Zondag rijden de renners in de Vuelta naar de Alto de Velefique. Dat is een helling van 13,2 km aan een stijgingspercentage van gemiddeld 6,4%. In het begin zitten enkele stukken die zelfs tot 15% gaan. De winnaar zal dus sowieso een sterke renner zijn. Bij de vorige passage van de Vuelta in 2009 won een relatief onbekende Canadees die op dat moment enkel tijdritkampioen van zijn land geworden was. 3 jaar later zou hij zowaar de Giro naar zich toe trekken.
Ryder Hesjedal genoot zijn opleiding bij Rabobank, waar hij samen reed met talenten als Thomas Dekker, Laurens ten Dam en Pieter Weening. Uiteindelijk zou hij prof worden bij US Postal en reed hij voor de Amerikaanse formatie de Giro. Na een jaartje bij Phonak zakte hij wat weg in de anonimiteit bij Health Net. In de Amerikaanse rittenwedstrijden kwam zijn talent weer bovendrijven en zo werd hij aan boord genomen bij Team Garmin.
Bij zijn terugkeer in het Europese circuit won Hesjedal onder meer de openingsploegentijdrit in de Giro en werd hij 8e in de Tirreno. De echte doorbraak volgde op 11 september 2009. In de Vuelta won hij toen de lastige bergetappe richting de befaamde Alto de Velefique. Een huzarenstukje, want Hesjedal rekende af met sterke medevluchters als Alexander Vinokourov (die nog zou opgeven in dezelfde etappe) en Garcia Dapena.
Bloedstollende strijd
In de slotkilometers ontstond een bloedstollende strijd. De favorieten, met een ontketende Ezequiel Mosquera, kwamen nog heel dicht. Hesjedal en Dapena waren vooraan naar elkaar aan het kijken en durfden te pokeren. Robert Gesink rook de etappeoverwinning, maar op het moment dat hij het wiel van de vluchters quasi te pakken had, trokken die zich weer op gang. Hesjedal was in een prangend sprintje de snelste.
Voor de Canadese winnaar was de dagzege het begin van zijn tweede carrière. Na altijd te hebben geknecht, zou hij plots een topper worden. Een jaar later werd hij 5e in de Strade Bianche en zelfs 2e in de Amstel Gold Race na Gilbert. Als klap op de vuurpijl eindigde hij als 6e in de Tour. Winnen was nog wat anders en zou hij zelden doen.
16 seconden
In 2012 volgde dus het absolute hoogtepunt van Hesjedal. In een Giro vol outsiders stond hij eerst een hele poos aan de leiding en zou hij vervolgens een tweedstrijd met Joaquim Rodriguez uitvechten. Richting de Stelvio droomde De Gendt nog even van roze, maar Hesjedal overleefde en trok met een achterstand van 31 seconden richting de slottijdrit. Over de 28 kilometer deed Rodriguez wat hij kon en verloor hij de Giro met 16 seconden. Daarmee staat deze Giro 9e in het lijstje met kleinste verschillen in een grote ronde.
Hesjedal zou later nog een keertje 5e worden in de Giro, maar het succes van 2012 zou hij nooit meer evenaren. Het kan wel een inspiratiebron vormen voor de renners in de Vuelta aanstaande zondag. Ah ja, die Vuelta van 2009 werd gewonnen door een renner die vandaag nog steeds in het peloton rijdt. U mag drie keer raden wie, maar heeft het wellicht al bij de eerste poging juist.
