Begin maart stelden we hem voor als de Britse ‘Next Monument Man’ van Bahrain. Een stuk dat verscheen na de Omloop Het Nieuwsblad, waarin Fred Wright nog verkeerdelijk werd aanzien als Heinrich Haussler. 6 maanden later kent iedereen de 23-jarige Brit. In de Vuelta breit hij een geweldig einde aan een onnavolgbaar seizoen, evenwel zonder zeges.
Man van alle terreinen
Alfred Brockwell Wright, het klinkt als een Britse militair uit de Wereldoorlogen, maar hij is wel degelijk een wielerprof. Echte kenners hadden voor dit seizoen al wel eens van hem gehoord, want hij was een degelijke jeugdrenner. Toch had niemand verwacht dat hij 1 van de revelaties van het jaar zou worden, al zeker niet toen hij in de winter zijn sleutelbeen brak en in de Saudi Tour een handbreuk opliep. In het wielrennen kan het natuurlijk snel gaan. 6 maanden later kan je niet meer om Wright heen.
Na de Omloop Het Nieuwsblad, waarin Wright dus de finale reed en 20e werd, reed hij in het voorjaar voornamelijk in dienst van zijn kopmannen. Tussendoor plaatste hij zich wel 2 keer in de top 10 in Parijs-Nice, want de jonge Brit beschikt over een hele degelijke sprint. In de Ronde van Vlaanderen bewees hij zijn aanleg voor de Monumenten. In wat hij “de zwaarste wedstrijd die ik ooit gereden heb” noemde, reed hij met Dylan van Baarle weg net voor de finale en was hij zo mee met Van der Poel en Pogacar nadat die de rest uit het wiel hadden gereden.
In dat Monument offerde Wright zich op voor Dylan Teuns en werd hij zelf nog 7e. Op de site van zijn ploeg noemde hij dat een goed teken richting de toekomst, wat ook veel zegt over zijn ambities. Hij komt op een dag terug voor meer. Nochtans noemde hij eerder Parijs-Roubaix zijn favoriete wedstrijd. Ook die reed hij dit voorjaar, al eindigde hij er anoniem op een 99e plek.
Fred Wright kan alles
Na het voorjaar verdween Wright enkele weken van de radar. Tussen 1 mei en 1 juli 2022 reed hij geen enkele wedstrijd, vervolgens stond hij aan de start van de Tour. Daarin werd hij nog een beetje bekender. In de etappe naar Lausanne kleurde hij zonder succes de lange vlucht, die het niet redde tot de finish. Dat was wel het geval naar Megève. Wright en ploegmaat Luis Leon Sanchez probeerden het in de finale naar zich toe te trekken, helaas voor Bahrain was Magnus Cort nog sterker.
Wat veel over Wright zegt, is dat hij vervolgens ook in een heuvelachtige etappe een mooie ereplaats reed. Richting Saint-Etienne botste hij enkel op de snelle Pedersen. Samen met zijn medevluchters had hij al het peloton verschalkt, wat opnieuw een huzarenstukje was. En na een 9e plek in een bergrit en een 2e plek in een heuvelrit werd hij ook nog eens 8e in de afsluitende tijdrit en 10e op de Champs-Elysées. Samengevat: Fred Wright kan alles.
Na een succesvolle dubbel op de Commonwealth Games (Wright werd 2e in de tijdrit en 5e in de wegrit) trok de Brit begin deze maand naar de Vuelta. Wie dacht dat zijn energievat inmiddels wel leeg zou zijn dit seizoen, bleek er bedrogen uit te komen. Wright is 1 van de meest opvallende figuren in Spanje. In Frankrijk beperkte hij zich tot 3 lange ontsnappingen, in Spanje doet hij nu al beter.
500 km in de aanval
Wright reed in de Vuelta inmiddels al zo’n 500 km in de aanval. In Bilbao botste hij met zijn medevluchters op de verrassende Marc Soler en doordat Daryl Impey hem klopte in het sprintje voor de 2e plek greep hij ook nog eens naast de leiderstrui. Niet getreurd, 2 dagen later ging hij opnieuw zijn kans in de etappe naar Cistierna. Daar ging hij net wat te vroeg de sprint aan en werd hij geklopt door Herrada en Battistella.
Koffers pakken en op naar volgend jaar? Niet met Wright, die in Cabo de Gata naar een 8e plaats sprintte en in Montilla zelfs 4e werd. Hij trok opnieuw in de aanval naar de Sierra Nevada, iets wat voor hem net wat te zwaar bleek. Met dank aan een dagje rust bleek hij deze week alweer fit te zijn en glipte hij naar Tomares mee met Roglic om er 4e te worden. Wright staat met dank aan al die prestaties 2e in het puntenklassement.
Net als Wilco Kelderman is Wright de koning geworden van de ereplaatsen, hij wacht echter nog steeds op een profzege. Dit jaar zit hij aan 4 podiumplekken en 15 top 10-noteringen in 63 wedstrijddagen. Knappe resultaten, al wil hij die wellicht zo inwisselen voor een ritzege in de slotweek van de Vuelta.
De 23-jarige Brit verlengde ondertussen tot eind 2025 bij Bahrain Victorious. Wellicht betaalt hij momenteel nog volop leergeld, maar deze reeks niet-overwinningen kan niet blijven duren. Binnenkort is de dag toch eens ‘right’ voor Fred Wright.