‘True sportsmanship’ is zo’n begrip dat je wel eens hoort vallen in verhalen over sport. Deze week zagen we enkele prachtige voorbeelden van dergelijke gebaren in de koers. Wout van Aert, Tadej Pogacar en Thomas De Gendt verdienen wat dat betreft wel een vermelding. Ondanks zware concurrenten of stevige tegenslag toonden zij dat ze naast grote sporters ook grote meneren zijn.
3 voorbeelden
Afgelopen donderdag kwam Wout van Aert in de 4e etappe van de Tirreno-Adriatico stevig ten val. Toen Tom Pidcock zich na het geleverde werk liet uitzakken, dook de Belg in een gaatje dat er nog niet helemaal was. Daardoor tikte zijn veldritcollega zijn achterwiel aan en kwamen beide renners ten val. Nog voor Van Aert goed en wel zijn wonden had gelikt, stond hij al bij de winnaar van de Strade Bianche om zich te excuseren en een handje te geven. ‘Excuses aanvaard’ en de 2 babbelden nog even bij op weg naar de meet.
Ook Tadej Pogacar houdt van handjes en vuistjes. Hij deelt ze uit en ontvangt ze ook graag. Denk maar aan zijn vele begroetingen met Jonas Vingegaard, na overwinningen maar ook nadat de Deen hem had opgewacht toen hij wegschoof in een afdaling tijdens de Tour. ‘Pogi’ was deze week in Parijs-Nice bezig met het sprokkelen van seconden en toen hij in een sprintje boezemvriend Matthews en Van Hooydonck aftroefde, deelde hij opnieuw een teken van respect uit. Pogacar is als renner bijzonder gretig, maar eens hij van zijn fiets stapt, toont hij zich een bijzonder guitige jongeman.
Datzelfde kan ook van Thomas De Gendt worden gezegd. Deze zaterdag kwam hij eveneens ten val in de Koers naar de Zon. Niet veel later stuurde hij een tweet in de wereld met de boodschap dat hij het wiel van Luis León Sánchez had geraakt en daardoor enkele renners met zich mee nam. “Het was mijn fout”, gaf hij eerlijk toe. De onfortuinlijke Mattias Skjelmose toonde zich een even grote meneer door de excuses te aanvaarden en De Gendt het beste toe te wensen.
Van alle tijden
Dat de moderne wielrenner met veel respect voor de tegenstand rondrijdt, kan alleen maar worden toegejuicht. Niemand vraagt hen om plots cadeautjes uit te delen of om niet op het scherpst van de snee te strijden, maar als er pech mee gemoeid wordt, is het maar menselijk om je te bekommeren over de tegenstander.
Sportsmanship is gelukkig van alle tijden. Denk maar aan de heldendaad van voormalig prof Loïc Chetout die bij de vreselijke valpartij van Stig Broeckx meteen de 1e hulp toediende en zo mogelijk het leven van de jonge Belg heeft gered. Chetout verwees naar zijn EHBO-cursus op school en noemde het niet meer dan een gewone reflex. Het zorgde er helaas ook wel voor dat Chetout zich meer bewust werd van de risico’s in de koers. Eind 2019 hing hij zijn fiets aan de haak, al zal men hem in de Kempen eeuwig dankbaar zijn.
Het mooiste voorbeeld in de wielergeschiedenis komt misschien wel van Fausto Coppi en Gino Bartali, al zullen we nooit helemaal zeker zijn over wat er gebeurde op de bewuste foto van de drinkbus. Verondersteld wordt dat de ene renner op de Galibier nood had aan een slok water en dat de andere hem zijn drinkbus schonk. Algemeen wordt er van uitgegaan dat Coppi in het geel de drinkbus doorgaf aan zijn eeuwige rivaal.
Armstrong en Ullrich
En dan zijn er nog Lance Armstrong en Jan Ullrich, 2 renners uit de donkerste tijden van de wielergeschiedenis die gelukkig ook geregeld voor mooie sportmomenten zorgden. Zo kwam Ullrich in de Tour van 2001 ten val in de 13e etappe. Hij dook over een vangrail in de ravijn, maar kwam er met schrammen van af. The Boss reed niet door en liet de Duitser terugkomen. Die bedankte de Texaan en schudde hem een dag later op de aankomst ook de hand, toen hij hem opnieuw niet uit het wiel gereden had. In de Tour van 2003 was het Armstrong die op Luz Ardiden ten val kwam. Ullrich had Tourwinst in het verschiet, maar besloot zijn kompaan op te wachten.
Hoewel Armstrong en Ullrich altijd tegen elkaar werden uitgespeeld, werden de 2 na hun carrière vrienden. Afgelopen zomer nog schoot de Amerikaan de Duitser te hulp toen hij opnieuw sukkelde met allerhande problemen. Volgens de overlevering brak hij zelfs zijn vakantie af om hem op te zoeken in Cancun. Om maar aan te tonen: wielrennen is bikkelhard op de fiets, maar soms ook ontroerend mooi ernaast.
Win de Ekoï Gara fietshelm van Sep Vanmarcke!
