Jürgen Roelandts kijkt nog hard uit naar wat dit voorjaar nog zal brengen. Hij hoopt vooral te schitteren in enkele grote koersen genre Parijs-Roubaix. Roelandts heeft een rustige persoonlijkheid, maar in het wielrennen laat hij niet over zich heen lopen. Zó ziet hij zijn seizoen voor ogen!
Wat zijn je doelen voor dit jaar?
Jürgen Roelandts: “Elke wedstrijd van Milaan-San Remo tot en met Parijs-Roubaix is een belangrijke koers. Als ik 1 van die 6 koersen kan winnen, is mijn voorjaar geslaagd.” (Het interview werd afgenomen voor de Primavera, red)
Wat is tot zover jouw persoonlijk hoogtepunt op professioneel gebied?
Jürgen Roelandts: “In 2008 won ik het BK in Knokke. Toen was ik amper 22 jaar. Die koers zal altijd speciaal blijven, want dat was mijn 1e profzege. Een heel jaar heb ik toen in de Belgische trui mogen rondrijden. Mijn 2e mooiste moment van mijn carrière was toch wel de Olympische Spelen in Londen. 6 maanden daarvoor was ik heel zwaar geblesseerd, maar toch eindigde ik er als 7e.”
2 jaar geleden werd je 2e op het BK in Tervuren. Hoe ontgoocheld was je?
Jürgen Roelandts: “Ik denk dat dat de grootste ontgoocheling was uit heel mijn carrière. Ik was misschien iets te overtuigd om te winnen. Ik had er heel hard naar toegewerkt. Ik dacht ook echt dat ik ging winnen, tot ik aanzette voor de sprint. Ik blokkeerde een beetje en kreeg een kramp. Toen was het meteen over en uit.”
Kan je je daar dan gemakkelijk overzetten of heeft zo een teleurstelling even tijd nodig?
Jürgen Roelandts: “Ik heb er wel even mee gezeten. Na de wedstrijd zag ik mijn pasgeboren zoon. Dat plaatste wel veel in perspectief. Mijn vrouw steunt me altijd. Zij is ook een rustige persoon zoals ik. Ik kan altijd bij haar terecht en dat helpt wel.”
Heeft de geboorte van Arton invloed gehad op je carrière?
Jürgen Roelandts: “Tot nu toe nog niet. Ik ga wel minder graag van huis weg. Zeker op dit moment, omdat ik hem dan minder zie opgroeien. Hij beseft het nog niet zo goed. Als hij 5 à 6 jaar is zal ik ook al aan het einde van mijn carrière zijn beland.”
Waarom heb je destijds voor de koers gekozen?
Jürgen Roelandts: “Het zit wel een beetje in de familie. Mijn vader heeft in de jeugdcategorieën gekoerst. Vooral langs de kant van mijn moeder zit wielrennen in de familie. Vroeger keek ik altijd op naar mijn 1 jaar oudere neef. Hij koerste en ik mocht altijd met hem mee gaan trainen. Zo ben ik dan ook mee in de koerswereld gerold.”
Wie bewonder je in het wielrennen?
Jürgen Roelandts: “Ik heb heel veel respect voor Tom Boonen. Hij is 1 van de beste. Ik bewonder hoe hij met zijn 2 voeten op de grond is blijven staan ondanks de media-aandacht. Op het WK in Qatar heb ik hem beter leren kennen. Eigenlijk is hij ook maar een gewone jongen. Een toffe kerel.”
Waar zie je jezelf binnen 5 jaar?
Jürgen Roelandts: “Dan ben ik bijna aan het einde van mijn carrière, denk ik. Het hangt ook een beetje af van mijn vrouw. Zij is gestopt met werken om voor ons kindje te zorgen. Ze wil iets nieuw opstarten en misschien komen daar wel mogelijkheden voor mij bij kijken. Ik denk ook wel dat ik de sport niet zal opgeven. Ik wil sowieso actief blijven in de sportwereld. Niet per se in het wielrennen, maar ik zie mezelf misschien wel lesgeven.”
Ga je afscheid nemen op een hoogtepunt?
Jürgen Roelandts: “Het is niet zo dat ik zal stoppen als ik morgen een koers win. Pas als ik voel dat mijn krachten op zijn, zal ik niet meer bijtekenen.”
Een bijdrage van Tine Oyen, De Kasseivreters