Vrijdag zelfde finale over Passo di Giau en Passo Tre Croci als die zwarte herinnering van 2007

Eigenlijk kijken we er liever niet meer opnieuw naar. In 2007 zegevierde Riccardo Riccò op de Tre Cime di Lavaredo na een etappe over de Passo di Giau en de Passo Tre Croci. Deze vrijdag staat dezelfde finale opnieuw gepland in de Giro. Van Riccardo Riccò is al lang geen sprake meer. Waar hij won op de berg van de 3 pieken, liep hij later evenveel keer tegen de dopinglamp.

Italiaanse beloftekampioen

Nee, helemaal uit het niets kwam Riccardo Riccò ook weer niet. Dat wordt soms beweerd, maar dan word je geen 18e op het WK voor junioren tussen renners als Jurgen Van den Broeck, Maxime Monfort en Marc de Maar. Riccò won bij de beloften ook een rit in de Baby Giro en werd er 8e in het eindklassement, terwijl hij een jaar later de tricolore veroverde. Na een weekje pure dominantie in de Settimana Ciclista Lombarda en een ritzege in de Giro della Toscana veroverde hij eind 2005 een contract bij Saunier Duval, wat niet heel verbazend was.

In zijn 1e profseizoen werd Riccò niet weggereden, maar overtuigen deed hij evenmin. Aan het einde van dat jaar won hij wel de Japan Cup, waarin hij in de finale was weggereden met onder meer Stijn Devolder. Of hij ook op dat moment al verboden middelen gebruikte, of al veel eerder in zijn carrière, is iets wat we nooit zeker zullen weten. Feit is dat het vanaf 2007 plots wel heel gesmeerd liep. Hij won 2 ritten in de Tirreno en met winst in de slotetappe van de Settimana Internazionale Coppi e Bartali ontpopte hij zich zelfs tot schaduwfavoriet voor de Giro.

In die Giro vormde Riccò samen met kopman Gilberto Simoni en Leonardo Piepoli een tridente. Allemaal mochten ze een etappe winnen. Piepoli deed dat als 1e op de Santuario Nostra Signora della Guardia, Riccò ging zijn gang op de Tre Cime di Lavaredo en Simoni kreeg de mythische Monte Zoncolan. Hij was ook de man voor het klassement en eindigde op een 4e plaats, terwijl Piepoli met het bergklassement naar huis ging.

Gereïncarneerde Pantani

In de bewuste etappe naar de Tre Cime di Lavaredo was de dominantie haast overdreven. Na een poging van Mazzoleni om het roze te veroveren, geraakten Riccò en Piepoli voorop. De Colombiaan Iván Ramiro Parra zat in de sandwich en begaf in de slotkilometer. Op die manier hadden de heren in het geel vrij spel en was de prestigieuze ritzege voor het nieuwe godenkind van de Italianen. ‘De Cobra’ had zijn 1e ritzege in een Grote Ronde beet. ‘De gereïncarneerde Pantani’, noemde Renaat Schotte hem, op dat moment nog in de waan van een zuivere renner. Geen verwijt, we geloofden het op dat moment (haast) allemaal. De beelden zijn nog te herbekijken op het internet. Wat waren we eigenlijk aan het denken?

Een jaar later deed Riccò er nog een schepje bovenop in de Giro en won hij 2 ritten en werd hij 2e in het eindklassement. De Cobra bleef de tegenstand maar in de ogen kijken en versmachten. Er volgden ook nog eens 2 ritzeges in de Tour. Net voor de 12e etappe werd dan bekend gemaakt dat hij zich had vergrepen aan ‘de nieuwe EPO’, dat de naam CERA kreeg. Het verhaal van zijn hoge natuurlijke hematocrietwaarde ten spijt, werd hij ontslagen en later ook geschorst.

Van Riccò geraakte je niet zomaar af. Niet in de koers, niet ernaast. 2 jaar later stond hij er weer en werd hij renner bij Ceramica Flaminia – Bossini Docce. Meteen haalde hij opnieuw de vorm van weleer en won hij onder meer de Ronde van Oostenrijk. Vacansoleil was opportunistisch en gaf de Cobra een 2e kans op het allerhoogste niveau. Begin 2011 belandde hij echter in het ziekenhuis nadat een zelf uitgevoerde bloedtransfusie verkeerd gelopen was. Hij overleefde deze gevaarlijke onderneming, maar werd later voor 12 jaar geschorst. Einde carrière, zo denk je dan.

McDonalds

Toch werd Riccò nog een 3e keer betrapt. Aan een McDonalds in Toscane bleek hij in het bezit van een lading doping, naar eigen zeggen niet voor eigen gebruik. In 2020 werd in deze zaak zijn levenslange schorsing uitgesproken. Anders hadden we hem misschien na 2024 toch nog een keertje aan het werk gezien, maar dat is nu dus definitief uitgesloten.

Volgens de laatste berichten is Riccò vandaag uitbater van een ijssalon in Tenerife. ‘Made in Italy’, een opschrift waarmee je altijd het publiek doet watertanden. 3 bollen EPO in een horentje? Hij zal het niet verkopen. En op de Tre Cime di Lavaredo wordt ook al lang niet meer aan de Cobra gedacht. Omgekeerd zal dat vrijdag wellicht wel gebeuren. Op de 3 pieken in de Dolomieten, het iconische punt van deze bergketen, was Riccò ooit de allergrootste piek. Het heeft niet lang mogen duren.

Wie is favoriet voor de dagzege vrijdag op Tre Cime di Lavaredo? Ontdek bij onze partner Bingoal wie de scherpste notering krijgt!