Van start tot finish worden ze toegejuicht. Toeters en bellen, woorden van lof. Slechts hier en daar een vertwijfeling. De Tourrenners maken wat los bij het wielergekke volk in België en Nederland. Maar geen enkele coureur die kan zonder alle support in de achtergrond. Van sportdirecteur tot massagist, allen spelen ze een uitermate belangrijke rol voor de protagonisten. Tim Aerts, kinesist bij Lotto-Soudal, is bezig aan zijn derde volledige Tour en kende tussen Antwerpen en Hoei een fantastische maar ook dramatische dag. Een monoloog.
Tim Aerts: “Ik zit tijdens deze Tour samen met Frederik Willems in de verkenningswagen die een half uurtje voor het peloton uit rijdt. Onze voornaamste taak is peilen hoe de wind zit en belangrijke hindernissen zoals rotondes en vluchtheuvels via WhatsApp doorgeven aan Marc Sergeant, die in de eerste volgwagen zit en die informatie tijdig doorspeelt aan de renners. We kunnen wel bepaalde etappes verkennen, maar meer dan 3.000 kilometer kan natuurlijk niet. We bekijken vooraf wel de finales via Google Street View, maar onderweg zijn er echt nog heel wat obstakels die de moeite zijn om te melden. En de wind kan je natuurlijk niet verkennen.” (lacht)
Tim Aerts: “De eerste rit in lijn tussen Utrecht en Neeltje Jans in Nederland bracht voor ons de overwinning met Andre Greipel als snelste sprinter in de kopgroep. Euforie natuurlijk in het team, dus we hebben dat zeker en vast gevierd. Maar als kinesist had ik toch een dubbel gevoel. We hadden ook wel wat schade opgelopen. Met drie zwaar geblesseerden was het medisch rapport iets te uitgebreid. Adam Hansen (Croc Man, lees hier) had een serieuze blessure aan het gewricht tussen zijn sleutelbeen en schouder. Hij was er het ergste aan toe. Jens Debusschere had een handbeentje zwaar gekneusd en Thomas De Gendt was tevens tegen de vlakte gegaan. Ik kan u verzekeren dat ik mijn werk heb gehad die avond. Het was al tegen half tien eer we aan tafel konden voor onze avondmaaltijd. Tegen elf uur ga ik doorgaans naar mijn kamer, maar maandag zijn we iets langer blijven hangen. Pas tegen twaalf uur ging het licht uit. Het zijn dus lange dagen in de Tour, ook voor de niet-renners.”
Plagerijen
Tim Aerts: “Om acht uur zaten we alweer aan het ontbijt in het Crown Plaza hotel in Antwerpen. Normaal is het vroeger, acht uur is het allerlaatste. De sfeer was nog steeds uitgelaten en dan wordt er wel wat gelachen. Mopjes gemaakt ook. En de mannen van Etixx – Quick-Step hebben we natuurlijk wat geplaagd. Zij hadden met Cavendish op de sprintzege gemikt maar grote rivaal Greipel ging er dus mee lopen. En die mannen zaten in hetzelfde hotel als wij. Dan grappen we bijvoorbeeld dat wij champagne drinken en vragen we eens hoe het bij hen gesteld is. (lacht) Maar het blijft wel allemaal amicaal, hoor.”
Den Hoek
Tim Aerts: “Ik had vooraf wel heel hard uitgekeken naar deze etappe. Niet alleen omdat ze door België rijdt, maar vooral omdat we mijn geboorteplaats Heist-op-den-Berg passeerden. Op 150 meter van mijn praktijk bovendien. Echt superveel volk, met heel veel bekende gezichten. We zijn even gestopt aan Café Den Hoek, waar ik vroeger vaste stamgast was. Dat was een zeer bijzonder moment. Ik werd er bijna emotioneel van. Zeker een hoogtepunt in deze Tour voor mij.”
Gebroken rib
Tim Aerts: “Helaas waren er wat verder in de derde etappe twee zware valpartijen op een brede strook in dalende lijn. Dat heeft de pret wel serieus bederft. Tegen tachtig per uur ging een heleboel renners tegen de grond. Ik zag het gebeuren op de tv-beelden in de wagen. Dat is echt verschrikkelijk. Ik was gechoqueerd. De eerste reactie is altijd: is er iemand van ons bij? Ik kon echter niets doen want we zaten in de koers en die mag je niet verlaten. Je mag ook niet terugkeren, dus we konden alleen maar doorrijden naar de finish. Daar heb ik Greg Henderson in de bus samen met een ploegdokter helpen verzorgen voor hij naar het ziekenhuis werd gebracht. Ik moest zijn pakje helemaal afknippen, zo erg was hij er aan toe. Pas heel laat ‘s avonds is hij teruggekeerd. Uit onderzoek bleek hij een gebroken rib te hebben, maar hij zal vandaag (dinsdag, red) wel proberen starten. Het is nu al negen uur in de ochtend en hij moet nog wakker worden. Even afwachten dus.”
Check-ups
Tim Aerts: “Na het verzorgen van Greg ben ik aan de slag gegaan met de andere jongens: een check-up van iedereen. De kleine kwaaltjes moeten eerst aangepakt worden. Dat is altijd zo. Crashes gebeuren trouwens geregeld, dus het was zeker niet het ergste dat ik ooit al gezien heb. Twee jaar geleden was ik bijvoorbeeld bij de valpartij van Jurgen Van den Broeck in de sprint van de vijfde etappe naar Marseille. Zo’n dingen vergeet je niet gauw. Het is echter niet zo dat nieuwe crashes herinneringen oproepen aan het verleden. Ik heb ook geen tijd om na te denken bij zo’n crash. Het is gewoon direct beginnen werken, plannen wat er moet gebeuren.”
Hart vasthouden
Tim Aerts: “We hebben al een eerste overwinning, dus het wordt zeker geen slechte Tour voor ons. Maar als het hier bij zou blijven, zouden we toch wat op onze honger blijven zitten. We willen er zeker graag één of twee etappes bij. Of een trui. Of een heel mooi dagverhaal. Het is wel elke dag hart vasthouden dat er niets ernstigs gebeurd, dat is typisch voor de Tour. In het bijzonder voor de kasseienetappe zijn er heel wat gasten die schrik hebben, ook renners. Ik hoop dat ik ‘s avonds niet te veel werk zal hebben. We hebben al valpartijen genoeg gehad en dat vreet aan je. Zeker als fysio ben je daar heel nauw bij betrokken. Als je de renners de pijn zo ziet verbijten, dat is echt soms een hel. Maar we klinken op een goede afloop!”
Foto’s: Social Media Tim Aerts