Renaat Schotte is in het wielermilieu een man met een mythische status. Wel 1.000 keer werden wieleruitzendingen gekleurd door de roep naar ‘Renaat’, de man op de motor, de man in de kop van de koers. Het nieuws alleen al dat de man uit Loppem een boek over zijn beroep had geschreven, deed onze harten sneller slaan.
En Renaat deed wat we van hem verwacht hadden: hij gaf ons een unieke inkijk in de wielerwereld vanuit zijn standpunt. Verwacht van ‘Wielerman’ geen biografie van Renaat Schotte. De journalist beseft waarschijnlijk ook dat er maar weinig mensen geïnteresseerd zijn in zijn dolle kinderjaren, zijn 1e kus en zijn amoureus bestaan. Wat de mensen wel willen weten, is hoe hij ‘wielerman’ geworden is en wat die functie precies inhoudt. Schotte pakt het thematisch aan. Hij snijdt in sneltempo verschillende onderdelen van zijn beroep aan en beschrijft die vervolgens gedetailleerd. Geen chronologie, rode draad of verhaal, wel een boek dat blijft boeien.
Mark Uytterhoeven
Enkele hoofdstukken zijn natuurlijk onvermijdelijk. De kinderjaren van Schotte zijn cruciaal geweest voor zijn interesseveld en bijgevolg voor zijn uiteindelijk beroep. Wie de werken van de journalist een beetje kent, had ook wel kunnen denken dat hij zijn liefde voor de Giro niet onder stoelen of banken zou steken. Momenteel zit de Giro niet bij de VRT en dat betreurt Renaat hardop. En dat de Olympische titel van Van Avermaet aan bod zou komen, had je ook wel kunnen verwachten. Andere thema’s komen minder verwacht. Zo blijkt Mark Uytterhoeven erg belangrijk te zijn geweest in de carrière van Renaat Schotte. De bewondering is merkbaar bij het lezen.
Renaat is ook niet te beroerd om negatieve ervaringen neer te schrijven. Hij verwijst naar ‘mislukte’ interviews met de Mario’s (Cipollini en Aerts). Wouter Weylandt kreeg eveneens een plaats in het werk. Niet geheel verrassend is het de meest pakkende passage. Zeker met de recente gebeurtenissen rond Jakobsen in het achterhoofd. Schotte geeft bovendien zijn mening over heel wat elementen van de wielersport. Hij beschrijft het belang van de baan, neemt de UCI en ASO geregeld op de korrel – dat de straatinterviews op het hoogste niveau steeds moeilijker worden, zint hem niet – en blikt vooruit op de toekomst.
Perspectief
Het lijkt bijna ondenkbaar dat hij op een dag zelf geen deel meer zal uitmaken van die toekomst. Al is de West-Vlaming met zijn 52 lentes nog niet klaar voor zijn pensioen. ‘Wielerman’ is samengevat een mooie inkijk vanuit een perspectief dat de wielerliefhebbers niet vaak gegund is. Het is ideaal leesvoer bij het wielerseizoen dat zachtjesaan toch weer op gang komt.
1 comment
Good resource! Thanks for share.