière als leerkracht op een middelbare school. Een decennium later hervond ze de liefde voor de koers; de kriebels in de kuiten keerden terug. In januari 2014 maakte Williams haar comeback in het peloton, om twaalf maanden later een contract bij Orica-AIS te tekenen. Het bleek een lot uit de loterij, want Williams maakte onmiddellijk diepe indruk. De Australische reed een akelig constant 2015. Liefst 41 (!) keer eindigde ze bij de beste 20. Williams zou haar sprookje compleet maken als ze dat bizarre aantal dit jaar weet te overtreffen.