Afgelopen zondag werd de 17-jarige Lani Wittevrongel erg knap 2e in de Tour du Gévaudan Occitanie, een wedstrijd die meetelt voor de Nations Cup bij de meisjes junioren. In Mende ging ze van erg ver de sprint aan en moest ze enkel de Spaanse Lucia Ruiz Perez voor zich dulden. “Ik zou op voorhand ook al blij geweest zijn met een plaats bij de eerste 10, dit is sowieso het hoogtepunt in mijn carrière”, lacht de renster van Doltcini-Van Eyck Animation.
Lani Wittevrongel kende een succesvolle winter met 3 gouden medailles op het BK en ook nog eens 2 zilveren exemplaren. Ze werd in het Omnium zelfs 2e tussen de profs. Op de weg won ze achtereenvolgens in Eghezée en Veldegem. Nu scoort ze met de nationale ploeg dus ook op het internationale toneel. “Op de 1e dag moesten we al vroeg een lange beklimming doen en ik had het gevoel dat ik daar nog in het ritme moest komen”, vertelt ze. “Daardoor kon ik de beteren niet volgen en kwam ik aan de voet van de Montée Jalabert in een achterliggend groepje. Ik koos daar mijn eigen tempo en kwam als eerste van dat groepje boven, wat wel aantoonde dat ik in orde was.”
Een dag later werd er opnieuw gereden over een heuvelachtig parcours in Occitanië. “We hadden een korte nacht gehad want de etappes volgden kort op elkaar. Na een iets langere neutralisatie door een lekke band kwamen we al snel terecht op het rondje van zaterdag, dat we in omgekeerde richting aflegden. Op de Col de Montmirat, een minder steile klim, werd het peloton in stukken gereden en ik kon vooraan standhouden. In de afdaling kwamen nog een aantal rensters aansluiten en met die groep gingen we naar de meet.”
Krachtige sprint
In de hellende slotkilometer kwam Lani Wittevrongel in een goede positie terecht. “Ik wist wel dat ik in dat geval kans maakte op een ereplaats”, klinkt het. “Op een bepaald moment zag ik een gat en daar dook ik in. Ik werd nog even gehinderd door een Duitse renster en op 300 meter van de meet zat ik op kop. Toen moest ik gewoon doortrekken, daar was geen twijfel over. Uiteindelijk werd ik enkel nog door de Spaanse geremonteerd. Een resultaat waar ik erg fier op ben, er stonden toch bekende rensters aan de start.” Wittevrongel heeft het dan onder meer over wereldkampioene Zoe Bäckstedt.
De internationale doorbraak voor de West-Vlaamse is een opsteker voor de jeugdselecties. “Op regionaal vlak ging het dit jaar al goed. Ik probeer in die kermiskoersen mijn grenzen te verleggen en soms sluit ik ook aan bij de elite vrouwen zodat ik ook hun manier van koersen leer kennen. Ik ben een allrounder die natuurlijk een goede sprint heeft en ook op heuvelachtige parcours kan overleven. De explosiviteit van de piste helpt me op de weg.”
Ronde van Vlaanderen
Deze week zit Wittevrongel met de topsportschool op stage in de Ardennen. “Ik weet nog niet of ik dit weekend zal rijden, een week later is er de Ronde van Vlaanderen en daar wil ik wel goed zijn. We rijden er samen met de nieuwelingen, dus het valt nog een beetje af te wachten welke buitenlandse toppers er aan de start zullen staan. Het zijn mijn trainingswegen, dus ik kijk er zeker naar uit!”
Nog een week later trekt de West-Vlaamse naar het Belgisch kampioenschap, waar ze vorig jaar al 3e werd. “Dat is de moeilijkste wedstrijd van het jaar”, geeft ze aan. “Iedereen wil natuurlijk die trui en dat zorgt voor veel spanning. De andere kampioenschappen dit jaar heb ik voorzichtig al eens bekeken, maar nog niet echt bestudeerd. Ik wil het koers per koers bekijken, dus eerst is er Vlaanderen!”
Volgend jaar trekt de sprintster naar de beloftencategorie. “In principe kan ik binnen de piramide van de ploeg doorgroeien, maar daarover zijn nog geen gesprekken geweest. Het is nog maar mei en de drukste periode van het seizoen moet nog beginnen. Ik wil me eerst toeleggen op de wedstrijden en daarna zullen we de toekomst wel bespreken.”