Volgende week wordt hij 37 jaar, maar versleten is Alejandro Valverde nog steeds niet. Voor het eerst in zijn carrière won hij de Ronde van het Baskenland en straks is hij opnieuw de grote favoriet in de Ardennenklassiekers. Naar Valverde kijken is zoals een nieuw album van Springsteen kopen en vaststellen dat het nog steeds top is. Er zit geen spatje sleet op de grootvader van het peloton. De cijfers van El Imbatido zijn om stil van te worden. Een ode aan de Murciaan.
Valverde is 1 van de godenkinderen uit het gezegende jaar 1980. Zijn leeftijdsgenoot Tom Boonen hing onlangs zijn fiets aan de haak. De 1 jaar oudere Cancellara zwaaide vorig jaar al af en vergane gloriën genre Fränk Schleck en Bradley Wiggins zijn al langer op wielerpensioen. De Spanjaard peddelt rustig voort. Hij staat – nog voor zijn wedstrijden zijn gereden – al op plekje 5 in de WorldTour-ranking. Op de UCI ranking pronkt hij zelfs als 3e na Van Avermaet en Sagan. Valverde is nog steeds wereldtop. Straffer nog, met 9 overwinningen is hij zelfs bezig aan 1 van zijn beste seizoenen.
Nieuwe held
‘El Imbatido’ (de onverslaanbare) heeft zijn bijnaam niet zomaar gekregen. Als jonge Spanjaard won hij zowat alle wedstrijden waaraan hij deelnam. Toen hij op zijn 21e prof werd, wist iedereen in Spanje dat ze de jonge Murciaan moesten volgen. Als piepkuiken werd hij in de Ronde van Spanje meteen 4e in een etappe. In de pelotonsprint klopte hij ene Erik Zabel. Een jaar later volgde de grote doorbraak van de Kelme-renner. Hij won 2 ritten en werd 3e in het eindklassement van de Vuelta. Een nieuwe Spaanse wielerheld was opgestaan.
Intussen leest het palmares van Valverde als een gigantisch boek. 3 keer Luik-Bastenaken-Luik, 4 keer de Waalse Pijl, 7 podiumplekken in grote rondes, 6 keer op het podium van het WK en 4 keer als nummer 1 van de wereld het seizoen afgesloten. Grote rondes bleken helaas – op 1 Vuelta na – altijd net een beetje te lastig voor de Spanjaard, een wereldtitel of Olympisch kampioenschap waren evenmin aan hem besteed. Maar geef Valverde een heuvel en hij knalt er als 1e op. En dat al 15 jaar lang.
Fuentes
FuentesEnkele zwarte pagina’s zullen zijn boek helaas voor altijd ontsieren. Fuentes heeft ook enkele letters in Valverde’s bestseller helpen schrijven. Het kostte hem 2 jaar van zijn carrière, maar eens terug in het peloton liet Valverde onmiddellijk zien dat het niet de bloeddoping was die hem naar grote successen heeft geleid. Het is een voetnoot in zijn carrière, want Valverde was een kind van zijn tijd. En de renners die hem destijds klopten (Vinokourov, Rebellin, Heras, Contador, Armstrong…) hebben elk hun eigen geschiedenis.
De heuvelspecialist gaat door en door en door. Tot en met 2019 loopt zijn contract en het moge niemand verbazen als Valverde tegen dan nog enkele hiaten op zijn palmares zal gevuld hebben. De Amstel Gold Race is er alvast 1 van, ook Lombardije moet nog op de erelijst van de Spanjaard komen. De regenboogtrui zou de ultieme bekroning van zijn carrière zijn. Om recordhouder te worden in Luik-Bastenaken-Luik heeft hij nog 2 zeges nodig, in de Waalse Pijl is hij nu al alleenheerser. Vermoedelijk rijdt Valverde in 2019 ook opnieuw de Tour, vertelt hij zich volledig in dienst te stellen van Quintana om uiteindelijk zelf ook in de top 10 te eindigen. Tegen dan wint hij de Ronde van Murcia een 6e keer met een voorsprong van 4 minuten (hij won dit jaar solo voor de 5e keer met meer dan 2 minuten voor) en tekent hij nog eens voor 2 jaar bij. Hij heeft niet de populariteit van Boonen, niet de sterallures van Sagan en niet de motor van Cancellara, maar Valverde staat nu al in de geschiedenisboeken. Het is een wielerlegende die tijdens de Ardennenweek opnieuw zal doen wat hij het liefste doet: zo hard mogelijk een heuvel opknallen en boven vaststellen dat nog steeds niemand hem kan volgen.
