Anno 2018 werd Rutger Wouters Belgisch kampioen op de weg in Stabroek. De eliterenner zonder contract uit Koersel ging donderdag op de luchtmachtbasis van Koksijde op zoek naar een nieuwe tricoloretrui in zijn categorie, op het BK tijdrijden. “Ben zo blij dat het gelukt is”, lacht Wouters. “Het was mijn enige overgebleven doel voor 2020.”
Met sterke namen als David Boucher, Benjamin Verraes, Jari Verstraeten en titelverdediger Kurt Geysen aan de start in Koksijde ervoer Rutger Wouters de tegenstand als behoorlijk zwaar over de afstand van 27,7 km. Om een 1e Belgische titel tegen de klok te kunnen pakken, had Wouters dan ook een uitgekiende strategie. “Sowieso zou het een secondenspel worden”, vertelt Wouters vanuit de hotseat. “Ik hoorde halfweg dat ik de 2e beste tijd had en dat vond ik uitstekend.”
“Sowieso zou ik het verschil moeten maken langs het lange stuk wind tegen langs het kanaal. Op de andere stukken was er eigenlijk niks van tijd te winnen. Ik heb alles gegeven en ben superblij dat dit gelukt is. Het was de voorbije maanden mijn enige doel dat overeind is gebleven. Ik heb er de voorbije weken dan ook superhard voor gewerkt. Ik heb 2 maanden als een pater geleefd en ben zelfs 6 kilo afgevallen.”
De sterkste
Er is nog een andere reden waarom Wouters zo in de wolken is. “Ik ben Belgisch kampioen tijdrijden geworden op een fiets van 10 jaar oud. Ik heb die Cervélo hier 10 jaar geleden zelf gekocht en in die tijd was dat een echte topfiets. Maar ja, 10 jaar later is er veel veranderd, zeker qua aerodynamica. Op dat vlak moest ik een aantal Watt prijsgeven. Als je dan het materiaal ziet van mijn tegenstanders…. De conclusie is dus dat ik vandaag écht de sterkste was, dat doet geweldig veel deugd.”
Voor Wouters is het de 2e nationale 3-kleur. “Het verschil met Stabroek is wel groot”, lacht hij. “Destijds reed ik op de weg alleen richting de finish en kon ik al vieren voor ik over de meet was. Nu was het echt seconden verschil. Pas een minuut na de aankomst wist ik dat ik gewonnen had. En ik besef nu veel meer dan toen wat die trui betekent. Jammer genoeg kan ik er maar 2 tijdritten mee rijden, maar ik heb toch de titel en kan er een heel jaar lang mee trainen. Dat doet ook veel.”
Blokken
Of had het ook te maken met de frisheid? “Dat zou best kunnen”, lacht de Limburger. “In een gewoon jaar rijd ik enorm veel wedstrijden, vorig jaar zelfs een 100-tal. Nu was ik enorm fris en gefocust om mijn doel te bereiken. De voorbije maanden heb ik veel blokken getraind op de rollen en was ik lekker uitgerust. Misschien was dat nog het grootste verschil.”
