Georg van Oudenhove (47) draait al 15 jaar mee in het wielerpeloton. Bij het grote publiek gaat er wellicht niet meteen een belletje rinkelen, maar zijn werk wordt bijzonder gewaardeerd. Hij was al actief bij onder meer Team HTC, Lotto en BMC en werkt tegenwoordig bij de vrouwenploeg van Uno-X. Een bijzonder avontuur, dat hem ook de ruimte geeft om zijn zoon Stian nog beter te begeleiden.
Allan Peiper
Mensen met een olifantengeheugen herinneren zich Georg Van Oudenhove mogelijk nog wel als actief renner. Hij reed rond de eeuwwisseling voor Flanders-Prefetex, als ploegmaat van onder meer Wim Van Huffel. Net als die laatste maakte hij vooral carrière na zijn actieve loopbaan. “Eigenlijk is het allemaal begonnen met Allan Peiper”, bekent Van Oudenhove. “Hij was een kind van de streek en ik keek naar hem op.”
Op dat moment was Van Oudenhove actief bij Joker, de ploeg van zijn broer Gino waar ook Edvald Boasson Hagen nog renner was. “Allan kwam me tegen om te vragen wat ik deed. Hij polste naar een mogelijk vrachtwagenrijbewijs en voor ik het wist, was ik aan de slag bij Team HTC. Dat was in de tijd van Bert Grabsch, Mark Cavendish en Tony Martin. Dat waren gouden jaren met heel dankbare renners. Ik herinner me onder meer het WK tijdrijden in Kopenhagen, gewonnen door de Duitser. Ik heb er heel goede herinneringen aan.”
Na HTC trok Van Oudenhove naar de Lotto-ploeg. “Dat had ik te denken aan een oud-collega die ik nog kende vanuit mijn rennersloopbaan”, herinnert hij zich. “Ook bij Lotto was ik tevreden, maar ik ben dan Allan Peiper gevolgd naar BMC. Ondertussen had ik wel kennis gemaakt met Lars Bak. Toen die zijn fiets aan de haak hing, zette hij het verhaal van Uno-X mee op poten. Hij vroeg me of ik dat ook zag zitten.”
Gino
Van Oudenhove twijfelde even, maar raakte steeds meer overtuigd van het verhaal. “Mijn zoon Stian is ook renner en ik begon daar steeds meer over na te denken. Eigenlijk wil ik al wat langer meer tijd om hem te begeleiden. Daarom besloot ik toch de sprong te wagen. Dit verhaal ging gepaard met de service-course van de Scandinavische ploeg die ik op een steenworp van mijn woonplaats helemaal kon uitbouwen. Dat heeft wel even geduurd, maar tussen de wedstrijden door kreeg ik het toch klaar.”
Het Noorse verhaal ligt de Van Oudenhoves wel. Ook Gino is er tegenwoordig actief als ploegleider. “We hebben al sinds de jaren ’90 goede contacten”, weet Georg. “Gino is er zelfs achtergebleven en woont nu al 22 jaar daar. Van 3 profs zijn ze op een paar jaar tijd steeds groter en groter geworden. Bij de vrouwen zitten ze al in de WorldTour, bij de mannen is dat nog niet het geval. Natuurlijk is het bijzonder om onderdeel uit te maken van dit mooie verhaal.”
De vraag van Bak kwam er al in januari 2021. “Hij had een heel jaar de tijd gekregen om de ploeg op te starten en blijkbaar was ik 1 van de eerste personen die hij opbelde. Ik ben daarover blijven nadenken en toen ik de puzzelstukjes legde, heb ik dus de knoop doorgehakt. Waarom niet eens zot doen en een nieuw avontuur opstarten? De Tour kan ik nog 10 keer doen, dit nieuwe project is een trein die niet elk jaar voorbij komt.”
Stian
Niet alleen met Uno-X staan er gouden jaren te wachten voor Georg van Oudenhove. Zijn zoon Stian pakte eind december 2022 zijn 1e Belgische driekleur Scratch op de piste in Gent. Een verrassing voor de 2e jaars junior van Canguru-Latexco, die eerder 8e werd in het Omnium en 12e in de Puntenkoers.
“Stian gelooft niet meteen in zichzelf, maar hij heeft wel degelijk mogelijkheden”, is papa Georg overtuigd. “Hij denkt altijd dat de andere beter is, maar de trui is wel van hem. Natuurlijk zal hij geen Remco Evenepoel worden, maar hij heeft wel degelijk capaciteiten. We weten niet waar het stopt als hij het niet probeert. Daarom wil ik hem nu optimaal begeleiden. We hopen dat hij zichzelf kan overstijgen. Het programma dat hij mag rijden, is in elk geval veelbelovend.”
Er breken dus boeiende tijden aan voor de Van Oudenhoves, niet in het minst voor Georg die met de vrouwen aan een aanwezig voorjaar bezig is. Susanne Andersen werd 2e in de Ronde van Drenthe, Anouska Koster eindigde als 6e in de Omloop, Amalie Dideriksen finishte op dezelfde plek in de Classic Brugge-De Panne en in Gent-Wevelgem werd Elinor Barker 7e. Ook de 2e plek van Confalonieri in Le Samyn mag meer dan worden meegerekend. Van Uno-X hebben we het laatste nog niet gezien.