Samen met haar Poolse ploegmate trok Jip van den Bos (21) uit Oostknollendam afgelopen weekend naar Bormio om er op uitnodiging van teamsponsor Santini deel te nemen aan de Granfondo Stelvio Santini, een fantastische toertocht met op het menu onder meer Teglio, Mortirolo en Stelvio. Onder een loden zon werd het een zware dag voor de fietsers. Voor profrenster Jip van den Bos van het Boels-Dolmans Cycling Team werd het een mooie training en unieke ervaring richting het Nederlands kampioenschap in Montferland.
Was dit jouw 1e Granfondo, Jip?
Jip van den Bos: “Ja! Normaal mogen UCI-rensters niet deelnemen en dus reden we ook zonder de officiële kit. Gewoon als gast dus. Maar het was wel een bijzondere ervaring om tussen zoveel enthousiaste fietsers te rijden. Wij als professionele rensters kennen dit eigenlijk niet, dus het was best wel gezellig om dit eens van dichtbij te mogen meemaken.”
Je hebt de middellange afstand gereden. Hoe heb je de tocht ervaren?
Jip van den Bos: “In principe was de afstand van bijna 140 km niet zo’n zeldzaamheid. We rijden wel vaker die lengte van koersen. Wat het wel zwaar maakte en wat we dan niet gewend zijn, is dat er zo’n lastige cols in het parcours zitten. Dat zorgde er voor dat we toch vele uren in het zadel hebben gezeten. De Mortirolo hebben we niet gedaan, maar de Teglio en Stelvio in 1 parcours was best wel heavy.”
Welke momenten blijven je bij?
Jip van den Bos: “Dat ik samen met Katarzyna vooraan mocht starten van een hele grote groep fietsers, dat was wel even kicken. En de prachtige omgeving natuurlijk, in een dal tussen zoveel bekende cols.”
Kan je ze vergelijken, Teglio en Stelvio?
Jip van den Bos: “De Teglio is niet zo lang, maar wel zeer pittig, vooral omdat die al vroeg in de ochtend moest worden beklommen, met nog maar weinig kilometers in de benen. Het feit dat je met zoveel mensen samen naar boven rijdt, maakt het wel wat makkelijker, vind ik. Je wordt als het ware ‘meegezogen’ naar de top. De Stelvio zat helemaal op het einde van het parcours, want de aankomst was op de top. De Stelvio is niet zo steil maar lijkt zeker in het begin heel lang te duren. Op het einde kreeg ik het een beetje lastig door de hoogtemeters (2.758m, red). Ademen is dan niet altijd zo makkelijk meer.”
En nu het NK in Montferland….
Jip van den Bos: “Klopt. We starten er met 4 meiden van Boels-Dolmans, want naast mij rijden ook Anna van der Breggen, Chantal Blaak en Amy Pieters het NK. Het zal erop aankomen om elkaar te helpen en er het hoogst haalbare resultaat in de wacht te slepen. Wie er van ons 4 dan uiteindelijk wint, maakt dan niet zoveel uit.”
Ben je tot dusver tevreden over je seizoen?
Jip van den Bos: “Zeker wel. Ik heb de meiden al veel kunnen bijstaan en was bijvoorbeeld zeer goed in Gooik-Geraardsbergen-Gooik, 2 weken geleden. Ook was ik er nog bij in de finale van de wereldbeker in Drenthe. Maar ik rijd natuurlijk wel altijd in dienst van. Mijn eigen kans komt dit seizoen nog wel, daar ben ik van overtuigd. We zullen zien wanneer precies. Ik hoop alvast om te mogen starten op het Europees kampioenschap in Denemarken. Dat is een speciale wedstrijd want het is de enige in heel het seizoen dat we enkel met U23 meiden rijden. Dat zou een uitgelezen mogelijkheid zijn om me te tonen.”
Fotomateriaal: GrfSTELVIOSANTINI.