Vervelende vochtblaasjes en operatie krijgen Vorselaarse crossster niet klein

Het is puffen en zweten voor Shana Maes dezer dagen met dat verband rond haar pols. De 23-jarige veldrijdster van Vondelmolen CT kreeg de voorbije maanden steeds meer last van cystes op haar pols, kleine vochtblaasjes die het fietsen vervelend en op den duur onmogelijk maakten. Om terug pijnvrij te kunnen functioneren , moest ze onder het mes.

What happened, Shana?

Shana Maes: “Ik heb de laatste jaren vaak last van cystes. De meesten gaan vanzelf stuk en doen geen pijn. Maar nu had ik er 1 die vrij hard was en er al meer dan een jaar zit. Beetje last van gehad, maar ook niet superveel. De laatste tijd kreeg ik echter steeds meer last op korte tijd en deed het bij momenten zelfs echt pijn. Ook tijdens de wegtrainingen had ik er last van als ik over kasseien moest. Vorig weekend heb ik gekoerst en toen kon ik zelfs niet meer aan mijn stuur trekken. Dus moest die eruit. De pijn kwam van de ontsteking rond de cyste. Ik kon mijn pols ook niet meer goed plooien, niet handig dus.”

Is het een aandoening?

Shana Maes: “Ja, hyperlaxiteit of hypermobiliteit, noemt het. Iedereen kan het krijgen, maar door mijn werk als huishoudhulp en het fietsen is er natuurlijk extra belasting. De 1e cyste aan mijn rechterpols is weggesneden toen ik 10 jaar was. Die deed geen pijn maar was meer dan 3 cm doorsnede, dus vrij ambetant. Toen werd ik ook geopereerd met een snede. Nu was dat plaatselijke verdoving met een kijkoperatie. De cyste zat nu ook net op de plooi, dus het duurt ook wat langer.”

Wanneer kan je weer fietsen?

Shana Maes: “Voorlopig is het enkel lopen en op d erollen rijden. Op de weg zijn er te veel schokken voor mijn pols, dus dat gaat niet. Maar met een brace zou dat binnen een paar weken alweer moeten lukken. Al is dat niet zo handig. Na 4 maanden zou alles weer zonder problemen goed moeten bewegen. Binnen 2 weken is er een controle voorzien, dan zal ik daar meer duidelijkheid over hebben.”

Hoe blik je terug op je voorbije winter?

Shana Maes: “Ik ben er niet zo tevreden over. Ik was vorig jaar iets te gemotiveerd, waardoor ik in juli mijn beste periode had. Een paar maanden te vroeg dus. Het ging de 1e 2 maanden in de cross niet goed. Met minder te trainen ging het ook niet beter. Na een bloedonderzoek bleek ik glutenintolerant te zijn. Na het aanpassen van mijn voeding ging het steeds wat beter. Eind januari ben ik ziek geworden en dan ben ik er de laatste 3 weken niet echt meer goed uitgekomen. Ik heb wel een aantal goede wedstrijden gereden, en ook 4 B-crossen gewonnen. Maar in het algemeen ben ik niet tevreden.”

Hoe zag je voorjaar op de weg er tot hiertoe uit?

Shana Maes: “Na het veldritseizoen heb ik 3 weken rust gehad. Dan aantal weken terug op de baan getraind en begin mei ben ik voor 2 weken naar Mallorca geweest om veel duurtrainingen te doen, zodat ik nu niet té veel conditie zou verliezen.”

In welke mate verstoort deze blessure jouw seizoen/voorbereiding?

Shana Maes: “Eigenlijk valt het goed mee. Het veldseizoen is geen probleem. Enkel de voorbereiding is een dompertje maar zeker geen ramp. Koersen zijn een belangrijk onderdeel in de voorbereiding, vind ik. Maar dat zit er dus niet meer in. Ik hoop in augustus nog wat te koersen, maar we zullen moeten afwachten hoe het herstel verloopt.”

Fotomateriaal: Shana Maes.