Het leek ons geen onaardig idee om met de radio het eerste Europees kampioenschap voor de profs live mee te maken. Dus zaterdagmorgen om 10 uur een vlucht genomen naar Nantes. Helaas drie kwartier vertraging. Helaas in Nantes ook nog eens een extra half uur moeten wachten op de huurauto. Maar goed, dan toch om kwart voor 1 met mijn witte Renault Kadjar op weg naar Plumelec.
Het mekka van de Franse wielersport waar de Côte de Cadoudal al 5 keer de aankomstplaats was voor een Touretappe. Met als uitschieters voor ons 2008 en de gele trui voor Alejandro Valverde, die Philippe Gilbert klopte. En vorig jaar de ploegentijdrit gewonnen door BMC met Greg Van Avermaet en co. Hier zou veel volk naar komen kijken, wisten ze ook bij de Europese wielerunie, na het begrijpelijke afhaken van de oorspronkelijke startplaats Nice. En volk was er wel – al loopt dat dorpje natuurlijk snel vol. Maar op de bijna 2 km lange klim is veel plaats en daarrond verspreidde de massa zich wél.
Ik moest zaterdag dan ook nog even rondrijden omdat de vrouwenkoers aan de gang was, en zo leer je Bretagne toch een beetje kennen: altijd wind, voortdurend op en af en dus voel je sowieso aan dat het een lastige afvallingskoers wordt. De zon was van de partij, het was aangenaam – een graad of 20 – en dus zou het zondag wel loslopen. Al bleef je wel voelen dat een aantal mensen dit een opdracht te veel vond. Overigens ook ingepland op een datum dat er in Frankrijk de GP Isbergues was. En 1 dag voor de Eneco Tour?!
Glasgow
In een jaar met de Spelen en de verschuiving van het WK door Qatar is dit misschien wel van het goede te veel. Maar wie er was, heeft er toch van genoten. Al was het alleen maar voor het knusse, gezellige sfeertje dat er hing. Geen groots opgejaagd gedoe zoals op een WK, de perszaal op 2 km van de streep, maar als je met de auto naar de aankomst reed, dan parkeerde je gewoon op de weide aan de aankomst. Geen nerveus gedoe van begeleiders, iedereen vriendelijk en in de groene omgeving van het bosrijke parcours leek dat op iedereen een deugdzaam deken van gemoedelijkheid te leggen!.
Dus ja, ik heb er goed kunnen werken, alleman ook vlot bereikbaar en geen opgefokte sfeer. De koers verliep zoals je dat op een gesloten omloop van een kampioenschap kunt verwachten: lange vlucht, per ronde wat mannen overboord, de Belgen overal aanwezig (soms té) en een podium dat geen verrassing inhield. Wat een coureur toch, die Sagan. Iedereen wist dat ie ging winnen en dan doet ie het ook. En de Belgen waren niet goed genoeg, hadden blijkbaar toch ook niet alles voldoende doorgesproken. Spijtig, want dit EK moet een kans krijgen. Voor 2018 is Glasgow zelfs al gaststad. Van mij mag het ook wel eens georganiseerd worden op een plek die we niet goed kennen; komen we daar ook nog eens. Alleen nog even de plaats op de kalender afwachten, want het zijn niet elk jaar Olympische Spelen en een WK in de Emiraten.
Fotomateriaal: ouest-france.fr