Ze werd anno 2015 5e op het EK én 8e op de Nederlandse kampioenschappen. Dit seizoen realiseert ze haar droom om profwielrenster te worden. In de kleuren van Liv-Plantur debuteerde ze meteen in de Giro Rosa, de grootste wegkoers in het vrouwenpeloton. En wat ze daar presteerde, is wel heel knap. Riejanne Markus, die in Amstelveen woont en nog steeds maar 21 lentes telt, vertelt zelf haar ervaringen.
Riejanne Markus: “Tijdens het eten zijn er twee dingen belangrijk: het voorgerecht en het nagerecht, dat zijn de dingen die blijven hangen. Dat zegt mijn opa altijd. Na de proloog van de Giro Rosa hebben wij met Leah Kirchmann de roze trui om de schouders. Leah snelt in de proloog over 2 km naar de snelste tijd. Toen ik naar Italië vertrok, nam ik me voor om vooral te genieten, na de eerste dag leef ik op een roze wolk. Oké, een goed begin is het halve werk, maar helaas zijn we er nog niet. De 1e etappe gaat over 104 km en de eerste 60 km zijn vlak. Daarna krijg je een lastig stuk met drie korte klimmetjes en een vlakke finale. Zo luidt de eerste voorbespreking. Helaas val ik na 30 km doordat twee meiden voor mij vallen. Met veel last van mijn bekken kan ik gelukkig de koers gewoon goed uitrijden en mijn werk voor de ploeg doen. De 3 verkeersdrempeltjes uit het rondeboek bleken in werkelijkheid kleine Mortirolo’tjes. Met een maximaal stijgingspercentage van 23 procent bleek het geen sprintersetappe, maar een volwaardige klassementsetappe te worden. We verliezen de roze trui, maar staan er nog steeds goed voor.”
“De finale van de 2e etappe blijkt een hele lastige. Doordat ik veel last heb van de val, kan ik wel mijn werk doen voor de ploeg, maar moet ik in de finale passen. Leah rijdt een goede finale en eindigt als 8e. De 3e etappe over 120 km is nagenoeg vlak, na 40 km is er een lastig stuk met 2 hellingen. Net wanneer ik denk de klim de baas te zijn, zie ik dat Leah is gevallen in de afdaling en niet meer kan trappen. Hangend aan mijn arm sleep ik haar zo snel mogelijk de afdaling door tot we beneden zijn en ze van fiets kan wisselen. Na een tijdrit van 10 km heb ik Leah weer terug in het peloton gebracht. Helaas was er 20 km later weer een valpartij met opnieuw Leah erbij, waardoor we opnieuw alle zeilen moeten bijzetten om haar op terug te brengen. Leah eindigt desalniettemin als 8e in de massasprint.”
Schoonouders
Riejanne Markus: “De 4e etappe is een ronde om het Lago d’Iseo. Het is een zenuwachtige en hele snelle koers. Er zijn veel aanvallen maar uiteindelijk loopt de dag uit op een massasprint. We rijden vandaag voor de 3e dag op rij naar een 8e plek met Leah in de sprint. De Mortirolo-dag. In het begin van de etappe zit een klein klimmetje waar ik wegfiets met 4 andere meiden. We proberen met een zo groot mogelijke voorsprong te beginnen aan de Mortirolo en ik win de tussensprint. Aan de voet van de col komt er een klein kopgroepje aansluiten met daarbij onze klimster Carlee (Taylor, red). Ik geef het beste van mezelf en maak voor haar tempo tijdens het eerste deel van de klim. Helaas moet ik vervolgens zelf nog die vreselijke klim van 11 km aan 10 procent gemiddeld. Gelukkig heb ik deze dag support van mijn vriend en schoonouders.”
“Net als je denkt het ergste gehad te hebben, blijkt het nog erger te kunnen. De koninginnenrit van de Giro gaat over 120 km met 2.818 hoogtemeters. Dit is een extreem zware dag; ik rijd samen met mijn ploegmaatje Julia (Soek, red) en we proberen elkaar te blijven motiveren. De extreme warmte maakt het nog lastiger en ik ben onwijs blij wanneer ik finish en we de 2 twee zwaarste dagen hebben gehad. De tijdrit is voor bijna het hele team een semi-rustdag. Alleen Leah moet volle bak gaan omdat zij haar klassement moet verdedigen. In de ochtend geniet ik met Julia van een cappuccino aan het water. Ik rij een technisch goede tijdrit en wordt 50e. Nog twee dagen te gaan!”
2e in laatste etappe!
Riejanne Markus: “Er staan 2 bijna vlakke etappes op het programma. De 8e etappe ga ik in de ontsnapping met 8 meiden op het stuk met klimmetjes, maar het zou de Giro niet zijn als het hoogteprofiel iets anders zou zijn als op het schema. Omdat er iemand in de groep zit die kort staat in het algemeen klassement blijven we niet weg en eindigt het op een massasprint. Helaas gaat onze sprintster Leah hard onderuit in de laatste kilometer.”
“De laatste etappe is aan de Lago di Maggiore. Vandaag is er een kans voor een vroege vlucht om het vol te houden tot de finish. Opnieuw op de 1e klim spring ik mee en zit ik mee in de vroege ontsnapping. We werken goed samen en pakken snel een grote voorsprong. Op de finale klim rijdt Thalita de Jong alleen weg, ik moet haar laten gaan en kom in een groep van 5 te rijden in de laatste 10 km. Ik win de sprint voor de 2e plek en ben hier ontzettend blij mee.”
“Al met al begon onze week fantastisch met winst in de proloog en de roze trui. Leah eindigt als 8e in het algemeen klassement en in de laatste etappe word ik 2e. Tot slot sluiten we deze 10-daagse af met een duik in het meer en een ijsje tijdens de nabespreking. Ik ben dankbaar dat ik al deze mooie momenten heb mee mogen maken. En zoals onze slogans luiden: #keepchallenging en #creatingmemories!”
Fotomateriaal: social media.