Contracten die niet juist geregeld worden, premies die niet worden uitbetaald, afspraken die niet worden nageleefd…. Er worden geregeld stokken in de wielen van de renners gestoken. Gelukkig kunnen ze sinds 2019 rekenen op de Belgian Professional Cycling Association (BPCA) van Staf Scheirlinckx. “We hebben inmiddels ons nut al bewezen”, is de oud-prof (43) overtuigd.
Werking
Staf Scheirlinckx richtte 3 jaar geleden de BPCA op met de hulp van de Italiaanse CPA-voorzitter Gianni Bugno. “Ik merk dat veel renners de weg wel naar ons vinden”, maakt hij zich sterk. “Dat gebeurt om allerlei redenen. Soms zijn het akkefietjes met de ploeg, soms zijn het meer persoonlijke dingen. De renners zijn niet automatisch bij ons aangesloten, maar wij proberen wel iedereen te helpen en maken geen onderscheid tussen leden en niet-leden. We hebben ook al buitenlandse meisjes geholpen die bij een Belgische ploeg rijden. De bedoeling is om in de toekomst enkel nog groter en beter te worden.”
Vaak is de thematiek waar de rennersvakbond rond werkt vrij delicaat. “Het is soms lastig voor renners om iets te zeggen aan hun manager, want zo’n manager heeft doorgaans meerdere renners in zijn portefeuille, wat het complex maakt. Zij kunnen dus niet zomaar gaan zeggen wat er moet gebeuren. Wij kunnen dat wel, al proberen we natuurlijk altijd correct te zijn. Het overleg gebeurt op alle niveaus, ook in de WorldTour, al zijn de ploegen daar doorgaans wel beter georganiseerd.”
Uiteraard is ‘Straffe Staf’ niet de enige die werkt voor de BPCA. “We werken samen met een extern advocatenbureau dat de volledige knowhow heeft. Ook Philippe Gilbert zit in de raad van bestuur. Daarnaast word ik geholpen door mijn broer Bert en een aantal mensen die heel nauw met het wielrennen verbonden zijn. De voorwaarde is wel dat ze in alle vrijheid moeten kunnen werken.”
Gilbert
Dat Gilbert het gezicht van de organisatie is, wil Scheirlinckx niet gezegd hebben. “Dat is eerder ongevraagd. Wel is hij altijd al bezig geweest met de belangen van renners. Ik heb nog bij hem in de ploeg gereden bij Lotto en toen was dat ook al zo. Phil is een kopman die het opneemt voor zijn ploegmaten. Dat siert hem ongelofelijk en voor ons is het een groot voordeel dat hij erbij is.”
De 40’er kiest er ook voor om niet als ‘vakbond’ naar buiten te komen. “Dat is een zeer beladen woord, vaak met een negatieve bijklank”, benadrukt Scheirlinckx. “Vanuit ons statuut als vzw kunnen we de renners even goed beschermen. Een vzw heeft ook andere voordelen en we zijn natuurlijk wel erkend door de UCI. Gelukkig voor ons is in België alles qua sociale zekerheid al erg goed geregeld, wat maakt dat we minder nadrukkelijk aanwezig zijn dan in sommige andere landen. We kunnen echter nog steeds een verschil maken op vlak van premies, contracten en natuurlijk de veiligheid van de parcoursen.”
Geen spijt
Na zijn carrière was Scheirlinckx leraar en hield hij zich ook bezig met de jacht. Hij werd veldwachter en vertelde in De Kleedkamer dat hij zelfs als hondentrimmer actief was. Momenteel is hij in de Tour aanwezig als VIP-chauffeur bij ŠKODA. “Het is fijn om deel uit te kunnen maken van de Tour. Ik zou wel kijken moesten ze aan mijn deur voorbij komen, maar als supporter specifiek ergens naartoe rijden om de Tour te kunnen beleven terwijl je er zelf aan hebt deelgenomen, dat gaat me wat te ver. Nu kan ik er wel bij zijn en iets betekenen, dat vind ik wel tof. Ik voel me deel van het grote geheel.”
De Oost-Vlaming reed zelf 2 keer de Tour. In 2007 moest hij echter eerder opgeven nadat zijn ploegmaat bij Cofidis Cristian Moreno werd betrapt op doping. Eerder die Tour was hij dicht bij etappewinst. “Dat was met Cédric Vasseur als winnaar”, herinnert hij zich. “Misschien zat er wel meer in dan een 6e plaats, want ik was toen echt goed. Achteraf gezien vind ik dat ik er toen te weinig mee bezig was. Ik zou het nu wat anders hebben gedaan, maar dat hoor je vaak van oud-renners. Zelf kwam ik niet uit een wielerfamilie en ik had ook niet het geluk dat mijn ploegleider toen erg tactisch was ingesteld. Ach ja, het is wat het is, ik heb nergens spijt van.”
Evolutie
Nog steeds wordt de 8e uit de Ronde van Vlaanderen van 2011 aangesproken op zijn carrière. “Dat vind ik zeker leuk, al doe ik het daar niet voor. Ik heb altijd graag gekoerst en zou het nog steeds doen als dat zou kunnen. Het is jarenlang mijn leven geweest, want je bent er 7 dagen op 7 mee bezig. Je kan het beroep van wielrenner niet zomaar aan en uit zetten. Daarom vind ik het ook leuk dat ik er nu nog steeds mee verbonden blijf.”
Uiteindelijk hing Scheirlinckx na 2013 de fiets aan de haak. “De sport is sindsdien enorm geëvolueerd”, merkt hij op. “In de goede zin is alles professioneler geworden. Renners zijn nog meer bezig met details zoals voeding en kledij. Het is goed dat ze het daar gaan zoeken en dat de gezondheid gespaard wordt. Die evolutie is zeer positief. Als je sommigen bezig ziet… Ik word daar dus echt gelukkig van”, straalt de tevreden oud-renner.
