Waar er in de editie van 2022 op een prachtige manier geschiedenis werd geschreven in Gent-Wevelgem, gold dat voor de editie van 2007 eveneens, maar dan op een negatieve manier. Tijdens de afdaling van de Kemmelberg kwamen in het peloton verschillende renners zwaar ten val. Het slagveld was niet te overzien. Een jaar later, 15 jaar geleden, verdween de ‘afdaling des doods’ definitief uit Gent-Wevelgem.
Marcos Burghardt
Marcus Burghardt won in 2007 met Gent-Wevelgem de mooiste wedstrijd in zijn carrière, naast de ritzege in de Tour een jaar later. Toch was de Telekom-renner met de witte pilootachtige bril niet het gespreksonderwerp van de dag op 11 april. Wel ging het over de huiveringwekkende beelden van de afdaling van de Kemmelberg. Destijds werd er nog gedaald via de westkant (ook bekend als de Ossuaire) en op de kasseien was het vaak chaos troef. Drinkbussen gingen dansen in de houders en vielen op de stenen, die vervolgens nat werden, waardoor renners in de remmen gingen en valpartijen onvermijdelijk bleken.
Bij de 1e afdaling van die editie kwam Jimmy Casper zwaar ten val. Zijn gezicht zat onder het bloed en hij was niet het enige slachtoffer. Ook Wim De Vocht was 1 van de getroffenen. Bij de 2e afdaling was het opnieuw prijs. Het was een drama om te aanschouwen. Casper moest de nacht doorbrengen in het ziekenhuis en werd geopereerd aan een gebroken kaak- en jukbeen. Zijn ploegmaat Matthew Wilson liep een polsbreuk op en ook bij onder meer Tyler Farrar, Fabio Sacchi, Andy Cappelle en Marco Velo werden er zware verwondingen vastgesteld.
Achteraf werd er natuurlijk geklaagd over de bewuste afdaling. Onder meer Hilaire Van Der Schueren, Scott Sunderland en Gerard Bulens opperden om na te denken over de Kemmelberg in het parcours. Aan de andere kant klonk dan weer dat de Kemmel nu eenmaal traditie is in deze wedstrijd.
Veredeld fietspad
Een jaar later kwam koersdirecteur Hans De Clercq met een compromis. Vanaf 2008 zou de Kemmelberg beklommen worden via de Monteberg, om dan rechtsaf naar Kemmeldorp te trekken en zo de bekende helling naar boven te klauteren. Meteen voorbij de top gingen de renners over een smalle afdaling naar beneden. De zogenaamde Klokhofweg moest een oplossing vormen voor het probleem van de afdaling des doods. Een veredeld fietspad in het parcours? Zou dat wel goed komen?
Het antwoord volgde terstond. In de editie van 2008 raakte het hele peloton heelhuids beneden. Dat dat vrij eenvoudig gebeurde, wierp ook de vraag op waarom deze aanpassing niet veel eerder was gebeurd. Op die manier werd de nieuwe afdaling vast onderdeel van de wedstrijd en bleef de Kemmelberg behouden.
De laatste jaren volgt Gent-Wevelgem een vast menu, waarbij de Kemmelberg 2 keer via de Monteberg wordt beklommen. De 3e passage gaat dan weer over de zware en steile oostkant om dan vervolgens de afdaling in de andere richting te nemen en Heuvelland te verlaten. Die formule werkt: Gent-Wevelgem werd de afgelopen jaren een wedstrijd zonder al te veel incidenten en met prachtige verhalen zoals de historische overwinning van Biniam Girmay.
Vervolg
Jimmy Casper werd met zijn bebloed gezicht een beetje het symbool van de afdaling van de Kemmelberg. Gelukkig herstelde hij volledig van zijn verwondingen. Bijna 3 maanden na zijn zware val kwam hij terug in actie tijdens de GP Gerrie Knetemann. Hij zou later in zijn carrière nog 17 wedstrijden winnen.
Vandaag is de Kemmelberg 1 van de populairste hellingen om in wedstrijden op te nemen. In de Bredene Koksijde Classic reed Edward Theuns zowaar de beste beklimming van de zuidelijke kant ooit. Eigenaar van de KOM op de Ossuaire is Benjamin Declercq, sinds deze winter helaas prof af. Hij zal zondagavond wel een keertje nakijken of zijn record heeft standgehouden. Kleppers genoeg om met die eretitel te gaan lopen.
Volgens de bookies zijn de favorieten Wout van Aert én een andere rappe Belg! Zijn staan met stip op 1. Akkoord? Kijk hier wat ze jou kunnen opleveren!