Een jaar, een maand en 4 dagen na de geboorte van haar zoon Olavi sprintte Lotta Henttala naar een 2e plaats in haar 1e wedstrijd terug in het peloton en in haar 1e wedstrijd voor AG Insurance-Soudal Quick-Step. Haar comeback in Valencia in februari 2023 was een groot succes, maar ging natuurlijk gepaard met twijfels na haar zwangerschap.
Spoedkeizersnede
“Ik was er 2 jaar uit geweest en wist niet hoe ik me zou voelen”, lacht Lotta Henttala. “Zou mijn vorm voldoende zijn voor een plaats in het peloton? Ik dacht dat ze me misschien zouden laten vallen of zo. Ik voelde me gerustgesteld op trainingskamp, maar Valencia was de ultieme geruststelling. Ik heb nog steeds mijn plaats. Het pakte vrij goed uit en beter dan ik had verwacht.”
“Ik was niet bang in de eerste sprints maar ik nam ook geen overdreven risico’s. Ik wist dat als ik dit wilde doen en resultaten wilde boeken, ik vooraan moest zitten. Maar om eerlijk te zijn, nam ik geen risico’s die ik misschien wel zou hebben genomen voor ik Olavi had. Als iemand me in de laatste kilometer zou wegduwen, zou ik dat ook niet laten gebeuren. Ik zou nooit kunnen winnen als ik er niet voor ging. Het gaat allemaal om de balans.”
Na een veelbelovende start van het klassiekerseizoen werd Henttala ziek en moest ze de andere klassiekers vanaf de zijlijn bekijken. Dat was niet ideaal, maar het gaf haar wel veel tijd met haar zoontje. Nu bereidt ze zich voor op een 2e terugkeer in het peloton. Hoe combineren Lotta Henttala en haar man en profwielrenner Joonas Lepistö de zorg voor Olavi combineert met een carrière in het profwielrennen?
“Ik denk dat het belangrijkste is dat Olavi een heel gemakkelijk kind is”, bekent de moeder vanuit haar huis in Girona. “De zwangerschap verliep goed, maar de geboorte was niet gemakkelijk. Het was een spoedkeizersnede. Het verschil met andere moeders in het profpeloton is dat ik tegen die tijd, in januari 2022, nooit aan profwielrennen of een comeback heb gedacht.”
Girona
Henttala’s liefde voor het wielrennen kwam vanaf eind april 2023 vanzelf terug. Ze begon in augustus 2022 weer te trainen met een trainer toen Olavi net 6 maanden was. Dat deed ze anders dan andere moeders in het peloton. “Zo had ik geen plan hoe ik de zwangerschap en de bevalling moest doorkomen om weer te gaan fietsen”, geeft ze toe. “Ik had geen contract en geen ploeg om een plan voor een comeback te maken. Ik deed gewoon wat ik dacht dat goed was, ik deed wat goed voelde. Ik zat maandenlang in de babybubbel en toen ik begon te fietsen, was ik echt niet fit. Maar het was verbazingwekkend hoe snel het allemaal terugkwam. Achteraf gezien zou ik niets anders hebben gedaan.”
Olavi’s grootouders waren en zijn van vitaal belang voor het comebackplan. Een netwerk hebben is absoluut noodzakelijk en Lotta en Joonas zijn blij met hun ondersteunende ouders en vrienden. “Mijn moeder heeft 3 maanden vrij genomen van haar werk voor dit drukke voorjaarsklassement. Ze is kleuterleidster. Helaas heb ik bijna alle wedstrijden gemist, maar ze wilde dit voor ons doen. Mijn ouders wilden niet dat ik spijt zou hebben dat ik het niet nog een keer probeerde, zeker niet met de Olympische Spelen in Parijs 2024. De ouders van Joonas steunden ons ook omdat Joonas ook wil blijven koersen. Tijdens het wintertrainingskamp hadden we een bevriend kindermeisje op wie we konden rekenen. Er is een internationale gemeenschap hier in Girona dus als we een echt probleem hebben is er altijd hulp.”
Als je denkt dat Lotta en Joonas alles tot op de minuut gepland hebben, heb je het mis. Ze nemen het ouderschap gewoon zoals het komt met de hulp van hun ondersteunend netwerk. Een dag uit het leven van de Henttala’s betekent dat ze vaak apart moeten trainen, de ene ‘s ochtends en de andere later op de dag. “We worden samen wakker en dan doe ik of Joonas een ochtendrit”, klinkt het. “Dan gaat Olavi weer naar bed en als ik terugkom, heeft hij waarschijnlijk net geluncht. Hij is echt een goede slaper en dat is wel handig. Ik heb nog nooit mijn trainingsschema moeten aanpassen omdat hij een slechte nacht had of zo. Onze coach was en is ook behulpzaam zodat we allebei goed kunnen trainen in de tijd die we hebben. Olavi zou hier naar een kleuterschool kunnen gaan, maar dat zou betekenen dat hij alle virussen mee naar huis neemt. Hij zou ziek zijn en wij waarschijnlijk ook.”
Logistieke puzzel
Lotta’s Specialized-fiets en Joonas’ teamfiets van Team Novo Nordisk staan ongeveer een meter boven de grond. Als ze op de grond zouden staan, zou Olavi voortdurend aan de pedalen draaien. Als hij wakker wordt uit zijn dutje en door de kamer dwaalt, pakt hij een fietspomp en probeert hij de banden van zijn eigen kinderwagen op te pompen. Hij heeft ook zijn eigen kleine Specialized-duwfiets. Het is allemaal spelenderwijs, want met zijn 15 maanden is hij zich nog niet echt bewust van het speciale werk van zijn ouders.
“Olavi was er in Valencia voor mijn 1e wedstrijd met Joonas. Hij weet natuurlijk niet echt wat wij voor werk doen, maar hij ziet wel dingen. Als wij onze wielerkleding aantrekken en de banden oppompen, wil hij dat ook doen. Kinderen hebben altijd de neiging om hun ouders te kopiëren, ook al is hij er maar 1. Hij weet nu ook dat ik na de training terugkom, dus er is geen drama als ik wegga. Als hij ouder wordt, kunnen we hem vertellen dat hij bij wedstrijden was en al die avonturen beleefde, maar nu weet hij niet alles wat er gebeurt.”
Terugkijkend op de afgelopen 2 jaar, glimlacht Lotta en is ervan overtuigd dat dit de beste keuze was. Alles kwam gewoon vanzelf. Niets was gepland of geforceerd. Er was geen druk. “Ik heb er geen spijt van gehad dat ik Olavi heb gekregen en daarna weer ben gaan racen. Ik ben tot nu toe misschien 10 dagen van hem weggeweest om te koersen plus de uren die ik heb getraind. Als ik als fysiotherapeut zou hebben gewerkt, de baan waarvoor ik heb gestudeerd, zou ik hem waarschijnlijk minder hebben gezien.”
De komende maanden worden opnieuw een logistieke puzzel voor het gezin wanneer ze terugkeren naar Finland voor de nationale kampioenschappen. Joonas reist met een hond en Lotta’s moeder met een andere hond en Olavi terwijl Lotta in de Pyreneeën koerst. Rittenwedstrijden vergen wat meer planning, maar ze nemen het allemaal zoals het komt.
“We hebben de etappekoersen van deze zomer nog niet gepland, maar ik weet dat er altijd een oplossing is met onze ouders, familie en vrienden. Zij helpen me om naast moeder ook profwielrenster te zijn. Als ik bij een wedstrijd ben, wil en kan ik me op het koersen concentreren omdat ik weet dat hij in goede handen is. Ik zou hem natuurlijk erg missen maar hij weet hoe hij moet Facetimen omdat we dat altijd doen met de familie in Finland. Hij lacht altijd en trekt altijd gezichten, dus dat wordt leuk tijdens de langere races deze zomer”, besluit Lotta Henttala.
Dit interview kwam tot stand via Lotta Henttala’s team AG Insurenace-Soudal-Quick.Step!
Schrijf je nu in om gratis FFWD-wielen te testen!
