Ze werd de 1e opgever in de Tour de France voor vrouwen en dat is vervelend. Alana Castrique (23) haalde door een val het einde van de openingsrit in Parijs niet. De averij is niet min: breuk van heiligbeen plus een ontsteking van de sacro-iliacale gewrichten. De Cofidis-renster is 6 weken tot 3 maanden out.
Identieke pijn
Op iets minder dan 13 km van de finish op de Champs-Elysées sloeg Alana Castrique tegen de grond. “Er was een versmalling, ik kon er door en zou wat later remmen, maar plots vertraagde het hele peloton”, zucht de renster uit Ploegsteert. “Ik tikte een achterwiel aan en ging tegen de grond. Meteen besefte ik dat het ernstig was. 5 jaar geleden brak ik mijn staartbeen. De pijn was identiek als toen.”
Castrique werd overgebracht naar een ziekenhuis in de Franse hoofdstad. “De dokter op de spoedafdeling beweerde dat op foto’s niets te zien was”, vertelt ze. “Hij vroeg me rechtop te zitten en te stappen, maar dat was te pijnlijk. Dankzij de ploegdokter van Cofidis kon ik snel naar België. Maandagavond werd in het ziekenhuis van Ieper een MRI genomen. Dinsdagochtend kreeg ik de diagnose te horen. Breuk van het heiligbeen en ontstekingen op de gewrichten rond dat heiligbeen. In het beste geval kan ik over 6 weken opnieuw fietsen, in het slechtste geval over 3 maand. Ik ga er vanuit dat ik dit seizoen niet meer zal koersen. Ik denk dat ik beter mijn tijd neem om volledig te herstellen.”
Hersenschudding
Toch is Alana Castrique al bezig met revalideren. “In dit Ieperse ziekenhuis hebben ze een revalidatiecentrum”, verduidelijkt de voormalige Belgische beloftenkampioene. “Ze hebben een machine waarmee ik kan werken zodat mijn gewrichten minder worden belast. Op die manier kan ik een beetje bewegen en zal ik niet alle spieren verliezen. Maar ik kan amper stappen en bij het zitten heb ik heel veel pijn. Er zit niet anders op dan veel in mijn ziekenhuisbed liggen. Wanneer ik het ziekenhuis mag verlaten, is nog niet duidelijk. Ik denk dat ik eerst een beetje moet kunnen stappen voor ik naar huis mag. Ten vroegste eind volgende week, vermoed ik.”
De 1e Tour de France op de openingsdag moeten verlaten, is bijzonder vervelend. Bovendien was het dit seizoen niet haar 1e tegenslag. “In de Omloop Het Nieuwsblad eind februari liep ik bij een val een hersenschudding op”, blikt Castrique terug. “Pas in Gent-Wevelgem kon ik wederoptreden. Die klassieker kon ik niet uitrijden, want tijdens de wedstrijd kreeg ik hoofdpijn. Door de joelende mensen langs de kant, door de communicatie in mijn oortje. Mijn hoofd stond op ontploffen, al dat lawaai kon ik nog niet verwerken. Het ging nadien stilaan beter en beter.”
Nieuw contract
Ze won zelfs een kermiskoers in Perwez. Tijdens het Belgisch kampioenschap in Middelkerke toonde ze klaar te zijn voor de Tour. Want in de finale kon ze in haar eentje het gaatje naar de kopgroep dichten. Alleen sloot ze pas in het zicht van het spandoek voorin aan. Te laat om kans te maken op de driekleur. Een week voor de Tour won ze een regionale wedstrijd in het Oost-Vlaamse Strijpen.
“Toen ik in Parijs op de grond lag, heb ik niet gedacht aan de vele inspanningen die ik deed om klaar te zijn voor de Tour”, beweert Castrique. “Ik lag daar in de 1e plaats te hopen dat ik geen ruggenwervel gebroken had. Deze week kreeg ik toch te horen dat het herstel 3 maanden zou kunnen duren. Dat was hard te verteren. Dan besefte ik dat ik hard had gewerkt om te staan waar ik nu sta en dat al die trainingen voor niets zijn geweest. In de Tour had ik de ambitie op 1 keer het podium te halen. Via de strijdlust of zoiets. Ik ben blij dat mijn ploeggenote Victoire Berteau daar donderdag in slaagde.”
Castrique denkt, noodgedwongen, vooral aan volgend seizoen. Een akkoord over een 2e seizoen bij Cofidis – de Franse ploeg is nieuw in het vrouwenpeloton – heeft ze nog niet. “Ik ga er vanuit dat ik mag blijven, maar zekerheid heb ik niet”, beseft ze. “Omdat het 1e deel van het seizoen toch vrij goed was. Ik verkeer wat in het ongewisse, vandaar dat dit letsel zo vervelend is.”
