Garantie op succes! Dat biedt Coen Vermeltfoort. De 34-jarige Nederlander zette vorige zaterdag de Ster van Zwolle op z’n naam. Hij was de snelste van een 1e waaier van 20 renners. Bevestiging van een degelijke winter waarin hij eerst Nederlands gravelkampioen werd en nadien de Europese titel in het strandracen veroverde. Vermeltfoort koerst bijna het hele jaar door.
Veelbelovend
Zondag trekt hij met het continentale VolkerWessels Cycling Team naar de Profronde van Drenthe. Precies 15 jaar geleden was hij al eens de beste in deze 1.1-koers. Toen reed hij solo naar de streep. De laatste jaren maakt hij wedstrijden meestal in de spurt, vaak in een elitegroep, af.
“Die solo in de Profronde van Drenthe is intussen al 3 wielerlevens geleden”, relativeert Vermeltfoort die in 2008 ook een etappe van de Toekomstronde won. “Toen stond ik aan het begin van wat een veelbelovende carrière leek. Tot ik in mijn beloftenperiode bij Rabobank Continental klierkoorts kreeg. Daarna koerste ik 2 jaar bij de WorldTour-ploeg van Rabobank, maar nadien moest ik een stapje terug zetten.”
Nochtans leek hij voorbestemd om een normale profcarrière van 12 tot 15 jaar te beleven. Het liep anders. In 2016 won Vermeltfoort de Nederlandse Topcompetitie. Aan die eindzege was een contract bij het procontinentale Roompot-Nederlandse Loterij verbonden. Een nieuwe kans! Hij reed 2 seizoenen bij dat team, maar kreeg eind 2018 plots te horen dat een contract bij opvolger Roompot-Charles niet mogelijk was.
Fietskledij
“Nochtans stond ik op dat moment in de top 130 van de UCI-ranking”, weet de inwoner van Vlijmen (Noord-Brabant) nog. “Ik denk dat je dan mag zeggen dat je thuishoort bij de profs. Is het niet op het niveau van de WorldTour, dan zeker bij een procontinentale ploeg. Te horen krijgen dat je niet in aanmerking komt voor een nieuw contract doet wat met een mens. Wat is dit voor een wereld, vroeg ik me in die periode vaak af. Ik begreep het niet. Dus zal ik wel niet goed genoeg zijn om WorldTour of procontinentaal te rijden.”
Vermeltfoort bleef niet bij de pakken zitten en vond een job in de klimaattechniek. Een deeltijdse betrekking in combinatie met koersen op continentaal niveau. Eerst bij Alecto, nu al een 4e seizoen bij VolkerWessels. “Bij Alecto vond ik het plezier terug en bij VolkerWessels heb ik het ontzettend naar mijn zin”, beweert Vermeltfoort. “Daar draait het bij mij nu hoofdzakelijk om. Recent veranderde ik van job. René Hooghiemster, vriend en ex-renner, is verantwoordelijk voor Kalas in Nederland. Hij zocht ondersteuning. Dus verkoop ik nu fietskledij. Ik ben vooral blij dat ik enige zekerheid kon inbouwen.”
Winst in de Ster van Zwolle toont dat Vermeltfoort in staat moet zijn om in 2023 de overwinningen van vorig jaar te bevestigen. Toen won hij etappes in de Ronde van Normandië, Tour du Loir et du Cher en Ronde van de Solidariteit, de Zuidenveld Tour, de Ronde van Overijssel, Districtenpijl, Ronde van de Achterhoek en de Grote Prijs Rik Van Looy. Een hele lijst!
Weinig rust
“Zo lang het goed gaat, blijf ik koersen”, gaat Vermeltfoort verder. “Na de Profronde van Drenthe zondag en Bredene Koksijde Classic volgende week vrijdag begin ik op 22 maart aan de Olympia’s Tour. In de Nederlandse rittenkoers heb ik 7 etappes, onder meer 2 prologen, gewonnen. Globaal probeer ik 2022 te evenaren. Koersen in België doe ik ontzettend graag, want het is toch meer een koersland dan Nederland. De winst in de Grote Prijs Rik Van Looy vond ik heel leuk. Net als mijn zege het jaar voordien in de Textielprijs in Vichte.”
Het lijkt erop dat Coen Vermeltfoort nooit stil zit. Afgelopen winter kroonde hij zich tot Nederlands gravelkampioen en tot Europees kampioen strandracen. “Ik ben iemand die veel wil koersen”, vertelt Vermeltfoort. “Neen, ik bouw weinig rustperiodes in. Ik wil altijd bezig zijn. Inderdaad, dit gaat tegen alle moderne regels van periodisering inzake training in. Met periodisering ben je wellicht in bepaalde wedstrijden beter, in andere minder.”
Terwijl Vermeltfoort nu zo goed als elke wedstrijd in orde is. Uiteraard moet hij zijn manier van werken nu niet meer aanpassen. “Luisteren naar mijn lichaam is het belangrijkste”, besluit Vermeltfoort. “Het ene jaar bouw ik wat rust in, het andere jaar niet. Als het in oktober nog goed weer is, blijf ik met enkele vrienden fietsen. Is het in december slecht weer, bouw ik wat rust in. Volgens mij is het veel natuurlijker om bezig te blijven. Omdat je lichaam dat ritme gewoon is.”