8 april 2018
De dag dat de hel haar aertse Gool voorbij schoot. De dag dat de hel helser dan ooit werd.
De dag dat de hel en de hemel, het leven en de dood nooit dichter op elkaars wiel reden.
De dag dat renners en volgers misschien liever als echte strijders uit de pedalen en wagens waren gestapt om dat laatste schouderklopje of aanmoedigend woordje toe te fluisteren in plaats van de massa te volgen met als enige doel als eerste over de meet te komen.
De dag dat brood en spelen op de grote commerciemolen verder draaide terwijl het leven op het kleinste verzetje tegen de dood lag te vechten.
De dag dat de ketting van een super Van Aert het in volle finale liet afweten terwijl de man die hem, eens terug in het zadel, een zetje gaf zelf ten val kwam.
De dag dat de symboliek als het ware niet groter kon zijn… de knecht die ten val kwam terwijl de kopman koste wat kost vooruit geduwd moest worden terwijl het leven, in een helse strijd met de dood, schreeuwde om stilstand.
De dag dat het hard tegen hart was. De dag dat het hart verscheurend begaf. De dag dat de zon in Roubaix met een helzwart randje onderging om nooit meer zo stralend op te staan.
De dag dat Aertsengel Michael er een superknecht bij kreeg met 1 boodschap en Gool… maak van het leven in de koers geen letterlijke hel meer.
– kd© –
4 comments
Het leven is niet eerlijk zo maar plots uit het leven worden gegrepen waarom toch nog zo jong je had nog een heel mooie weg te gaan veel te vroeg van ons heengegaan rip Michael
Mooi verwoord . Perfectie.
R.I.P Michael
wij mijn vrouw en ik wensen de familie,vrienden en ploegmaten van michael heel veel sterkte met dit grote verlies. R.I.P michael.
Can’t believe that a guy as Michael never will smile again. People says that the destiny is a wise, but I think that sometimes he is wrong.