De wegrit voor meisjes junioren werd een succes voor de Belgen, met zilver voor Marith Vanhove en brons voor Katrijn De Clercq na een sprint met een grote groep. Favoriete Julie De Wilde kon niet haar verhoopte sprint rijden en barstte na de meet in tranen uit. Ze was wel de enige Belgische die na afloop de podiumceremonie bijwoonde.
De meisjes junioren reden op het EK in Plouay net als veel andere categorieën een afvallingsrace, maar de meeste Belgen hielden wel goed stand voorin. Dat bleek ook in de sprint, waarin Vanhove 2e werd en De Clercq 3e. Vice-wereldkampioene Julie De Wilde had er vanzelfsprekend meer van verwacht, maar sleepte toch ook nog een top 10-plaats uit de brand voor zichzelf.
Vrije baan
Marith Vanhove was tevreden met haar 2e plaats. “Na de finish was ik even ontgoocheld, want wie 2e kan worden, kan misschien ook winnen, maar ik ben uiteindelijk wel tevreden dat ik een medaille heb”, opent ze. “Het was een zware koers en dus bekeek ik het als explosiever type per helling en per ronde. Telkens ik boven was, was ik een stap dichter bij de zege. Zo redeneerde ik.”
“In de sprint zat ik aan de linkerkant ten opzichte van de Italiaanse meisjes (de Italiaanse Eleonora Gasparrini won, red) en dus ben ik ook nog naar rechts geschoven. Ik had vrije baan, maar ik kon er niet meer over geraken. Het was wel een finish op mijn maat, want ik kon perfect op mijn wattages sprinten. Het was een uitdagend parcours, maar toch meer voor mij dan het oorspronkelijke parcours in Trento. Dan doet het extra deugd om toch nog een medaille mee naar huis te nemen.”
Geen sprinter
Ook Katrijn De Clercq mocht haar kans gaan in de sprint. “In de afdaling richting de finish zat ik nog in het wiel van Marith, maar plots was ze weg. Er zat ook nog een Poolse aan mijn kant, maar het was alsof iedereen vrije baan maakte. Ik kon zo alleen mijn ding doen en dat is dus bijzonder goed afgelopen.”
“Ik wist dat de vorm goed zat, maar een medaille is voor mij onverhoopt”, bekent de Oost-Vlaamse. “Zeker omdat ik iemand ben die een beetje vanalles kan, maar in niets uitblink. Vlakke parcoursen vind ik niet zo leuk, maar rondjes zoals hier in Plouay doe ik echt heel graag. Het is gewoon afzien en zorgen dat je bergop elke keer mee bent. De voorlaatste ronde was echt superzwaar, want ze trokken daar een paar keer door. In de laatste ronde had ik vuurwerk verwacht, maar het bleef toen vrij stil omdat de Italianen op de sprint mikten.”
Piste
De Clercq wilde nog wat kwijt over de Belgische juniorenploeg. “We hebben in onze lichting heel wat talent en de federatie heeft ons daar ook bewust van gemaakt. We vormen een groep rensters die allemaal heel hard in deze ploeg geloven. Daar dank ik ook mede dit resultaat aan, want eigenlijk ben ik geen pure sprinter.”
Beide meisjes rijden begin oktober nog de ploegkoers op het EK op de piste. “Ik rijd die inderdaad samen met Katrijn, wat heel leuk is”, besluit Vanhove. “Onze vorm zit heel goed. We gaan samen toewerken naar dat EK om er een mooi resultaat neer te zetten. En individueel wil ik er ook goed zijn op de 500 meter.”
“Jolien D’oore en Lotte Kopecky combineren ook allemaal de weg met de piste, dus waarom zouden wij dat niet kunnen”, knipoogde De Clercq tot slot.
