Wanty-Groupe Gobert rekent in 2019 andermaal op de diensten van Frederik Backaert. De ‘rosse’ uit Michelbeke heeft afgelopen winter wel moeten stressen, hij was de laatste die een contractverlenging mocht tekenen bij de Waalse procontinentale formatie. En dat gebeurde pas op het nippertje. “Maar geen slecht woord over de ploeg”, wil hij niet moeilijk doen.
Dat er de voorbije maanden stress was in het kopke van Frederik Backaert is logisch. “Er werd mij door manager Jean-François Bourlart beloofd dat ik kon bijtekenen, maar het bleef maar duren. Tot begin december heb ik er zelf in geloofd. Daarna zakte de moed in mijn schoenen. Dan heb ik liever dat ze gewoon zeggen dat het niet gaat lukken, dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben. In november had ik nog dik 3 weken getraind om klaar te zijn, maar in december heb ik mijn fiets nauwelijks aangeraakt. Ik denk dat ik toen elke week eens 3 uur ben gaan fietsen, meer niet. Zo hard knaagde die onzekerheid. Ook al omdat ik aanvankelijk niet wist dat een sponsor zou beslissen over mijn toekomst.”
Toen hij zijn contract kon tekenen, viel een blok van zijn schouders. “Ja, tuurlijk. Het duurde en het bleef maar duren. Er hadden wel wat ploegen interesse getoond, maar ik had zelf nooit aangegeven dat ik wilde vertrekken bij Wanty. En vanaf november is het moeilijk om nog een nieuwe werkgever te vinden. Dan zijn de plaatsen al overal bezet. Thuis vonden ze het ook maar ‘onnozel’ dat het allemaal zo lang moest duren. Of ze het begrepen? Nee, niet echt. (lacht) De jaren voordien was ik altijd bij de 1e renners die mocht bijtekenen en nu moest ik ineens zo lang wachten. Ik heb dat ook gezegd tegen Bourlart, maar alles is nu uitgepraat. Geen slecht woord over de ploeg.”
Stallen uitmesten
Backaert bleef niet bij de pakken zitten op het moment dat het water hem tot aan de lippen stond. “Je kan niet blijven wachten, hé. En dus ben ik in december terug beginnen boeren. Nee, op stage ben ik toen zeker niet geweest, daar had ik goed zot voor moeten zijn. Ik wist niet waar mijn toekomst lag, en eigenlijk had ik al in volle voorbereiding moeten zitten. Alles heb ik gedaan op de boerderij: koeien melken, stallen uitmesten, aan machines werken, herstellingswerken doen, noem maar op.”
Geen voorbereiding als een andere, maar Backaert wil er niet te zwaar aan tillen. “Andere jaren doe ik in december al lange duurtrainingen, maar nu voel ik me een stuk frisser. Het is een zwaar seizoen geweest en eigenlijk is 3 weken rust dan maar weinig. Dus misschien is heel die soap achteraf gezien wel een voordeel geweest. Al heb ik de ploeg wel duidelijk gemaakt dat ik op het einde van het seizoen weer niet zo lang wil wachten. Anyway, first things first: het niveau is goed, ik heb een goeie stage afgewerkt in Spanje en zal klaar zijn voor mijn 1e piek van 2019: de Omloop Het Nieuwsblad. En daarna wil ik mij weer in die Tour-ploeg knokken, dat is weer het grote doel dit seizoen.”