Niet voor elke renner verloopt de stap van de juniores naar de beloften even vlotjes. Sommigen stoten e rop hun limieten, anderen verleggen hun grenzen. Harm Vanhoucke van Lotto Soudal U23 kende een aardig seizoen als 1e jaars. Dat begon vroeg en einigde met een fantastische prestatie in de Ronde van Lombardije voor beloften. Chapeau!
Met welke ambitie ben je aan het nieuwe seizoen begonnen, als 1e jaars belofte?
Harm Vanhoucke: “Ik hoopte in het begin van het seizoen eerst en vooral goed mee te kunnen in de koersen en om af en toe bergop eens het verschil te kunnen maken. Ik droomde er wel van om ergens een koers te winnen als 1e jaars belofte, maar dat ik op het einde van het jaar zo’n resultaten zou gereden hebben, had ik totaal niet verwacht.”
Harm Vanhoucke: “Eigenlijk heel vlot . In mijn eerste koers bij de beloften (wel een kermiskoers) reed ik meteen een hele wedstrijd voorop met 15 man, met toch wel enkele sterke renners bij. Alle andere grote koersen reed ik ook redelijk gemakkelijk uit. Toen we met de ploeg naar Italië gingen voor de Trofeo Palio del Recioto reed ik opnieuw een hele wedstrijd voorop in toch wel een lastige koers. De overstap heb ik dus gemakkelijk verteerd.”
Ward Vande Cappelle is sinds dit seizoen jouw coach. Waarom de switch?
Harm Vanhoucke: “Van Ward Vande Capelle kreeg ik de kans om in het project Lotto Cycling Talent te stappen. Ik heb geen moment getwijfeld. De aanpak van trainen en alles er rond sprak me meteen aan. Ik communiceer nu ook veel meer met mijn trainer dan vroeger. We bellen iedere week om te horen hoe het is en dat werpt duidelijk zijn vruchten af.”
Welk goed resultaat kon jou voor het eerst dit seizoen bekoren? Een resultaat waarmee je kon zeggen ‘ik kan dat niveau hier best aan’.
Harm Vanhoucke: “In de Ronde de l’Isard reed ik de 5e in de eerste rit en 9e in de tweede etappe met aankomst op Ax 3 Domaine. Toen wist ik wel dat ik bergop bij de beteren was. Een paar weken later won ik een rit in de Savoie. Op mijn verjaardag dan nog, een ongelooflijk moment.”
In de GP Lillers reed je tussen een aantal profs. Welk gevoel gaf dat?
Harm Vanhoucke: “De GP Lillers was mijn 1e grote koers van het seizoen en dan meteen met enkele profs. Ik was wel wat zenuwachtig, maar alles verliep heel vlot.”
Hoe kijk je terug op je voorjaar? Wat was goed en wat kon eigenlijk nog beter?
Harm Vanhoucke: “In het voorjaar was ik al goed, zoals in de Trofeo Palio del Recioto. Als ik daar niet was gevallen in de voorlaatste afdaling reed ik waarschijnlijk voor de top 5. Helaas was ik er niet bij in Luik-Bastenaken-Luik en de Ardense Pijl. Die zou ik volgend jaar graag willen rijden want dat zijn koersen die mij liggen en die ik zeker kan winnen. Echt slechte momenten heb ik niet gekend in het voorjaar. Misschien volgend jaar eens proberen om ook in een klassieke koers iets te forceren, maar op gebied van training zal ik niet veel veranderen.”
Hoe kijk je terug op je zomer en najaar?
Harm Vanhoucke: “In de zomer waren mijn resultaten wel veel beter. Ook omdat we meer bergop konden koersen. Mijn vorm was ook iets beter, maar nu ook niet dat ik heb gepiekt. In de zomer heb ik wel gezien dat ik het echt moet hebben van de koersen bergop. Naar de Savoie had ik wel wat toegewerkt en op de 2e dag was ik echt wel goed, misschien iets té goed. Op de laatste klim zette ik meteen aan en ik denk dat ik daar echt over mijn toeren ben gegaan. Maar ja, ik won die rit wel. Op de laatste dag moest ik dan opgeven omdat ik echt leeg was, maar dat neem ik er graag bij. Niet iedereen kan zeggen dat hij een rit won in de Savoie. Nadien hoopte ik om de lijn door te trekken naar de Aosta, maar mijn voorbereiding liep wat mis. Ik werd ziek en fietste 5 dagen niet. Dat was zeker niet ideaal en dat voelde ik wel. In de Aosta kon ik de besten bergop niet volgen. Maar dat was geen schande, ik werd toch nog 12e in het algemeen klassement.”
Je wint in de herfst nog Il Piccolo Lombardia. Dat kan tellen!
Harm Vanhoucke: “Na de Ronde van de Toekomst belde ik meteen met mijn trainer om te zeggen dat ik nog 1 keer goed wilde zijn dit seizoen, met name in Lombardije. Ik nam eerst wat rust en begon weer volop te trainen met dat ene doel. Ik wist wel dat ik goed ging zijn, maar alles moet dan ook mee zitten. Alles zat ook mee, gelukkig was Bjorg (Lambrecht, red) ook mee in de ontsnapping. In de finale was het nog even spannend toen we alle 2 moesten lossen. Maar we kwamen terug in de afdaling en speelden het daarna perfect uit! Dit is zeker mijn mooiste overwinning.”
Wordt 2017 het jaar van de bevestiging, of wil je nog een stapje zetten?
Harm Vanhoucke: “In 2017 zal ik zeker moeten bevestigen, maar ik kan ook nog stappen zetten door bijvoorbeeld hoger te finishen in de algemene klassementen.”
Succes, Harm!
Fotomateriaal: social media Harm Vanhoucke.