Villach en Salzburg, de voorlopers van Innsbruck. 2 Oostenrijkse steden die de eer hadden een WK te mogen organiseren. Respectievelijk de Ier Stephan Roche en de Italiaan Paolo Bettini mochten op het podium de regenboogtrui over de schouders trekken. De Belgische hoop op een 1e wereldtitel op grondgebied Oostenrijk valt op de beresterke klimmersbenen van Limburger Tim Wellens. Laat het maar lekker regenen op de laatste zondag van september!
Villach, stad in Karinthië, krijgt in 1987 het circus op bezoek. Een steekspel, de koers breekt open op 5 ronden van de finish. Uiteindelijk rijdt er een kopgroep weg met 1 Belg in het gezelschap. De beresterke Claude Criquielion. Net als hem worden de andere favorieten in de kopgroep verrast door de late uitval van de Ier Stephan Roche, die de ganse wedstrijd in dienst reed van zijn landgenoot Sean Kelly. De sprint voor de 2e plaats wordt gewonnen door Moreno Argentin voor Juan Fernandez. Criquielion wordt 1e Belg op plaats 10.
19 jaar later, in 2006, het jaar na het onvergetelijke Madrileense WK van Tom Boonen, is het de beurt aan Salzburg, stad van Mozart. Ditmaal is het niet Wolfgang Amadeus die hier een meesterwerk neerschrijft, maar de Italiaan Paolo Bettini. 2 serieuze cartouchen onderweg, maar het geweer van Paolo is niet leeg. De kleine Italiaan heeft nog genoeg power in de benen om in de sprint de maat te nemen van Erik Zabel, Alejandro Valverde en Samuel Sánchez. Na Olympisch kampioen wordt Il Grillo dus ook voor de 1e maal wereldkampioen in zijn rijkgevulde carrière. 1e landgenoot wordt hier uittredend wereldkampioen Tom Boonen op een 9e stek.
Verschrikking
Claude op 10 en Tom op 9, een verbetering wat betreft 1e Belg op een WK in Oostenrijk moet er zeker inzitten voor Tim Wellens op 30 september van deze jaargang. Wellens en bondscoach Kevin de Weert laten in elk geval niets aan het toeval over en zullen op de maandag na het BK in Binche het vliegtuig opstappen richting Innsbruck. Samen met de heren De Weert en Wellens mag ook tijdritspecialist Victor Campenaerts mee richting Tirol. Wellens en Campenaerts worden de speerpunten in de Belgische selectie, laat dat duidelijk zijn. Campenaerts in de tijdrit. Wellens tijdens de loodzware wegrit.
Een helse tocht die start in Kuffstein, bijna 260 km rondtrappen met om en bij de 4.670 hoogtemeters. 9 beklimmingen onderweg, met tot slot de Gramartboden, een verschrikking! Smalle weg, bijna 3 kilometer klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 11%. Het strafste stuk van deze klim heeft een piek tot 28%. De muur van Innsbruck staat enkel in de laatste lokale ronde van het WK op het menu, met na de top nog slechts een 8-tal km tot de meet. De scherprechter in de finale dus, onthoud de naam Gramartboden alvast. Hier zal WK-geschiedenis geschreven worden. (Lees hier over alle cols op het WK 2018 in Innsbruck)
Factor Wellens
Tim Wellens, Belgiës grootste hoop in een WK-wegrit met klimprofiel kan alvast mooie adelbrieven voorleggen wat betreft resultaten bergop. Al gedurende zijn ganse profcarrière maakt hij deel uit van de rode garde in het peloton, de Lotto-ploeg. En ook de komende jaren zal dat het geval zijn. In 2014 als jonkie behaalt hij 2 keer een mooie 2e plaats in Giro-ritten. In het bergklassement valt hij net naast het podium op een 4e plek. Ook in de klimtijdrit komt Wellens sterk voor de dag met een 9e eindtijd. Hij schrijft dat jaar ook de Eneco Tour op zijn naam, mede dankzij een aanval in de mini Luik-Bastenaken-Luik etappe. Na zijn deelname aan het WK in Ponferrada zet hij een sterke prestatie neer in de koers van de vallende bladeren. In Lombardije wordt hij knap 4e.
2015 wordt voor Wellens het seizoen met het mooie najaar. Hij wint alweer de Eneco Tour, dankzij een solo in de Ardennen-etappe. Nogmaals wordt duidelijk dat Wellens in de klimkoersen het sterkst voor de dag komt. Ook de WorldTour-wedstrijd GP Montréal schrijft Wellens dat jaar op zijn naam. De wereld maakt ondertussen kennis met de heer Tim Wellens. In 2016 legt hij beslag op ritzeges in Parijs-Nice, de Giro en de Ronde van Polen. In Polen gaat Wellens ook met de eindzege aan de haal. Hij maakt het verschil in de 5e rit, die hij wint in helse weersomstandigheden. Ondertussen blijkt dat Wellens op zijn sterkst presteert wanneer het weer guur is.
In 2017 zegeviert Wellens in ritten gedurende de Ruta Del Sol, de BinckBank Tour en de Ronde van Guangxi. Deze laatste rittenwedstrijd schrijft hij vervolgens ook op zijn naam. In de GP van Wallonië gaat Tim Wellens met de zege aan de haal. Hij soleert richting finish op de Citadel van Namen. 2018 start indrukwekkend, hij wint een forse rit met aankomst bergop in de Ruta del Sol en grijpt tevens de eindzege. In de koers naar de zon is hij bijna dagelijks in de frontlinie te bespeuren, met een mooie 5e eindplaats in het algemeen klassement, slechts 2 seconden van een podium in Parijs-Nice. De Brabantse Pijl, daar steekt Tim met kop en nek boven de concurrentie uit, en in de Ardennenklassiekers komt hij maar net dat ietsje tekort om met de allergrootsten mee te strijden. Hopelijk piekt Wellens weer richting zijn beste vorm in september.
Aftellen
Terug richting Innsbruck dan, richting het klim-WK. Wie zijn de favorieten? Als we de omloop in Oostenrijk onder de loep nemen, zijn we geneigd richting de echte klimmers te kijken. Uit een rondvraag bij het grote publiek komen we dan vanzelfsprekend uit bij de heren Valverde, Nibali en Landa als grote kanshebbers. Vaak ook in combinatie met Alaphilippe, Bardet en Aru. Kanshebbers genoeg in het peloton. Porte, Froome en Zakarin, het zijn maar 3 van de vele outsiders die aan de start zullen verschijnen eind september. Het belooft alweer een fantastische strijd te worden, met de sterksten op het podium.
Het voorjaar zit erop, de grote rondes loeren om de hoek, maar we tellen af, net zoals u waarschijnlijk. Nog exact 150 dagen scheiden ons van het WK in 2018.
Leve Innsbruck, leve de regenboogtrui!