Het waren drukke weken voor Hammenaar Gianluca Pollefliet. De 20-jarige belofte won de lokale wedstrijd in Ardooie, haalde zilver op het EK baanwielrennen in de Ploegenachtervolging, werd 2e in Brussel-Zepperen en in een etappe in de Tour Alsace en droeg in die laatste rittenwedstrijd ook nog eens de leiderstrui na winst in de ploegentijdrit. “Dankzij de piste heb ik de korte inspanning perfect in de benen”, verklaart hij de succesvolle combinatie.
Perfecte afstand
Gianluca Pollefliet is in zijn 2e jaar bij de beloften bezig aan een constant seizoen. Hij werd meteen 2e in de Grand Prix de la Ville de Lillers Souvenir Bruno Comini en zette de goede lijn verder met ereplaatsen in de Dorpenomloop Rucphen (12e), de Youngster Coast Challenge (7e) en Gent-Wevelgem (10e). Het voorjaar sloot hij af met een 5e plaats in de openingsetappe van de Ronde van Bretagne.
Vervolgens ging de focus wat meer naar de piste. Op het EK in Anadia (Portugal) haalde hij met de Belgische beloftenploeg (met Noah Vandenbranden, Tuur Dens en Thibaut Bernard) zilver in de Ploegenachtervolging in een nieuwe recordtijd. Vervolgens werd hij in Brussel-Zepperen meteen 2e na Davide Bomboi. En dan was er vervolgens de succesvolle Tour Alsace.
“De openingsploegentijdrit in Frankrijk was net iets langer dan 4 km. Wetende dat ik de Ploegenachtervolging op het EK in de benen had, was deze afstand dus perfect op mijn lijf geschreven”, legt hij uit. “De ploegleiding zette me samen met Alec Segaert en Ramses Debruyne, 2 notoire hardrijders. Alles verliep dan ook goed. Meteen na ons kwam de beloftenploeg van Groupama-FDJ binnen. Ze zaten in dezelfde seconde als ons, dus moesten we de honderdsten afwachten. Uiteindelijk bleek het genoeg voor de overwinning.”
Pollefliet mocht ook de leiderstrui aantrekken. “Alec had de laatste bocht niet 100% juist ingeschat, waardoor ik hem daar voorbij ging en vol doortrok tot aan de meet. Dat was achteraf gezien ook nodig voor de winst. De leiderstrui was een leuke bonus. Het is heel plezant om daarin te kunnen rijden, al was die 2e etappe met alle hellingen niets voor mij. Ook in de 3e rit zag ik enorm af.”
In de 4e rit leek er zich een nieuwe kans aan te dienen voor de Oost-Vlaming, tot zijn derailleur (vermoedelijk) werd aangetikt en hij door het technische defect niet mee kon sprinten. “In de slotrit was ik dus gebrand op een goede prestatie. Ik kwam op 300 meter van de meet in de wind terecht en besloot vol aan te gaan. Op 50 meter van de meet kwam Watson over me heen. De laatste rechte lijn bleek dus net wat te lang. Ik was wel tevreden met dat resultaat.”
Het is een understatement om te zeggen dat Pollefliet goed schakelt tussen de baan en de weg. “Ik wil de 2 disciplines dan zeker ook blijven combineren. Al zeker tot aan de Spelen van 2024 in Parijs en normaal gezien ook daarna nog. Door het werk op de baan heb ik op de weg wat meer overschot op het einde. Wanneer iedereen in UCI-wedstrijden op zijn tandvlees zit, kan ik nog dieper gaan en dat maakt wel een verschil.”
Marith Vanhove
Over de huidige gang van zaken is de 20’er dan ook tevreden. “Ik presteer al een heel jaar constant, maar nu lijkt alles helemaal juist te vallen voor mij. Na een gesprek met de ploegleiding bij Lotto Soudal heb ik overigens besloten om nog een jaartje bij de beloften van de ploeg te rijpen. Ze hebben vertrouwen in mij en ik voel me er goed, dus dat lijkt me de juiste keuze!”
De komende weken werkt Pollefliet toe naar het BK en de Flanders Tomorrow Tour en wordt hij ook verwacht in de Tour of South Bohemia. “Ik wil ook toewerken naar het WK op de baan bij de profs. Daar zou ik in de Ploegenachtervolging een plekje hebben.” De fan van Mark Cavendish kan op de baankampioenschappen overigens ook altijd rekenen op de steun zijn vriendin Marith Vanhove, zelf een begenadigd baanwielrenster. “We trainen wel eens samen en het is natuurlijk leuk als ik haar op de kampioenschappen live kan bezig zien”, besluit de Oost-Vlaming het gesprek met de glimlach.