Heeft u hem al gezien in deze Tour? De Duitse vlag? En dan hebben we het niet over die langs de kant van de weg, want die waren met de Tourstart in Düsseldorf talrijk aanwezig. Of over de streepjes naast de naam van Marcel Kittel, want met 5 ritzeges zette hij zijn land al meer dan genoeg op de kaart. Wij hebben het over de Duitse vlag om de lenden van Marcus Burghardt (34). Bezig aan zijn 9e Ronde van Frankrijk, maar wel zijn 1e als Duits kampioen.
Burghardt, een kampioen? Ja dus, al hadden wij veel meer verwacht van de man die 10 jaar geleden te boek stond als een groot talent.
Het begon allemaal heel mooi voor de ranke Duitser. Hij was amper 21 jaar toen hij in 2005 zijn 1e profcontract mocht tekenen. Bij het grote T-Mobile dan nog wel, de ploeg van kleppers als Klier, Ivanov, Klöden, Zabel, Vinokourov en Jan Ullrich, Duitslands enige Tourwinnaar. We kunnen ons voorstellen dat het als neoprof wat onwennig moet aanvoelen op het 1e trainingskamp. Maar voor Burghardt was het blijkbaar geen probleem. Sterker nog: hij toonde meteen dat hij zijn plaatsje verdiende in het roze elitegezelschap.
In zijn 1e klassieker van dat jaar, Dwars door Vlaanderen, werd hij 4e! 4e! Terwijl hij bij wijze van spreken nog nooit een kassei van dichtbij had gezien. Mocht een Belg dat volgend jaar voor elkaar krijgen, dan roepen we met zijn allen dat Tom Boonen een opvolger heeft. Dan bleef het rond de Duitse neoprof iets rustiger, al deed hij het ook de volgende koersen niet onaardig. Burghardt was er ook al bij toen Tom Boonen zijn 1e Ronde van Vlaanderen won en werd zelf nog eens 20e in Gent-Wevelgem. Later dat jaar mocht hij ook deelnemen aan de Vuelta. En die reed hij probleemloos uit. Geloof ons maar: het zag er van bij het begin veelbelovend uit voor het toptalent uit Saksen.
Gent-Wevelgem
2007 vormde het jaar van de grote doorbraak. Na een 3e plaats in de E3 toonde hij zich de beste in Gent-Wevelgem. Het was zijn 1e zege bij de profs en meteen 1’tje die kan tellen. Wie op 23-jarige leeftijd zo’n adelbrieven kan voorleggen, moet gewoon een groot kampioen worden. Althans, zo dachten wij en met ons ook vele anderen.
Maar blijkbaar was de doorbraak meteen ook het hoogtepunt in de carrière van de beloftevolle kasseirenner. Al kregen we wel nog enkele flitsen van zijn talent te zien. Later dat jaar reed hij zijn 1e Tour en ook daar liet hij zich opvallen in zijn T-Mobiletruitje. Niet door een splijtende demarrage, maar door een botsing met een uit de kluiten gewassen labrador. Gelukkig kwam het beestje er zonder schade vanaf. En ook Burghardt hield er niks aan over. Alleen maar een geplooid voorwiel. Dat heb je nu éénmaal met topmateriaal: het is o zo fragiel.
Ook Burghardt zelf toonde zich kwetsbaar. Door tendinitis in beide knieën ging zijn voorjaar in 2008 compleet verloren. Al toonde hij zich nog weerbaar door later dat jaar de 18e rit in de Tour te winnen. In het voorjaar van 2009 acteerde hij terug op zijn oude niveau, maar daarna ging het geleidelijk aan bergaf. Enkel in de Ronde van Zwitserland van 2010 kende hij nog een opflakkering door op magistrale wijze 2 ritten te winnen.
7 jaar zonder zege
En daarna stond hij droog. Kurkdroog. Het truitje van Team Columbia ruilde hij in voor dat van BMC, het etiket van grote belofte voor dat van gewaardeerd helper…. Gepromoveerd tot waterdrager. Op zijn 27e al op de terugweg, leuk moet het toch niet zijn geweest. Van dan af ging Burghardt door het leven als knecht van onder meer Cadel Evans, Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet.
Maar ook als meesterknecht lijken zijn beste dagen al achter hem te liggen. Bij BMC hoefden ze hem niet meer, na 7 jaren trouwe dienst. Dus maakte hij in de winter de overstap naar BORA-hansgrohe, om te knechten voor Sagan. Alhoewel, knechten…. Gelukkig heeft Sagan niet veel hulp nodig, want een grote indruk heeft zijn ploeg niet gemaakt dit voorjaar.
Maar kijk, sinds 25 juni mogen we Burghardt dan toch een kampioen noemen. Op het Duits kampioenschap mocht hij voor het eerst sinds 18 juni 2010 nog eens met zijn armen in de lucht over de meet bollen. Een cadeautje van zijn ploegmaat Emanuel Buchmann, voor bewezen diensten…. En dus fietst Burghardt deze zomer als een ware kampioen door Frankrijk met de Duitse strepen op zijn rug…. Heb jij ze al gezien deze Tour? We blijven zoeken naar een glimp van dat ooit zo’n grote talent.