Zeeuws-Vlaanderen is Nederland maar wordt door de Westerschelde van de rest van het land gescheiden. Vlaanderen dus, dat door de speling van het geschiedenislot behoort tot de provincie Zeeland. Voor een nieuwe WielerVerhaal Fietsroute zoefden we door de wind van Sas van Gent naar Cadzand en terug.
Zeeland leverde altijd heel wat wielerkampioenen, waarvan Jan Raas alvast de bekendste is. Al woont hij dan wel aan de andere kant van de Westerschelde. Hij werd wereldkampioen bij de profs in 1979 en was 5 keer winnaar van de Amstel Gold Race, waardoor deze koers eind jaren ’70 van vorige eeuw Amstel Gold Raas als bijnaam kreeg. Lotto Soudal-prof Brian Van Goethem is dan weer wel afkomstig uit Zeeuws-Vlaanderen, hij werd geboren in kanaaldorp Sluiskil.
Wielerwedstrijden zijn hier steeds minder. Tot begin 20e eeuw had je nog het OZ Wielerweekend met in 2001 de toen nog piepjonge Kevin Van Impe als eindwinnaar. Na wat omzwervingen werd hieruit de Tacx Pro Classic geboren, in 2019 nog gewonnen door Dylan Groenewegen. Deze Classic doet Zeeuws-Vlaanderen echter niet aan want kronkelt zich door de noordelijkere delen van Zeeland. Het is dan ook met een vergrootglas speuren naar koers in dit stukje Nederland. Hoogst eigenaardig, want dit is écht wel een fietsparadijs!
Van Breussegem
We verkennen vanuit Sas van Gent het westelijk deel van Zeeuws-Vlaanderen. Op het Keizer Karelplein is voldoende parking, dus ideaal als startplaats voor een rit waarin water écht wel het thema is. Kreken, de Noordzee, duinen en de Westerschelde zijn mijn compagnons voor de komende uren. Amper vertrokken rij ik terug Belgenland binnen. Via Assenede en Boekhoute vorder ik echter terug richting Nederland en een hele tijd fiets ik óp de grens. Daar word ik ineens voorbijgevlogen door een renner van Tarteletto-Isorex en is dus het wagonnetje aanpikken de boodschap. Het blijkt Elias Van Breussegem te zijn, vorig jaar nog winnaar van de profkoersen van Wanzele en Kortemark. Een 10-tal km kon ik zweetdief spelen, waardoor mijn gemiddelde snelheid de hoogte inschoot. Merci, Elias!
Bresjes
Langs uitgestrekte weides en akkers kom ik in Watervliet, zoef door Waterland-Oudeman om enkele kilometers verder ter hoogte van het buurtschap ‘Goedleven’ terug Nederland binnen te fietsen. Langs kreek ‘Het Groote Gat’ ten zuiden van Oostburg, bol ik door Zuidzande om daarna in Cadzand te arriveren. Cadzand bleef lang gespaard, maar blijkbaar heeft de bouwwoede ook hier toegeslagen. Nu maar hopen dat ze er geen Atlantik Wall van maken, zoals aan de Vlaamse Kust.
Voorbij Cadzand fiets ik dwars door de duinen op een fietspad met overigens perfect soepel lopend asfalt. Dijk op, dijk af en hier en daar ligt wat duinenzand op het traject maar niks onoverkomelijks. Links de zee tot aan de horizon, rechts weilanden en waterpartijen, wat is het hier magnifiek om te fietsen! Net voor het centrum van Breskens, Bresjes in het plaatselijke dialect, passeer ik de veerterminal. Hier kan je voor enkele euro’s samen met je fiets de veerboot nemen naar Vlissingen. Dat is voor een andere keer, want ik rij naar het centrale Spuiplein waar de terrasjes me toelachen. Ik negeer het aanlokkelijke aanbod en fiets verder.
Passage du Gois
Ter hoogte van het buurtschap met de wat eigenaardige naam ‘Nummer Eén’ lijkt het alsof de weg dwars door het water loopt. Met wat verbeelding zie ik er de Normandische ‘Passage du Gois’ in. Het was over die glibberige ‘weg door zee’ dat het peloton in het begin van de Tour van 1999 werd gejaagd met een slagveld tot gevolg. De Zwitser Alex Zülle verloor daar in een oogwenk kostbare minuten en kon het eindklassement al meteen vergeten. Hier geen drama’s maar wel puur genieten. Ik kruis een veerooster, waardoor koeien een zo evenwaardige weggebruiker zijn als ik. Daarna kilometerslange stroken rechtdoor. Voor wie niet graag lange rechte stroken naast het water fietst, is deze rit geen aanrader.
Net voor Terneuzen, ter hoogte van chemiereus DOW, gaat het richting Hoek en na dwars door dit dorp te fietsen, kom ik enkele kilometers verder in het mosseldorp Philippine. Vroeger werden de mosselen hier binnen gevaren via de Braakmankreek maar toen die in 1952 verzandde, kwam daar een einde aan. Toch komen hier nog jaarlijks duizenden mensen om een portie te verorberen. Voor alle duidelijkheid, mijn familienaam heeft geen uitstaans met deze weekdieren…
Na dik 90 km draai ik terug de parking op in Sas van Gent. Hoogtemeters telt deze rit niet maar als in de polders de wind waait zoals hij meestal doet, kruipt deze rit wel stevig in de benen.
Download GPX WielerVerhaal Fietsroute Zeeuws-Vlaanderen – 90 km!
2 comments
mooi mooi mooi !!!
Vandaag gereden alleen
Zitten zeker leuke stukken in deze rit , vooral oppassen met paralel banen op gpx systeem
stuk langs kust cadzand was wat druk vandaag maar ok eenmaal wat verder zakt drukte . zeker een leuke rit om met twee drie man te rijden zeker niet in groep .