In zijn 1e jaar in dienst van het development team van Sunweb reed Tim Naberman enkele mooie koersen. Op dat goede elan wil hij in 2020 verder bouwen. Het einde van het seizoen zal hij wellicht anders in gedachten hebben gehad, want in Il Piccolo Lombardia zag hij na een inspanning de wagen staan waar Edo Maas mee in botsing was gekomen. Die laatste houdt er wellicht een verlamming in de benen aan over.
Hoe heb je het voorbije seizoen ervaren bij het opleidingsteam van Sunweb, Tim?
Tim Naberman: “Het afgelopen seizoen bij de ploeg is heel goed bevallen. Ik kwam over als 2e jaars belofte na een 1e jaar bij WV De Jonge Renner, waar ik vooral op nationaal niveau koerst. Het was even aanpassen, maar na een aantal wedstrijden was ik snel gewend aan het internationale niveau. We rijden bij Sunweb heel sterk in ploegverband. Er wordt natuurlijk naar de ploegprestatie gekeken maar ook naar de opleiding van renners op de lange termijn.”
Wat was goed en wat kon beter?
Tim Naberman: “Over het algemeen ben ik – en ook de ploeg – heel tevreden over het seizoen. Gedurende het jaar ben ik stappen blijven zetten. In de 1e helft van het seizoen heb ik me laten zien door veelal in de vroege vlucht mee te zitten. Met name in de zwaardere profkoersen, zoals Tour de l’Ain en Boucles de la Mayenne, waar wij als jong development team tussen de grote mannen uit het profpeloton rijden. In laatstgenoemde wedstrijd zat ik alle 3 de etappes in de vroege vlucht en pakte ik de trui van de tussensprint.”
“In de 2e helft van het seizoen heb ik een aantal keer mee kunnen doen in de finale maar nooit echt een korte uitslag kunnen rijden. Ik denk dat ik dit jaar binnen de ploeg heb laten zien dat ik de zwaardere wedstrijden goed aankan en dat ik een constante factor binnen de ploeg ben. Wat nog beter kan, is dat ik nog constanter en een nog meer een vaste waarde wil worden. Ik neem mee naar de toekomst dat ik de zwaardere wedstrijden op hoog niveau aankan en daar wil ik verder op bouwen.”
Heb je al ontdekt hoe ver jouw mogelijkheden reiken?
Tim Naberman: “Nog niet. Gedurende het seizoen kon ik de wedstrijden steeds beter aan en geraakte ik steeds frisser in de finales. Door goed te trainen kan ik hier al een extra stap zetten deze winter, maar sowieso is er nog meer ruimte over voor verbetering.”
Waarom is Luik-Bastenaken-Luik jouw favoriete race?
Tim Nabermann: “Eigenlijk vind ik vrijwel alle klassiekers mooi, Maar met name La Doyenne vind ik speciaal omdat het heuvelige parcours mij heel erg aanspreekt. Die koers ligt mij als renner prima. Als ik terugkijk naar afgelopen seizoen, dan vond ik Parijs-Tours U23 de mooiste koers die ik gereden heb. De waaiers halverwege de koers en de zware finale met korte steile klimmetjes met daaropvolgend gelijk de onverharde stroken maakte deze koers een echte uitputtingsslag. Ik voelde me die dag ook supergoed en zat tot diep in de finale mee in de kopgroep. Helaas werd ik genekt door 2 lekke banden op de gravelstroken.”
Je was er in het najaar bij toen je ploegmaat Edo Maas zwaar ten val kwam in Il Piccolo Lombardia. Hoe heb jij dat ervaren?
Tim Naberman: “Dat was natuurlijk een erg aparte ervaring. Ik had net mijn werk gedaan om de mannen af te zetten aan de voet van de Madonna del Ghisallo. Boven op de klim ben ik gelukkig even gestopt om te vragen hoe de situatie was in de koers. Samen met ploeggenoot Ben Katerberg ben ik naar beneden gereden en hebben we de auto zien staan, niet wetende dat Edo hier een botsing mee had gehad. Aanvankelijk wisten wij niet hoe ernstig het was. Dat hoorden w e ‘s avonds in het hotel. Het duurde even voordat we allemaal beseften wat er nou eigenlijk gebeurd was. Door er veel over te praten met zowel de staff, renners als familie thuis heb ik dit vrij goed een plek kunnen geven, maar het blijft natuurlijk altijd lastig. Zoiets mag niet gebeuren in een wedstrijd en ik hoop dan ook dat het nooit meer gebeurd.”
Heb je het nadien moeilijk gehad om zelf terug op de fiets te kruipen?
Tim Naberman: “Nee, dat viel eigenlijk wel mee, al voelde het de 1e keren wel wat onwennig. Ik zou met Edo nog een dag extra in Italië blijven om vervolgens door te gaan naar Frankrijk voor Parijs-Bourges en Parijs-Tours. Dat liep dus even anders, maar samen met Leon Heinschke en Martin Salmon heb ik toen de dag na de koers een rustig herstelritje gehad langs het Comomeer. Ik denk juist dat het voor mij hielp om de fiets op te gaan. De omgeving was supermooi, wat hielp om even niet te denken aan alle dingen die op dat moment speelden. In de koersen daarna waren we allemaal ook extra gemotiveerd om te blijven vechten en er iets moois uit proberen te slepen.”
Heb je hem intussen al bezocht of contact gehad met hem?
Tim Naberman: “Heel kort is er eventjes contact geweest. Edo heeft op dit moment alle energie nodig om zo goed mogelijk te herstellen van het ongeluk. Hierin geven wij hem alle ruimte en wanneer hij er aan toe is, ga ik hem zeker zo snel mogelijk bezoeken.”