De winter van 2018-2019 was door een knieoperatie niet veel soeps, maar wat Evie Richards (22) de jaren daarvoor liet zien bij de beloften in het veld: chapeau! 3 keer reed ze het WK. 2 keer pakte ze goud, 1 keer het brons. Maar in tussentijd is er veel veranderd. En toch ook weer niet.
Evie Richards vertoefde na Kerst een tijdje in België. “Ik heb deze winter nog niet heel veel op de crossfiets gezeten, maar ik doe het wel altijd graag”, vertelt ze. “Ik was niet heel slecht in de Wereldbekers, zoals Namen net voor Kerst, en kon hier in een paar dagen tijd een aantal sterk bezette crossen rijden, zoals Diegem – mijn 1e cross ooit in het donker, Bredene en Baal. Dat is een prima work-out in deze periode”, lacht ze. “Ik ga nu weer terug naar huis om te trainen voor het WK.”
Door die knieoperatie begin 2019 verliep haar jaar ietwat anders. “Mijn crossseizoen was gauw over en dat zorgde ervoor dat ik er een lang MTB-seizoen van heb gemaakt. Dat is ook prioritair richting het Olympisch jaar 2020. Dat wil niet zeggen dat ik minder cross, maar het plaatst de dingen wel in perspectief. Er wordt bij de elites ook nog een stuk harder gereden dan bij de beloften, dus Dübendorf wordt wat afwachten voor mij. Geen idee hoe ver ik mijn lichaam zal kunnen pushen op zo’n snelle omloop. Ik durf de lat niet te hoog leggen.”
Balans
Mountainbiken is voor Richards de sport nummer 1. “Volgende winter ga ik sowieso weer meer crossen”, bekent ze. “Maar eerst is er nog een lang 2020 waar ik bij de elite zal rijden. Dat wordt een heel grote aanpassing, want er wordt nog een stuk harder gereden. Ik kan alleen mijn best doen, want ik train sowieso altijd superhard.”
Qua resultaten in het MTB lag het anno 2019 in de lijn van 2017 en 2018. Dit jaar won Richards de wereldbeker van Snowshoe in de VS en werd ze 3 keer 2e: in Vallnord, Les Gets en Val di Sole. In 2017 won ze de WB-manche in het Duitse Albstadt en in 2018 en 2019 werd ze 3e overall in de wereldbeker voor U23. “Na mijn knieoperatie ben ik veranderd van coach en dat heeft me echt goed gedaan”, probeert ze de vraag over haar evolutie als renster wat te ontwijken. “Ik zit nu weer met een goeie staff rond mij en dat motiveert om dit jaar te knallen. Ik heb ook weer een bredere basis, voel ik, en ook naast de sport zit ik beter in mijn vel door meer tijd door te brengen met mijn vrienden. Er is meer balans tussen hard trainen en ontspanning.”
Nog even terug naar het veld. Richards reed in het verleden naar 2 wereldtitels en een bronzen WK-medaille bij de beloften. “Ik heb er prachtige herinneringen aan”, zegt ze. “Vooral Heusden-Zolder in 2016. Het was de 1e keer dat ik een WK reed bij de U23 en ik won meteen. Het was de 1e keer dat er überhaupt een WK voor beloften plaatsvond, dus dat maakte het extra speciaal.”