Met etappewinst voor Robbe Ghys, de eindwinst in het strijdlustklassement voor Cedric Beullens en knappe prestaties van Rune Herregodts en Sasha Weemaes was de Baloise Belgium Tour meer dan geslaagd voor Sport Vlaanderen-Baloise. Sportdirecteur Walter Planckaert haalt de loftrompet boven voor zijn ploeg: “Iedereen trekt zich op aan deze geweldige resultaten!”
De rittenwedstrijd kon niet beter beginnen met etappewinst voor Robbe Ghys in Maarkedal. “Toen hij bij ons kwam, werd Robbe aangekondigd als een witte merel. Het is er nog niet helemaal uitgekomen, maar dit was ongelofelijk. De bedoeling was dat hij voor het strijdlustklassement zou strijden en de nodige publiciteit zou meepakken. Voor wat hij daarna doet, heb ik geen woorden. Ik heb geschreeuwd door de oortjes dat hij bij Evenepoel moest blijven en de wedstrijd van zijn leven kon winnen. Terwijl een renner als Campenaerts knock-out werd geslagen, kon hij overleven en winnen. Dat deed enorm veel deugd!”, geniet Planckaert na.
Ghys trekt straks met Kenny De Ketele naar de Olympische Spelen voor de ploegkoers. “Als Robbe deze conditie kan vasthouden, doen ze daar echt mee voor een medaille”, beseft Planckaert. “Ik heb goede gesprekken met hem gehad. Hij verdient zijn boterham met die zesdaagsen en de piste, maar vanaf volgend jaar gaat hij zich voor 90% toeleggen op de weg. Daar kan hij echt een topcoureur worden.”
Toptalent FVDB
De 1e seizoenswinst voor Sport Vlaanderen-Baloise bracht het team in de winning mood. “Robbe heeft de knop omgedraaid: hij weet nu wat hij kan”, zegt Planckaert. “Ik heb in mijn ploeg 2 renners die ooit Evenepoel hebben geklopt. Fabio Van Den Bossche deed het bij de junioren nadat Evenepoel wereldkampioen geworden was. Die jongen is 20 jaar en werd in de Baloise Belgium Tour 15e. Dat is echt een toptalent. Als hij nog 1 à 2 jaar bij ons kan rijpen, gaan we daar nog veel van horen.”
Aanvankelijk was het de bedoeling bij de ploeg om met Rune Herregodts op het eindklassement te mikken. “Hij had echter pech op de openingsdag, moest een tijdje op de fiets van Weemaes rijden en verloor te veel tijd.” Omwille van de etappewinst van Ghys werd hij de nieuwe man voor het klassement. “Tot hij in de tijdrit op een borduur reed en lekke band had. Hij moest een groot deel afleggen op zijn wegfiets en zo was het klassement weg. Heel jammer, want die 3e podiumplek van Gianna Marchand – knap van Tarteletto-Isorex trouwens – was eigenlijk voor Ghys weggelegd.”
Student Geneeskunde
Gelukkig kon Herregodts in de tijdrit in Knokke-Heist wel voor een troostprijs zorgen door er verrassend als 4e te eindigen. “Hij zat een hele periode in de hot seat met heel wat publiciteit als gevolg”, zegt de sportdirecteur. “We wisten dat Rune dit kon. Hij zat er de laatste dagen wat door, maar het is een jongen met mogelijkheden. Natuurlijk is er nu belangstelling, hopelijk blijft hij nog minstens 1 jaar bij ons. Hij studeert immers nog geneeskunde en moet nog beter in het peloton leren rijden.”
Met het strijdlustklassement van Beullens was er dus nog succes voor de Vlaamse formatie. “En daar wordt enorm voor gestreden hoor, dus dat was ook een knappe prestatie. We winnen dat klassement al een aantal jaren en hechten er veel belang aan. Van Schip is een goede renner, maar hij had kunnen weten dat zijn stuur niet mocht. Nu ja, pech hoort bij deze sport. Wij hebben ook ons deel gehad.”
Sprintbom
Met een 7e plaats voor Sasha Weemaes in Beringen kon Sport Vlaanderen-Baloise de wedstrijd mooi eindigen. “Jens Reynders zei me eens na een sprint op training dat Sasha echt een bom is. Hij moet alleen nog meer zelfvertrouwen krijgen. Wij kunnen voor hem geen trein opzetten, dus moet hij zich plaatsen. In de Elfstedenronde verliest hij het wiel van Cavendish en wordt hij nog 3e. In Beringen rijdt hij de snelste laatste honderd meter van iedereen. Op een dag klopt hij ze allemaal: Merlier, Cavendish, Philipsen… Deze winter heeft hij op mijn advies wat intensiever getraind en durft hij zich ook op training eens helemaal leeg rijden. Het resultaat zie je nu in de wedstrijden: Sasha gaat niet meer kapot.”
Plots ziet Planckaert het leven weer door een roze bril. “Het is alsof je ineens van het donkerste van de nacht naar het warmste punt op de middag gaat. Omdat er weinig koersen waren, wisten we op voorhand dat we vanaf mei pas konden scoren. In Spanje waren we al goed bezig en nu is het helemaal goedgekomen. Ik merkte het al bij de lottrekking voor de volgwagens. Normaal hebben we nummer 16 of 24 ofzo, nu kregen we nummer 1. De successen zijn gevolgd. Manager Christophe Sercu heeft een paar keer tevreden gebeld en ook de sponsors zijn content. Ze spreken weer over ons!”
Druk programma
Planckaert heeft al tientallen renners richting WorldTour gelanceerd. Wanneer we hem vragen wie de volgende kandidaten zijn, denkt hij aan 2 renners die vooral het knechtwerk aan moeten kunnen. “Naar het voorbeeld van Serry, Wynants, Maes en Keisse denk ik dat Kenneth Van Rooy en Jordi Warlop nu klaar zijn om een stap te zetten. Zij moeten dat knechtwerk wel aankunnen. Anderen moeten niet te snel zijn. Wanneer ik Evenepoel in de Giro zie, vraag ik me ook af of dat niet te vroeg was. Ik denk dan aan Willy (Walters broer, red) die zich in de Tour van 1966 ook heeft kapotgereden. Patrick Lefevere zal wel weten wat hij doet, ik hoop dat het goed komt met Remco.”
Met deze spirit moet Sport Vlaanderen-Baloise ook met vertrouwen richting BK gaan. “We hebben jongens die mee kunnen schuiven met de aanval en in de sprint is er Weemaes. Na de Tour is er een druk programma voor ons met veel rondes. Ik zit nu 34 jaar in het vak en zie het helemaal zitten. Er gaat nog over ons geschreven worden!”
