Aan haar conditie is nog veel werk, maar belangrijker: Valerie Boonen heeft weer groen licht gekregen om te mogen trainen. De 23-jarige veldrijdster uit Kasterlee is eindelijk verlost van haar klierkoorts, die haar bijna 7 maanden van de fiets hield. “Door de vele frustraties duurden de nachten soms bijzonder lang”, blikt Boonen terug op een moeilijke periode. Al slaagde ze er wel in om die maanden op een nuttige manier in te vullen.
Valerie Boonen: “Na een sterke seizoensstart met verscheidene podiumplaatsen in B-wedstrijden, begon het begin oktober 2016 iets minder goed te gaan tijdens de wedstrijden. Ik voelde me niet meer zo fit en kon niet meer diep gaan. Vooral in eigen Kasterlee en Eversel kreeg ik steeds een opmerkelijke terugval tijdens de cross. Normaal liggen die wedstrijden me heel goed, maar ik sloeg er niet meer in om de hele cross een stevig tempo aan te houden. Na een bloedonderzoek bij de dokter bleek dat ik klierkoorts had. Ik kreeg te horen dat veldrijden er niet meer in zat dat seizoen. Ik was zeer teleurgesteld, des te meer omdat de winter voordien niet goed was en ik dat net heel graag wilde rechtzetten.”
Valerie Boonen: “Later was ik wel blij dat ik nu meer tijd kon investeren in het druk gevulde schooljaar. Tijdens het crossseizoen zelf had ik mijn handen goed vol, waardoor niet fietsen eigenlijk geen opgave was. Doordat ik me toch wat moe voelde, probeerde ik ook voldoende te rusten om de klierkoorts onder controle te krijgen. Ik trachtte mijn semester tot een goed einde te brengen en tegelijk de klierkoorts te verzorgen, zodat ik snel weer kon fietsen. Mijn doel was om na de examens in januari te beginnen trainen en deze zomer een uitgebreid wegprogramma af te werken. Zo dacht ik dat de gevolgen van de klierkoorts nog zouden meevallen en dat ik hierdoor de kans kreeg om mijn capaciteiten op de weg uitgebreid te testen.”
Zware examens
Valerie Boonen: “In de examens ervoer ik problemen door concentratiestoornissen. Zo had ik moeite om mijn leerstof goed te onthouden. Daardoor moest ik dus weer extra tijd spenderen aan studeren, wat het extra zwaar maakte. Door deze zware examenperiode bleek toch dat ik mezelf wat overtroffen had waardoor de klierkoortswaarden nog verslechterd waren. Mijn vooropgestelde doel om te beginnen trainen na de examens was dus verre van haalbaar, een zware domper. Eerst het crossseizoen in het water zien vallen en later ook nog een groot deel van het wegseizoen, dat valt niet te onderschatten. Vooral omdat ik gemotiveerd was om terug volle bak te trainen, zodat ik volgend jaar mijn nieuwe outfit kan showen.”
Valerie Boonen: “Doordat de drukte van school wat verminderd was, stond ik al snel te popelen om terug te beginnen fietsen. Maar iedere bloedcontrole gaf aan dat verder rusten de enige mogelijke optie was. Qua symptomen van klierkoorts heb ik niet zoveel last gehad: enkel was sporten niet mogelijk omdat ik bij de minste inspanning totaal blokkeerde. Zo merkte ik bijvoorbeeld dat ik altijd even moest bekomen als ik nog maar ene trap omhoog stapte. Ook door nog maar even te wandelen, ging mijn hart steeds razend tekeer. Ik voelde ook dat ik veel meer slaap nodig had dan voorheen. Omdat ik door te piekeren heel moeilijk de slaap kon vatten, waren dat soms nachten vol frustraties. Slapen en rusten zijn niet mijn favoriete bezigheden, waardoor ik soms moedeloos werd. Ondanks de klierkoorts heb ik gelukkig mijn examens en stages goed kunnen afwerken. Doordat deze symptomen geen grote invloed hadden op mijn normaal dagelijks leven was het wel moeilijker om mezelf het rusten op te leggen.”
Opbouwen
Valerie Boonen: “De laatste weken voel ik me beter en beter, maar dat resulteerde niet meteen in betere bloedwaarden. Toch heb ik vanaf nu groen licht gekregen om terug te trainen, maar wel op een zeer laag niveau. Het is nu nog belangrijker dan anders om goed naar m’n eigen gevoel te luisteren en in te schatten wat er mogelijk is. Ondanks ik nog graag enkele wedstrijden op de weg wil rijden, zal ik toch mijn lichaam moeten volgen. Na 6 tot 7 maanden zonder sporten is het nog een lange weg tot een aanvaardbare conditie. Daarom is het moeilijk te zeggen wanneer ik terug in competitie zal stappen. Aangezien ik nu nog extra gemotiveerd ben om er een goed seizoen van te maken, staat de opbouw naar het komende crossseizoen centraal.
Fotomateriaal: Valerie Boonen – Kristel Van Gilst