Coureurs maken zichzelf. Maar het zijn ook mannen die een achterban creëren. De ene al wat groter dan de andere. Mensen supporteren graag voor iemand met het hart op de juiste plaats. En dat blijkt Zico Waeytens – de sprintbom van Giant-Alpecin – te hebben. Iets wat zijn supportersschare blijkbaar ten zeerste apprecieert.
Dany Debondt (bompa)
“Ik ben al fan van Zico zijn eerste pedaalstoten en dat is nu toch al 12 jaar geleden. We zijn dan ook beste vrienden. In zijn nog jonge carrière heeft hij toch al wat doorstaan, en gepresteerd – niet te vergeten! Te veel om het allemaal op te noemen. Zico is ook iemand met het hart op de tong, je bent nooit bedrogen aan hem. Onlangs heeft hij nog zijn bloementuil geschonken aan een lieve dame van 80 jaar bij wie hij zich mocht aankleden voor een wedstrijd. Dát is onze Zico. Dat hij niet verlegen is om een stoot uit te halen en iemand op het verkeerde been te jagen, is algemeen geweten. Maar het is een jongen waar je niet kwaad op kan worden. Ik ben fier dat ik al die jaren fan ben en zal blijven. Go Go Gladiator!”
“Ik ben trots om te mogen zeggen dat ik een tante ben van onze ‘gladiator’ Zico. Toen Zico nog een baby was, bleef ik geregeld slapen bij hem op de kamer, hij was een droombaby, maar ‘s nachts was hij een kleine deugniet. Hij werd dan ook om de haverklap wakker en dan moest ik ‘tutje dop’ doen, er stond een potje met zeem bij hem op de kamer waar zijn tuut in gedopt moest worden, vandaar dat ik hem soms nog steeds mijn zeempotje noem. Waarom ik Zico een goede coureur vindt? Zico ging niet zoals de meeste renners of topsporters naar een sportschool, hij ging naar een gewone school waar je dagelijks je huiswerk diende te maken. Zico startte met te voetballen, iets waar hij ook goed in was. Maar hij had zijn zinnen op iets anders gezet.”
“Dankzij zijn ouders en broer kon Zico zijn droom verwezenlijken en begon met de fiets te rijden. Hij had de wil en motivatie om de knepen van het vak te leren! Hij ruilde de cyclocross in om baanrenner te worden. Telkens stonden wij als zijn familie en toen al honderden fans achter hem. Ondanks de vele tegenslagen wist Zico zich telkens opnieuw te bewijzen. En dat hij leeft voor zijn job… Ik zal nooit zijn woorden vergeten: “Als ik niet kan koersen, wat is het nut dan om te leven?” Die woorden gaan ons door merg en been. Maar wij staan met z’n allen achter onze renner. God gives his hardest battles to his strongest soldiers. Geen fabeltje maar de pure waarheid!
“Zoals gewoonlijk gaan wij elk jaar naar de Ronde van Vlaanderen, maar 3 jaar geleden was er iets bijzonder. Wij kwamen 2 toffe mensen tegen (Carine & Marcel) en ze vroegen waar de bussen stonden, want ze moesten eten gaan brengen aan hun zoon die de 1e keer deelnam aan de Ronde van Vlaanderen. Ze gaven ons zijn fotokaartje en natuurlijk konden we het niet laten om bij elke passage ‘Zico’ te schreeuwen. Hij kijkt altijd om tijdens de koers maar wist niet wie we waren. Tot op een gegeven moment na de koers mijn oudste dochter de foto’s op Facebook zette en hij ons direct een vriendschapsverzoek stuurde. We wisten direct al voor wie we moesten supporteren de komende koersen.”
“Zico is heel sociaal en altijd paraat voor een babbeltje. Ook al heeft hij stress voor de start, hij zal altijd eens bij ons komen. Zelfs tijdens de koers ziet hij ons staan! Hij zal ook altijd ‘bedankt om te komen’ zeggen. Zico is een voorbeeld voor vele renners. Wij hadden eens een spandoek gemaakt en voor de start kwam Zico bij ons en hij vroeg waar we zoal gingen staan tijdens de koers. Onze eerste stop was Kortrijk. We stonden in volle concentratie te kijken naar de koers tot op een gegeven moment Zico in het midden van het peloton zijn hand omhoog stak en hij luid ‘Hééy!’ riep; een moment om nooit te vergeten. Wij proberen zoveel mogelijk koersen te volgen omdat wij heel veel respect hebben voor Zico. En Zico ook voor ons!”
Daniel Lacroix
“Ik heb Zico leren kennen tijdens zijn eerste jaar bij de nieuwelingen. Zelf was ik toen coach bij de FCWB. Zico was toen al een stevige wielrenner met een sterk karakter, altijd een mooie rivaliteit tijdens de koers tussen hem en François Meurisse. In 2007 heb ik Zico beter leren kennen tijdens de 5-daagse Radjugentour voor nieuwelingen in Oostenrijk. Voorbeeldige opvoeding, altijd goedgezind en goedlachs, zeer respectvol, een sterk karakter en een ongewone motivatie! Hij werd 2e in het eindklassement. Tijdens deze koers, ik denk de 3e etappe, had Zico een probleem met zijn versnellingen. Zijn mecano Lucien kon hem niet helpen en ik heb hem kunnen depanneren. Hij reed met een MBK multicolore die hij van zijn club gekregen had. Die fiets was veel zwaarder dan de fiets van de andere deelnemers, maar toch werd hij 2 keer 2e (in de proloog en de tweede etappe). Ik herinner me dat de omroeper hem “Tjico” noemde! Ik ben Zico steeds blijven volgen in zijn verschillende categorieën en wist dat hij potentieel had om prof te worden. Zijn debuut was niet gemakkelijk, maar dankzij zijn temperament heeft hij zich kunnen opwerken naar zijn huidig niveau. Hoedje af! Hij is en zal altijd welkom zijn bij ons in Porcheresse om eender welke reden ook.”
David, Anne-Sophie & kids
“Wij leerden Zico kennen op een eerder toevallige manier. Na de Ronde van Vlaanderen in 2015 reden de renners na de finish in Oudenaarde richting ploegbussen. Gezien wij fervent verzamelaar van drinkbussen zijn, probeerden onze kinderen hier en daar een drinkbus te versieren door de renners op een beleefde manier aan te spreken. Velen reden gewoon door, wat begrijpelijk was na een helse Ronde, anderen lieten hun drinkbus vallen maar 1 renner reed door, bedacht zich en keerde speciaal terug naar ons. Volg- en ploegwagens dienden te stoppen of uit te wijken. Een renner die na een rit van 264 kilometer rechtsomkeer maakt om een drinkbus af te geven, dat moet een speciale zijn.”
“Na vlug eens gespiekt te hebben op onze deelnemerslijst bleek dit Zico Waeytens te zijn. Zico wie? Nooit van gehoord. Maar de naam liet ons niet los en thuis begon het opzoekingswerk. Wie is Zico Waeytens ? Anne-Sophie ontdekte dat hij een aantal dagen nadien opnieuw aan de start stond van de Brabantse Pijl. Tijd voor een foto, een bedankje en een kort gesprek bij de start in Leuven. Een vriendschapsverzoek via Facebook, een praatje met Marcel en Carine, een supportersvlag (die dit jaar zelfs de uitzending van Vive le Vélo haalde),… Zico had er twee fans bij, zelfs onze zwarte kater draagt zijn naam.”
“Intussen volgen we Zico bij zoveel mogelijk wedstrijden in binnen- en buitenland met als uitschieter een weekendje Milaan – San Remo dit jaar. Zelfs José De Cauwer alludeerde hierop tijdens de live-uitzending. Maar vooral zijn overwinning in Tongeren tijdens de Ronde van België was het hoogtepunt. De regen viel met bakken uit de lucht, net zoals onze tranen van blijdschap. Eindelijk, dit verdiende hij na wat kleine tegenslagen tijdens het voorjaar. Maar op 1 vraag kregen we nooit antwoord. Keerde hij toen terug met die drinkbus voor de kids of was het omdat hij een ‘prente’ zag? We gaan het nooit weten… Zico, het ga je goed en we hopen dat we nog vaak binnen- en buitenland mogen doorkruisen om je aan het werk te zien.”
Arne Beerland
“Sinds de middelbare school zijn Zico en ik al beste vrienden. Ik ken hem als een spontane, humoristische en extraverte kerel. Zico is een wielrenner van het volk en heel toegankelijk. Hij is altijd bereid om een praatje te slaan met de mensen die hem een warm hart toedragen. Voor een grapje is hij altijd te vinden, zoals verkleedpartijen als politieagent, zwarte piet, ongediertebestrijder, bokser, moslim of… wielrenner. Door de jaren heen heeft hij zich door vele operaties gesleurd en zo eigenhandig de weg naar de top bewerkstelligd, vandaar zijn bijnaam ‘Gladiator’ en mijn onvoorwaardelijke bewondering.
God gives his hardest battles to his strongest soldiers en blijkbaar ook de hoogste wattages aan de snelste sprinters.
Dorine (& Johan)
“Zico is een neef van mijn echtgenoot Johan en daar ben ik fier op. We volgen Zico al van bij de jeugd. Hij is iemand met karakter en doorzettingsvermogen, én het hart op de juiste plaats! We waren tijdens Kuurne-Brussel-Kuurne op post om met onze Zico-vlag te zwaaien, en plots werden we aangesproken door een plaatselijke krant. Dat vonden we tof. We wensen Zico nog een mooie toekomst toe.”
Wally
“Zico’s vader is een vriend van mij en zo ben ik Zico blijven volgen in de koers. Hij is een volksjongen die met iedereen een praatje wil slaan. Zico heeft als 16-jarige op school stage gelopen bij ons op de werkvloer, maar in plaats van te werken ging Zico trainen. Mét onze toestemming, zonder dat de school er van op de hoogte was. En het resultaat is er! Zico doe zo verder!”
Fotomateriaal: Zico Waeytens social media.