Jurgen Van den Broeck en zijn broer Kurt haalden in hun allereerste Cape Epic nog net de top 50. De beste Belgische prestatie in Zuid-Afrika kwam van de Leuvense mountainbiker Frans Claes (34), die met zijn Duitse compagnon vlotjes top 10 reed. Maar wie is die kerel eigenlijk?
In 2017 reed je al de Cape Epic met Sebastien Carabin. Wat was het grote verschil met toen en nu?
Frans Claes: “Het niveau was dit jaar nog een stuk hoger. Om een voorbeeld te geven: vorig jaar eindigden we 10e op anderhalf uur van de winnaar, nu 8e op 3 kwartier. Het deelnemersveld was nog kwalitatiever, het niveau in de Cape Epic stijgt elk jaar. Dat kwam ook omdat veel crosscountry riders die de week voordien de wereldbekermanche in Stellenbosch hadden gereden, hadden beslist om daar de Cape Epic aan te koppelen.”
Had je je anders voorbereid voor deze editie dan vorig jaar?
Frans Claes: “De bedoeling was toch om me beter voor te bereiden dan vorig jaar, ja. Ik was zelf al in Zuid-Afrika sinds 10 januari, dus ik heb 2 en een halve maand gehad om me aan te passen aan het klimaat en de omstandigheden. Onder meer de route heb ik zo wat kunnen verkennen. Al zat het niet altijd mee. Zoals veel mensen ben ik in februari ziek geworden, ik kampte met een typische maaginfectie. Dat heeft me een paar dagen van de fiets gehouden, waardoor mijn voorbereiding toch wat verstoord is geweest.”
Je ging vooraf voor top 5, na je 10e plaats van 2017. Ben je nu tevreden met je 8e plaats in de eindklassering?
Frans Claes: “We wilden aanvankelijk die top 5 halen, dat klopt. Helaas hebben we die ambitie moeten bijstellen. We stonden halfweg de rittenkoers nog op 2 seconden van die 5e plaats, maar de inspanningen van die 1e dagen hebben we in het 2e deel van de week toch een beetje moeten bekopen. Daardoor zijn we nog wat teruggevallen. Ik denk echter dat iedereen uiteindelijk wel op zijn correcte plaats is terechtgekomen. Misschien hadden we het nog wat slimmer kunnen aanpakken, dan hadden we 7e of zelfs 6e kunnen worden. Maar we zijn vol voor plek 5 blijven gaan en dat is jammer genoeg niet gelukt. De duo’s voor ons waren gewoon te sterk. En dan moet je tevreden zijn met je plaats.”
Wat waren de sleutelmomenten?
Frans Claes: “Een team moet vanaf de 1e meter op de rails staan, je moet elkaar perfect aanvoelen. In team rijden vraagt specifieke vaardigheden. De meeste duo’s hadden ook al heel wat ervaring samen, maar ikzelf reed voor het eerst een wedstrijd samen met Markus Bauer. Het gebrek aan ervaring was al meteen een 1e sleutelmoment dat in ons nadeel uitdraaide. Daar hebben we toch al wat energie verloren. Daarnaast was het een groot peloton, dus veel valpartijen en veel mechanische pech. Dat vraagt een goeie positionering en ook op dat vlak schoten we nog wat tekort. De komende jaren moeten we in die positionering zeker nog progressie boeken. We hebben ook eens een dagpodium laten liggen omdat we net de juiste aansluiting gemist hadden. ”
Is een ploegmaat eerder een voor- of nadeel in zo’n slopende wedstrijd?
Frans Claes: “Als ploegmaats moet je elkaar zoveel mogelijk proberen helpen. Ik had zelf een paar mindere momenten en dan heeft Markus mij telkens een zetje gegeven. Zo gaf hij mij eens een hand om toch de aansluiting te kunnen maken met het duo voor ons, zoals dat op de piste gebeurt. En in het klimwerk kon ik hem dan geregeld eens bijstaan. We zijn ook vaak drinken voor elkaar gaan halen in de bevoorrading, zodoende zo weinig mogelijk tijd te verspillen.”
Je bent veganist. Wat houdt dat precies in en wat betekent dat in combinatie met sporten op hoog niveau?
Frans Claes: “Als veganist eet ik geen producten van dierlijke afkomst, dus wel veel groenten, planten, fruit en noten. Toen ik er in 2009 mee begon, was het veel moeilijker om voldoende variatie te vinden, zeker in vreemde landen. Nu zijn er al veel veganistische sporters en dat zorgt ook dat er meer mogelijkheden zijn. Zelfs op de Cape Epic zijn er veel vegetarische en veganistische gerechten en bereidingen. De combinatie met topsport vormt dus geen enkel probleem. Ook als je vlees en vis eet moet je voldoende variëren en op je voeding letten. Ik eet minstens 8 verschillende soorten groenten en fruit per dag, dat zijn voldoende nutriënten.”
Welke wedstrijden staan er de komende weken en maanden op je programma?
Frans Claes: “Binnen 2 weken neem ik deel aan de World Series Marathon in Frankrijk, maar eerst ga ik een weekje volledig rusten. De vorm van de Cape Epic hoop ik in Frankrijk toch nog te kunnen gebruiken, al is dat een beetje een gok. Die heeft vorig jaar trouwens goed uitgepakt, want toen werd ik er 3e. Daarna volgt een langere rustperiode, waarna ik opnieuw begin op te bouwen en aan de start kom van enkele Belgische wedstrijden, waaronder de Roc d’Ardenne in Houffalize en de 3-daagse Mountainbike Challenge in La Roche. Het volgende grote doel is het BK in Malmédy en het WK in de Italiaanse Dolomieten eind 2018, waar ik als klimmer toch een goeie prestatie wil neerzetten.”
En dan op naar de Cape Epic 2019?
Frans Claes: “Ik kijk zeker al uit naar de editie van 2019, waar ik mijn ervaring zal kunnen gebruiken. Jammer genoeg zal dat opnieuw met een andere copiloot zijn, gezien Bauer al een tijdje geleden heeft beslist om straks te stoppen met koersen. De zoektocht kan alvast beginnen. Al moet ik ook zien dat de omkadering nog wat professioneler wordt. En zelf moet ik ook sterker worden op de vlakke stroken. De editie van 2017, toen er meer klimwerk in zat, lag me beter dan die van 2018. Het was dit jaar een parcours met veel stoempen en trekken, voor de Flandriens, zeg maar.”
Fotomateriaal: Lynn Sigel Fotografie.