De 25-jarige Minke Bakker maakt sinds dit jaar deel uit van het fusieteam Bingoal Casino-Chevalmeire-Van Eyck Sport. Ondanks enkele aanloopproblemen in de winter – vanwege ziekte en het overlijden van een dierbare – ging ze het seizoen vol goede moed van start. Met de Vuelta CV Feminas reed ze een prima 1e wedstrijd en boekte ze een dito resultaat. Daarna was het echter kommer en kwel. Door mechanische problemen en valpartijen kent ze een desastreus voorjaar.
Michel Kreder
“De afgelopen periode was bewogen”, verzucht de Monsterse Bakker. “Het is al een tijdje aan de gang. In december kreeg ik corona en kon ik enige tijd niet fietsen. Het overlijden van mijn opa, die als een 2e vader voor mij was, kwam daar bovenop en ontnam me écht een tijdje het plezier in de sport. Ik heb toen wekenlang de fiets niet aangeraakt. Mijn hoofd stond er gewoonweg niet naar.”
“Toen dat weer wat beter ging, ben ik uiteindelijk toch maar naar Spanje vertrokken”, vervolgt ze. “Later dan gepland, dat wel. Daar ben ik helemaal opnieuw moeten beginnen met trainen. Mijn nieuwe coach, Michel Kreder, speelde daar een grote rol in en bracht me al snel terug op niveau. Met de Vuelta CV Feminas reed ik direct mijn 1e koers, met een goed resultaat. Daar werd ik overigens nog gehinderd door een valpartij in de sprint. Uiteindelijk werd ik 16e in de massasprint die Marta Bastianelli won voor Ilaria Sanguinetti en Kathrin Schweinberger.”
De Ronde
“Mijn vorm is gewoon goed, mijn waardes verbeteren zienderogen”, beklemtoont Bakker. “Al bij al was ik écht tevreden over mijn periode in Spanje. Maar eenmaal terug op Vlaamse bodem kende ik enkel pech. Domme pech”, verzucht ze nogmaals. “Veel materiaalpech waar niemand iets aan kan doen. Iedere keer komt het terug, maar telkens is het wat anders. Problemen met de remmen bijvoorbeeld en afgelopen weekend in De Ronde was het mijn derailleur. In Nokere Koerse ging ik dan weer hard tegen het asfalt.”
Haar mechanische problemen in de Ronde van Vlaanderen resulteerde in de zoveelste DNF van dit voorjaar. “Ik ben een renster die koersen nodig heeft om wedstrijdhardheid op te doen. Als je dan wedstrijden telkens maar tot 70 à 80 km kunt rijden, dan schiet het natuurlijk niet op.”
Stalhille
Tot overmaat van ramp werden enkele weken geleden, rondom de Exterioo Women’s Classic Brugge-De Panne, alle reservefietsen van de rensters van de Bingoal Casino-ploeg gestolen. “Natuurlijk heeft dat invloed gehad”, vertelt ze desgevraagd. “Die fietsen stonden allemaal perfect afgesteld, in onze maat. Dat heb je niet direct weer geregeld, zeker niet met de levertijden van tegenwoordig.”
Hoewel de pech haar lijkt te achtervolgen wist ze dit jaar toch al eens te winnen. In de openingsmanche van de zogenaamde Ladies Cycling Trophy, een regelmatigheidscriterium voor kermiskoersen, reed ze de gehele dag in de aanval en sprintte ze uiteindelijk naar de overwinning en een leiderstrui in het Belgische Stalhille. Winst die vanwege alle pech enig houvast biedt. “Hoewel je er weinig aan kunt doen, begin je toch te twijfelen aan jezelf”, geeft ze aan. “Zo’n overwinning in Stalhille, ook al is het een kermiskoers, is dan heel lekker en een bevestiging dat het met mijn vorm wel goed zit. Ik was er heel blij mee.”
Debby Mansveld
Met de Scheldeprijs komt er een einde aan het voorseizoen van Bakker, wat betekent dat ze de Amstel Gold Race dit jaar overslaat, iets wat in haar directe familie wellicht gevoelig ligt. ”Ik kom uit een echte fietsfamilie”, lacht ze. “Mijn nicht (Debby Mansveld, red) heeft de 1e Amstel Gold Race voor vrouwen gewonnen. Maar zelf sla ik hem dit jaar over en richt ik me op volgende doelen. Ik hoop met een goede Scheldeprijs af te sluiten om van daar uit met een prettig gevoel naar een volgend trainingsblok te trekken. Dan werk ik toe naar de volgende koersen. Er komen nog genoeg mooie wedstrijden aan”, klinkt het hoopvol.
Ondanks haar leidende positie in de Ladies Cycling Trophy, is de eindoverwinning daarvan geen doel. “We hebben als ploeg eenvoudigweg een té druk wegprogramma”, legt ze uit. “Het is niet haalbaar om alle koersen van die Trophy te rijden, al zal ik er vast nog aan enkele meedoen. Puur ook om het ritme vast te houden. Mijn focus ligt met de ploeg voorlopig op de wedstrijden in de Belgian Cycling Cup. Jullie gaan nog van mij horen dit seizoen!”