Wie in het wielermilieu over de Ardennen spreekt, bedoelt doorgaans het gebied ten oosten van de E25. Hellingen als de Rosier, de Stockeu en de Wanne genieten internationale bekendheid met dank aan hun jarenlange aanwezigheid in Luik-Bastenaken-Luik. Het gedeelte ten westen van de E25 is wat onbekender en bijgevolg minder bemind. Wie zich graag wil bijscholen in deze regio, kan gebruik maken van de bewegwijzerde ‘Route Buissonnière’. 120 kilometer met bijna 2.000 hoogtemeters, dit is voer voor geoefenden!
Centraal in de Route Buissonnière ligt de Ourthe, een zijrivier van de Maas. Via tal van kleine landweggetjes gaat het voortdurend op en af rond het water van de rivier. Beginnen doe je in Tilff, bekend van de toeristenklassieker Tilff-Bastogne-Tilff (een verwijzing naar…). Aan de grote baan richting rotonde en het Kasteel van Brunsode ligt een grote parking die perfect geschikt is als afspreekpunt. Behalve die toeristenversie van ‘La Doyenne’ is de link tussen Luik-Bastenaken-Luik en deze Route overigens zeer beperkt. De omgeving tussen Esneux en Hanoir is wel ooit het terrein voor het middenrif van de Waalse Pijl.
Côte de Hautgné
Zoals altijd met routes die worden afgezet met bordjes is het soms een beetje zoeken. Niet zelden denk je dat je niet meer op de route zit, tot er toch weer een bord opduikt. En soms is de verwarring compleet door een oud bordje dat plots opduikt, een andere route die je kruist of een bordje dat om een onduidelijke reden ontbreekt. Best schrijf je op voorhand dus even de gemeenten op waardoor je moet passeren of neem je een GPX-route mee.
De eerste kilometers van de Route bieden je zo ongeveer alles wat je in de rest van de route niet meer tegenkomt: verkeer, vlakke wegen en werken. Gelukkig duurt dat niet lang. Al na 4 km sla je links in en begint de Côte de Hautgné (2,74 km aan 6%). Meer heb je niet nodig om meteen opgewarmd te raken. Een loper kan je deze bult niet noemen, maar een muur is het evenmin.
Spijbelroute
Richting Lince volgen meteen de Côte de Chaply (1,36km aan 5%) en de Côte de Fays (1,44 km aan 4%). Mispak je trouwens niet aan de milde stijgingscijfers. Die zijn meestal te danken aan enkele vlakkere stukjes. Het zal je hier ook meteen opvallen dat de wegen amper gebruikt worden door wagens, maar bijgevolg ook niet erg onderhouden worden. Regelmatig is het wegdek oneffen. Zeker bergaf houd je best de handen veilig aan het stuur. Wellicht heeft de route hier zelfs haar naam aan te danken. ‘Route Buissonnière’ betekent letterlijk ‘de Spijbelroute’, maar je kan het ook vertalen in de trend van ‘weg van de gangbare paadjes’.
Na een goede 24 km is het weer klimmen geblazen met de Côte de Géromont (2,5 km aan 5%). Als je vervolgens weer over de Ourthe trekt in Comblain-la-Tour begint de moeilijkste 20 km. Tussen km 32 en km 48 ga je van 120 naar 400 meter. Dat gebeurt met de Côte de Xhoris, die in het dorpje na 2,5 km eventjes ten einde lijkt te zijn, maar vervolgens nog 2 km verder klimt. Vervolgens gaat het naar de voet van de Rue de la Chapelle. Deze steile wegen (1,3 km aan 8%) brengen je niet alleen qua hoogtemeters maar ook qua inspanning naar het hoogtepunt van de Route.
Vallei van Néblon
Na Izier volgen de Côte de Vieuxville (1,47 km aan 5%) en de korte knikjes richting Sy, maar waar je tot aan de top van de Rue de la Chapelle altijd maar hoger blijft gaan, is dit het gedeelte van de route waar het tot aan de Ourthe in Hamoir – daar heb je die rivier weer – altijd maar omlaag blijft gaan. Met zo’n 70 km in de benen leent Hamoir zich overigens perfect voor een kleine stopplaats. De Ardense hutjes aan de zijkant van de weg bieden zeker wat verfrissends aan en ook ijsjes kan je in dit dorpje wel vinden.
Na Hamoir begin je meteen met de vallei van Néblon, een stuk van bijna 10 km dat zachtjesaan omhoog blijft gaan. De kilometers zullen hier vervelend traag wegtikken, maar het is een stuk dat je voorbij moet. In Jenneret staan er plots bordjes van de route die je via de côte de Bende tot in Warzée brengen, maar je kan de route ook nemen tot aan Clavier en zo uitkomen bij Warzée. Laat de benen hier best de beslissing nemen.
Wie heeft nog over?
Na Warzée rijd je nog door Ouffet en Anthisnes naar Esneux en Tilff. Vlak wordt het nooit, maar de lange hellingen zijn hier reeds achter de rug. Wie toch nog overschot heeft, kan helemaal op het einde vanuit Hony nog de Roche aux Faucons nemen of in Tilff de Heid de Maël (1,5 km aan 9,6%) uitproberen. Die laatste helling is momenteel echter niet bereikbaar door werken aan de brug. Wie zich onderweg niet gespaard heeft, zal hier op de fietscomputer echter al bijna 2.000 hoogtemeters en zo’n 120 km tellen en is blij dat de beproeving erop zit.
De Route Buissonnière is een prachtige gelegenheid om dit minder bekende gedeelte van de provincie Luik te verkennen. Een monumentale helling ontbreekt, maar dat maakt ook dat je niet voortdurend energie spaart “omdat straks de Redoute nog volgt”. Aan hoogtemeters overigens geen gebrek. Doe ze aan de Ourthe de groetjes van ons!
Download GPX Route Buissonnière – 120 km! (Door wegenwerken of aanpassingen op de route kunnen de plaatselijke bordjes soms een ander accent leggen)