De 1e echte aankomst boven kregen de renners woensdag al voorgeschoteld en ook zaterdag moesten er behoorlijk wat hoogtemeters overwonnen worden. En ook vandaag wordt het weer klimmen geblazen. De reuzencols van de Alpen of Pyreneeën blijven nog even achterwege, maar ook in het Jura-gebergte zijn de bergen niet te onderschatten. Maar liefst 7 cols liggen de renners op te wachten tussen Nantua en Chambéry, waaronder ook de Col de la Biche, die zijn debuut viert in de grootste koers van het jaar.
Het is best opmerkelijk dat de Col de la Biche nog nooit in het Tour-parcours werd opgenomen, want de berg in de Rhône-Alpes is wel degelijk een serieuze kuitenbijter. Zijn top ligt 1.325 meter hoog en het is toch ook al snel zo’n 10 km klimmen, zelfs 20 als je de lange weg neemt. In de Ronde van Frankrijk kiezen ze voor de kortste, maar het belangrijkste is dat hij wordt opgereden. Zo krijgt 1 van de zwaarste beklimmingen in het Jura-gebergte eindelijk de bekendheid die hij verdient! Want tot nu toe is de col nog vrij onbekend, ook bij wielertoeristen. Hoog tijd dus om wat meer fietsers naar de berg te lokken!
Vanuit Gignez
In de 9e etappe van de Tour begint het peloton aan de Col de la Biche vanuit Gignez. Goed voor 10,5 km klimmen aan een gemiddeld stijgingspercentage van 9%. En het gaat er meteen stevig tegenaan. De 1e klimkilometer gaat omhoog aan 11,5%! Daarmee is het zwaarste wel meteen achter de rug, maar ook het vervolg is niet te onderschatten. Na een stukje uitblazen aan 6% gemiddeld lopen de percentages opnieuw op tot 10 en zelfs 11 procent. Geen superlang, maar wel een steil ding, die Col de la Biche. Meer iets voor de lichtgewichten dan voor de tempoklimmers. De laatste kilometers voor de top wordt het terug wat vlakker, éénmaal boven wacht er nog een kleine verrassing op de renners. Na een kort stukje bergaf gaat het opnieuw omhoog. Al is deze laatste km voor een getrainde wielertoerist goed doenbaar: amper 3,5%, peanuts in vergelijking met de weg die je al hebt afgelegd. Ideaal ook om te herstellen van de geleverde inspanning, te genieten van het uitzicht en op zoek te gaan naar enkele van die befaamde hindes – een vrouwelijk hert, biche in het Frans.
Vanuit Artemare
Vanuit Artemare krijgen we een compleet andere beklimming. Je doet er dan wel 20,5 km over vooraleer je de top bereikt, hij is ook een pak minder steil. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 5.2% en een maximum van 11,5% leent deze kant zich meer tot genieten. Vooral de eerste 10 km zijn een opwarmertje en ideaal om in het ritme te komen. Het gaat zelfs nergens boven de 5%. Pas vanaf kilometerpaal 13 begint het serieuze werk. Dan lopen de percentages op tot 7 en 8%, met het steilste stuk na 16 km. Het wordt dus zaak om je in het begin niet te forceren of overmoedig te worden. Spaar je krachten voor het laatst, want daar zul je ze goed kunnen gebruiken!
In de Tour
Het wordt afwachten wat deze beklimming zal geven in de Tour. Hij ligt natuurlijk nog ver van de aankomst, meer dan 100 km. Om daar al oorlog te verwachten tussen de favorieten is het nog te vroeg, maar wie een slechte dag kent, zou er zomaar eens compleet kunnen parkeren. Het parcours van de 9e etappe ziet er overigens heel aantrekkelijk uit voor enkele avonturiers met klimmersbenen. En daar zitten ook een pak Belgen tussen. Denk maar aan Thomas De Gendt, Jan Bakelants, Serge Pauwels,…. Het wordt alvast een etappe om naar uit te kijken. En zo leren we ook die mooie, onbekende berg wat beter kennen.