De Tour de France is elk jaar de hoogmis van het wielrennen en de belangrijkste afspraak voor veel toppers. Toch missen we ook elk jaar een aantal kleppers die er om diverse redenen niet bij kunnen zijn. Dit is een overzicht van de 10 renners die wij in 2020 het meest zullen missen in de trektocht door Frankrijk.
Arnaud Démare
De 29-jarige sprintbom van Groupama-FDJ is in de vorm van zijn leven. Hij won de laatste weken Milaan-Turijn, de Ronde van Wallonië (incl 2 ritten) en het Kampioenschap van Frankrijk. In Milaan-Sanremo overleefde hij de schifting op de Poggio, maar kon hij niet voluit gaan in de sprint voor de 3e plaats. Ondanks zijn geweldige conditie zal hij de Tour niet rijden. Het gebrek aan echte sprintetappes speelt niet in zijn voordeel en zijn ploeg wil graag uitpakken met Pinot en in mindere mate de jonge David Gaudu. Démare kan dus niet over zijn sprinttrein beschikken en zal zich focussen op de Giro.
Michael Matthews
Niemand die echt begrijpt waarom de 29-jarige ‘Bling’ niet naar de Tour mag. Zijn werkgever Team Sunweb wil Cees Bol in de sprint uitspelen en mikt verder op dagsucces met onder meer Kragh Andersen en Benoot. Dat de voormalige eindwinnaar van de groene trui daarom moet thuisblijven, is toch wel markant. In deze Tour zijn er immers heel wat etappes vol verraderlijke klimmetjes. Ideaal voor de Australiër, zou je denken. Met een 3e plaats in Milaan-Sanremo en de overwinning in de Bretagne Classic bewees die alvast het ongelijk van zijn ploeg.… Tenzij Bol straks natuurlijk 2 etappes wint. Matthews zien we straks terug in de Tirreno en de Giro.
Chris Froome
Met 4 eindzeges in de Ronde van Frankrijk is Froome natuurlijk de grote afwezige in deze Tour. Na zijn valpartij in de opwarming van de tijdrit in de Dauphiné is hij al maanden op de terugweg. De Britse Keniaan is echter nog niet helemaal de oude en is door Ineos niet klaar bevonden voor de Tour. Maar wellicht speelt de interne strijd met wonderboy Egan Bernal ook wel mee. Eind oktober gaat Froome in de Vuelta op zoek naar zijn 8e eindzege in een grote ronde.
Geraint Thomas
‘Overtraind’, zo luidt het oordeel van de sportieve cel bij Ineos. En dus mag de Tourwinnaar van 2018 en de 2e van 2019 niet naar Frankrijk. In de Dauphiné toonde hij thans flitsen van zijn beste vorm, maar uiteindelijk maakte Thomas zelden echt indruk. Carapaz en Sivakov deden dat op verschillende terreinen wel en krijgen nu de voorkeur. Thomas mag begin oktober zijn kans gaan in de Giro. De 34-jarige Brit heeft al een erg ruim palmares met klassieke overwinningen en eindklassementen. De Giro zou niet misstaan op dat palmares, en visa versa.
Jakob Fuglsang
Op zijn 35e is Fuglsang plots zowat de beste heuvelspecialist in het peloton. Tussen de Tour en Fuglsang werd het nooit grote liefde. De Deen won wel 2 keer de Dauphiné, toch het kleine broertje van La Grande Boucle, maar een maand later kwam hij nooit verder dan een 7e plaats. Fuglsang werd in 2016 al eens 12e in de Giro en hoopt nu beter te doen. De kersverse winnaar van de Ronde van Lombardije won vorig jaar in de Vuelta pas zijn 1e etappe in een grote ronde. Ook dat manco kan hij in Italië verder wegwerken.
Pascal Ackermann
26 lentes oud is de Duitse sprinter van BORA inmiddels, maar de Tour mocht hij nog nooit betwisten. De winnaar van het puntenklassement van de Giro in 2019 past niet in het plaatje van de Duitse formatie, die met Sagan en Buchmann al op 2 paarden wedt. Ackermann verkeert ook niet in allerbeste vorm, zo werd hij recent door Meisen geklopt op het Duitse kampioenschap. Wellicht trekt hij later in het najaar naar de Vuelta, waarin hij wel zijn kans mag gaan.
Diego Ulissi
In de Giro won Ulissi al 6 etappes, in de Tour was het nog nooit raak. Dat zal ook dit jaar niet gebeuren voor de 31-jarige Italiaan, want hij mikt opnieuw op dagsucces in eigen land. De snelle eendagsrenner was deze maand niet weg te slaan uit de top 10. Zo werd hij onder meer 5e in de Ronde van Polen, 2e in de Gran Piemonte, 8e in Lombardije, 3e in de Giro dell’Emilia en 6e op het Italiaans kampioenschap. De grote overwinning blijft echter uit. Benieuwd waar hij dit najaar strandt.
Aleksandr Vlasov
Wat hadden we deze 24-jarige sensatie uit Rusland graag al in de Tour gezien. De klimmer van Astana maakt furore en won deze maand onder meer op de Ventoux, terwijl hij in Lombardije naar zijn 1e podium in een monument fietste. Zijn debuut in een grote ronde zal voor de Giro zijn. Officieel zal hij Fuglsang assisteren, maar als hij ver genoeg staat in het klassement, kan hij ook ritsucces najagen. En dan verwachten we de Rus snel in de Tour.
Vincenzo Nibali
De Haai wil dit jaar op zijn 35e toch nog eens proberen om zijn 3e Giro d’Italia te winnen. Hij hoopt gebruik te maken van het ietwat magere deelnemersveld in eigen land om uit te pakken. Daarvoor laat hij met de glimlach de Tour liggen. In Frankrijk won hij al 6 etappes en het eindklassement en heeft hij zijn punt meer dan gemaakt. En toch zullen veel liefhebbers zijn aanvalsdrift en daalkunsten in de Tour missen.
Dylan Teuns
Won in de Tour-editie van 2019 nog op magistrale wijze de Vogezenrit naar de top van La Planche des Belles Filles en heeft de voorbije jaren al vaker voor zeer mooie prestaties gezorgd. Een uitschieter in het voorjaar kwam er nog niet en na de lockdown was Teuns nog niet op zijn best. Werd niet weerhouden door zijn – overigens sterke – team Bahrain-McLaren omdat hij niet fit zou zijn, iets wat zijn ploeg opmerkte in de Dauphiné. Teuns zelf spreekt dat tegen. Bijzonder vreemd voorval want begin augustus liet Bahrain weten dat Teuns voor 2 seizoenen had bijgetekend.
Mike Teunissen
Vorig jaar nog etappewinst en geel, dit jaar sukkelend met een knieblessure en levend in onzekerheid. Mike Teunissen zal er dus niet bijzijn als Jumbo-Visma straks het geel naar Parijs brengt. Hij hoopt wel klaar te geraken voor het klassieke najaar. Daar kan hij Wout van Aert bijstaan, maar even goed als wisselkopman worden ingezet. Als Teunissen de vorm van de Tour vorig jaar kan evenaren, geraakt hij heel ver.
Zdenek Stybar
Ook Zdenek Stybar blijft steken op zijn ene etappeoverwinning in 2015. De Tsjech was maar wat graag naar Frankrijk gegaan, maar moet verstek geven omwille van knieproblemen. Een streep door de rekening van Styby, die de Tour ook als opstapje naar de najaarsklassiekers had willen gebruiken. 2020 is voorlopig niet het jaar van de oud-veldrijder. Na zijn succesvol 2019 bleef hij dit jaar steken op 1 ritzege in de Vuelta a San Juan en een 6e plaats in de Strade Bianche, na een lange inhaalrace.
