De Hotondcross, alias GP Mario De Clercq, in Ronse kende afgelopen december zijn laatste editie. De boer die de velden pacht op de Hotondberg, op de grens van Ronse met Kluisbergen, kan zijn velden niet meer gebruiken na zo’n cross. De stekker is er definitief uit en dat doet pijn. “Het was mijn kindje”, zucht Luc Van den Abbeele, voorzitter van Ronse Koerst.
De organisatie Ronse Koerst zag het levenslicht in 2005. “De vorige organisatie die zich bezighield met de wielersport in Ronse was op sterven na dood, of zelfs al helemaal dood”, grijnst Vandenabeele. “Ik heb dan een groep vrienden opgetrommeld om Ronse Koerst op te richten, met de bedoeling de wielergeschiedenis in Ronse levendig te houden – wij zijn met Zolder de enige Belgische stad die al 2 keer een WK wielrennen op de weg organiseerde. En spektakel was er altijd, met in 1963 Benoni Beheydt en Rik Van Looy en in 1988 het verhaal rond Criquielion en Bauer.”
“Via Tom Van Damme, voorzitter van Belgian Cycling en een goede fietsvriend van mij, rijpte het idee om een BK op de weg in te richten. Dat lukte ons al in 2007, onze allereerste koers ooit. En het podium mocht er zijn: op 1 Stijn Devolder, op 2 Tom Boonen en op 3 Philippe Gilbert. Van een succes gesproken! We hebben anno 2010 ook een start en aankomst in de Eneco Tour georganiseerd. Maar we wilden ook een WK in het veld organiseren, en zo zijn we in het veldrijden terechtgekomen.”
Menselijk onhoudbaar
De Hotondberg op de jaarlijkse wielerkalender zetten, lukte Vandenabeele en co met succes. “Via de cross konden we elk jaar een stevige organisatie op punt zetten, al ging het WK uiteindelijk naar Heusden-Zolder. We werkten voor onze jaarlijkse cross goed samen met de boer die de gronden pacht op de berg. Maar als de crossers er een dag op gereden hadden, waren die weiden en velden een heel jaar om zeep en dat konden we die boer niet langer aandoen.”
“De boer heeft ons jarenlang enorm geholpen en uit respect voor die mens zijn werk wilden we hem die problemen niet meer bezorgen. Die grond moet nu nog van de cross in december opnieuw rechtgetrokken en ingezaaid worden. Eer hij er dan iets mee kan doen, is het weer bijna cross. Menselijk onhoudbaar, zoiets. Ik wilde geen ruzie met die mens. Daarom hebben we met alle partijen, inclusief Golazo en de gemeentebesturen, aan tafel gezeten en beslist om de Hotondcross niet langer te organiseren.”
Kindje begraven
“Het doet pijn, want deze organisatie was mijn kindje, en dat is nu begraven”, zegt Vandenabeele er in 1 diepe zucht bij. “Mocht het nu nog goed weer zijn in de winterperiode, dan zou het nog lukken. Maar met die regen is het ook logistiek een hele klus om alles op zijn plaats te krijgen, zeker gezien er in principe maar 1 enkele toegangsweg is. Die moeilijke bereikbaarheid speelde ons mee parten. We keken meteen uit naar een andere locatie in de omgeving en kwamen snel uit bij de Oude Kwaremont. Dat leek ons wel iets – naar analogie met de Koppenbergcross, maar daar zouden we uiteindelijk dezelfde problemen kennen. Jammer maar helaas.”
Ronse Koerst blijft vooralsnog wel bestaan. “We worden er niet jonger op, maar we hebben nog wel veel goesting”, grijnst Vandenabeele. “In samenwerking met Golazo gaan we eens bekijken of we de komende jaren geen koers op de weg kunnen opzetten, of een start en/of aankomst kunnen inrichten. Waarom zouden we geen rol kunnen spelen bij het WK van 2021 in Vlaanderen? En waarom zou een etappe in de Tour hier niet kunnen vertrekken of finishen? Het enige steeds weerkerende probleem is het prijskaartje. Daar moeten we nog iets op zien te vinden.”