Het zou een aartsmoeilijke vraag zijn in een quiz: ”Hij is 28 jaar en werd reeds 5 keer Japans kampioen veldrijden. Daarnaast klopte hij Adam Yates al eens in een wegwedstrijd in Frankrijk. Wie is deze globetrotter?”. Wie het antwoord op deze vraag weet, zou zeker een extra punt scoren, maar wij geven alvast het antwoord: Yu Takenouchi. In Japan heeft hij al alles gewonnen wat er maar te winnen valt en daarom beproeft hij al een paar jaar zijn geluk in Vlaamse velden.
Yu Takenouchi: “Ik ben opgegroeid in Kyoto en daar begon ik met fietsen toen ik een jaar of 8 was. Eerst focuste ik me op de weg en het mountainbiken. In de winter hadden we echter geen alternatief. Mijn vader zocht mee naar een oplossing en zo kwam ik in het veld terecht. Toen ik 1e jaars junior was, mocht ik naar het WK van 2005 in Sankt Wendel. Ik bleef maar een week in Europa en ging dan terug naar Japan. De daaropvolgende jaren reisde ik 1 keer per jaar naar Europa voor de wereldkampioenschappen. Ik bleef dan wel iets langer. Een 3-tal weken voor het WK kwam ik al in België crossen om me aan te passen aan de omstandigheden. In 2010 heb ik dan beslist om alles op het wielrennen te zetten en daarom blijf ik nu nagenoeg de volledige winter in België.”
Koksijde
Yu Takenouchi: “Ik verblijf in het West-Vlaamse Zwevegem, waar ik onderdak krijg bij een gastgezin. Na de wereldbekerwedstrijd in Koksijde keer ik voor even terug naar Japan, want dan staat het nationale kampioenschap op de kalender. Nadien kom ik terug, zodat ik klaar ben voor de wedstrijd in Namen, die ook meetelt voor de wereldbeker. Koksijde vind ik trouwens de leukste wedstrijd van het seizoen. Ik hou van wedstrijden waarin we veel zand onder de wielen geschoven krijgen, dus Zonhoven is ook een leuke cross. Het is me nog niet gelukt om de wereldbeker in Koksijde uit te rijden, maar dat wil ik straks wel veranderen.”
Appreciatie
Yu Takenouchi: “Onlangs kreeg ik een berichtje op Facebook van iemand die ik niet kende. Hij vroeg me of ik al een fanclub had. Mijn antwoord was negatief, waarop hij het heft in handen nam en er 1’tje oprichtte voor mij. De fanclub is net van start gegaan, dus veel leden zijn er nog niet. Maar het is uiteraard leuk om deze erkenning te krijgen. In Japan zijn er wel veel mensen die me kennen, maar het is niet te vergelijken met België. Hier zijn renners zoals Sven Nys superpopulair. Zelf merk ik ook dat ik meer herkend wordt. Sommige mensen roepen zelfs mijn naam. Andere supporters kennen me dan niet bij naam en roepen dan maar wat Japanse woorden: sushi, Nissan, Mitsubishi,…. Ook al weten ze mijn naam niet, ik weet dit wel te appreciëren.”
Japanse titels
Yu Takenouchi: “In 2012 fietste ik een wegwedstrijd in het zuiden van Frankrijk. We reden naar de finish met een groepje van 5, waar ook Adam Yates deel van uit maakte. Op enkele hectometers van de finish lag er nog een haakse bocht. Omdat ik die als eerste aansneed, kon ik de andere renners afhouden in de sprint. Het was zeker een mooie overwinning omdat ik daar toch een renner als Yates klopte, maar toch schat ik mijn 5 Japanse titels veel hoger in. Het feit dat je kan zeggen dat je de beste van je land bent, geeft een lekker gevoel. Daarnaast heeft de nationale titel nog andere voordelen. Door die trui krijg ik startgeld in de crossen waaraan ik deelneem. Als eliterenner zonder contract is dat niet onbelangrijk. Anders heb ik namelijk geen inkomsten.”
Yu Takenouchi: “Ik wil gewoon blijven fietsen en nog evolueren als crosser. Daarnaast hoop ik nog enkele top 25-noteringen te halen in de belangrijkere crossen. Verder wil ik nog enkele Japanners overhalen om in Europa te komen rijden. In Japan zijn er nog andere goede renners, maar toch komen ze tekort tegen Belgische renners. Deze jongens hebben wel potentieel maar omdat ze niet op Europees niveau fietsen, hebben ze te weinig inhoud voor de wereldkampioenschappen.”
Fotomateriaal: Davy De Blieck.