Ze reed vorige winter een fantastisch seizoen met maar liefst 20 overwinningen, en toch was ze niet helemaal tevreden. De kers op de taart ontbrak voor Sanne Cant (25), die resoluut een streep heeft getrokken onder een immense ontgoocheling en aankomend seizoen weer op haar elan verder wil. “En ik wil nu eindelijk die kassei in mijn kast”, zegt de crossster van IKO Enertherm-Beobank zelfverzekerd.
Om met een positieve noot te beginnen, wat waren jouw hoogtepunten van het crossseizoen 2015-2016?
Sanne Cant: “Sowieso het verlengen van mijn Europese titel was heel belangrijk voor mij. Zo vroeg op het seizoen zat mijn vorm wel goed en ik toonde ermee aan dat het geen toeval was dat ik het jaar voordien in Lorsch (Duitsland, red) die titel pakte. Het was een bevestiging die me veel voldoening gaf. Mijn 7e overwinning op rij op het Belgisch kampioenschap was ook een hoogtepunt, zeker omdat het in mijn eigen Lille werd gereden. En daarnaast ik kon alle klassementen winnen. Dat betekent iets. Of er een bepaald klassement uitspringt? Ik vind ze allemaal mooi, maar de wereldbeker is met het internationale deelnemersveld toch iets prestigieuzer dan de rest.”
Het WK in Zolder werd een immense ontgoocheling voor jou. Wat liep er mis?
Sanne Cant: “Het was een samenloop van omstandigheden. Alles liep nochtans perfect. Ik had in die wedstrijd een aantal troeven die me naar mijn 1e wereldtitel konden leiden. Op een van de hellingen bijvoorbeeld kon ik in het mulle zand wat meters maken tegenover mijn concurrenten. Maar dan begon het te regenen. In plaats van te fietsen werd het naar boven te lopen, en dat is een gigantisch verschil dat in mijn nadeel was. Ik heb mezelf niets te verwijten. Het loopt niet altijd zoals je zelf wilt, en daar heb ik uit geleerd. Ik zal nooit meer te hard focussen op 1 doel, zoals in Zolder. Dit seizoen wordt het WK daarom een wedstrijd zoals alle anderen. Ik start overal om te winnen, dus dat maakt niks uit. Lukt het weer niet, dan is dat maar zo. Desnoods word ik binnen 15 jaar wereldkampioene bij de masters. (lacht) Van Las Vegas tot Oostmalle, voor mij telt het hele seizoen.”
De Koppenberg is ook iets waar je naar uitkijkt, liet je al vallen.
Sanne Cant: “Laat ons duidelijk zijn: ik start élke cross om te winnen. Daar doe je het toch voor als atleet, denk ik. Er zijn enkele mooie wedstrijden – zoals bijvoorbeeld ook in Gieten – die je liever wilt winnen dan andere, dat spreekt voor zich. Maar Gieten heb ik al een paar keer gewonnen en de Koppenbergcross staat nog niet op mijn palmares. Bovendien wil nu eindelijk die kassei in mijn trofeeënkast. (lacht) Het wordt geen evidentie, want die cross ligt me niet bepaald. Maar dat zal ook wel de reden zijn waarom ik hem nog niet gewonnen heb, zeker?”
En het wordt lastig, zo 2 dagen na het Europees kampioenschap.
Sanne Cant: “Inderdaad. Dat maakt het er niet makkelijker op. Maar als ik in vorm ben voor het EK? dan zal die vorm er op de Koppenberg ook wel zijn. Ik geloof niet dat je kunt pieken van dag tot dag. Geen enkele atleet kan dat, daar geloof ik niet in. Het gaat om de vorm in een periode. Je kan wel van grote vorm naar supervorm, maar je kan het niet programmeren. De vorm van de dag bepaalt veel, zo niet alles.”
Hoe begint jouw seizoen nu?
Sanne Cant: “Zondag is er al meteen de Brico Cross op de Muur van Geraardsbergen en dan gaat het richting VS, waar de wereldbekers in Las Vegas en Iowa op het programma staan. Verder heb ik het nog niet bekeken, moet ik toegeven. Het wordt gewoon elke week focussen op de belangrijke crossen. Een 1e grote doelstelling is er niet. In Amerika zal ik wel merken hoe goed de vorm is en aan welke punten ik nog moet werken. Het is zaak de vorm van vorig seizoen terug te vinden en die lijn dan door te trekken.”
Bedankt en veel succes, Sanne!
Fotomateriaal: Davy De Blieck.