“40 is het nieuwe 20”, zo klinkt het wel eens in lifestylebladen. In het wielrennen is er wat minder steun voor deze stelling, al komen heel wat ‘oudjes’ nog steeds straf voor de dag. Geraint Thomas werd bijna de op 1 na oudste winnaar ooit van een Grote Ronde en in het vrouwenpeloton is de wereldkampioene zelfs een 40’er. Dit zijn de strafste rensters op tram 4.
Annemiek van Vleuten
De Wurgslang beleefde in 2022 misschien wel het allerbeste seizoen van haar carrière door de 3 Grote Rondes te winnen en ook nog eens wereldkampioene te worden, nota bene met een stabiele elleboogbreuk. Dat ze tussendoor ook nog eens de Ronde van Valencia, de Omloop en Luik-Bastenaken-Luik gewonnen had, maakt het allemaal nog straffer en dan hebben we het niet eens over 2e plaatsen in de Strade, de Ronde van Vlaanderen en de Waalse Pijl.
Dit jaar is de regerend wereldkampioene bezig aan haar laatste seizoen. Van Vleuten heeft het net iets moeilijker om nog haar stempel te drukken op de wedstrijden in de strijd tegen de nieuwe lichting onder leiding van Demi Vollering. Ze won wel La Vuelta, na de bewuste aanval tijdens de plaspauze, maar het eindklassement daar was ook meteen haar enige overwinning dit seizoen. De Giro en de Tour worden straks haar belangrijkste afspraken. Op 8 oktober 2023 wordt ze 41 jaar en kan ze voldaan de fiets aan de haak hangen.
Rachel Neylan
Op haar 41e rijdt Rachel Neylan zowaar nog 1 van haar betere seizoenen. Net als bij Greg Van Avermaet heeft de aankondiging van haar pensioen er misschien voor gezorgd dat ze bevrijd rondfietst. De Australische beleefde haar hoogtepunt op het WK in Valkenburg in 2012. Ze bleef die dag het langste in het spoor van de ontketende Marianne Vos en sneuvelde uiteindelijk pas in de finale. Op het podium mocht ze plaatsnemen naast Vos en Longo Borghini, een foto die ze vast wel ergens een plekje gegeven heeft.
De renster van Cofidis won in haar carrière ook de Grand Prix du Morbihan en het eindklassement van de Trophée d’Or, waarin ze ook een rit won. Dit jaar reed ze in eigen land nog naar een 9e plaats in de Tour Down Under en een 13e plaats in de Cadel Evans Great Ocean Road Race, wat haar meteen heel wat UCI-punten opleverde. In de klassiekers kon ze niet echt uitblinken. Straks probeert ze in de Tour wellicht haar 28e plaats van vorig jaar te evenaren. Als je dat op die leeftijd nog kan, mag je jezelf gerust onvermoeibaar noemen.
Olga Zabelinskaya
Een naam als een klok. Vooral op de Olympische Spelen was de Oezbeekse Zabelinskaya altijd een belangrijke kandidate voor de medailles. Voor Rusland reed ze in Londen 2012 naar brons in de wegwedstrijd en tijdrit en 4 jaar later in Rio stond ze in de tijdrit zelfs met zilver op het podium. Toen Rusland in opspraak kwam vanwege de dopingschandalen besloot ze om de Oezbeekse nationaliteit aan te nemen. Het leverde haar al heel wat medailles op tijdens de Aziatische kampioenschappen op de baan.
Zabelinskaya is inmiddels 43 jaar. Nog steeds rijdt ze haar wedstrijden, al vinden die tegenwoordig wel plaats op een lager niveau en geregeld in landen als Cyprus, Kroatië en Oezbekistan. De dochter van de Olympische wegkampioen van 1980 Sergei Sukhoruchenkov heeft al opvolging in aantocht. Haar zoon Bogdan zit immers in de jongerenploeg van Bahrain-Victorious en zou over dezelfde genen beschikken.
Ellen Van Loy
Het was een bewogen winter voor het 42-jarig ouderdomsdeken van het veldritpeloton. Ze nam afscheid van de discipline waarin ze jarenlang uitblonk. Samen met Jana Dobbelaere en Julie Brouwers mocht ze op het BK in Lokeren op het podium bij de clubrensters. Vervolgens reed ze in Oostmalle haar laatste wedstrijd, maar helemaal gedaan is het dus nog niet. Op de weg rijdt ze deze zomer nog 1 campagne, in de 1e plaats om haar ploeggenotes bij De Ceuster-Bonache te ondersteunen. Later zal ze immers doorstromen als coach. Van Loy werd recent 4e achter de derny’s in Niel en 9e in Herne, de jaren hebben op haar geen vat.
Amber Neben
Op haar 41e werd Amber Neben in 2016 voor de 2e keer wereldkampioene tijdrijden bij de vrouwen. Ze klopte er toen de topfavoriete Ellen van Dijk en veroverde zo voor de 2e keer in haar carrière de regenboogtrui na haar titel in 2008 in Varese. Tussendoor werd ze ook een keertje wereldkampioene in de ploegentijdrit. Nog steeds rijdt de Amerikaanse haar wedstrijden. Vorig jaar stond ze op haar 48e nog op het podium van de Chrono des Nations en werd ze vicekampioene van haar land in het tijdrijden. Ruim een maand geleden veroverde ze in Panama de Panamerikaanse titel in de tijdrit, met ruime voorsprong op Alison Jackson die enkele dagen eerder nog Parijs-Roubaix gewonnen had. 48 jaar dus, Annemiek van Vleuten kan nog een half leven verder op de fiets.
Testdag ABUS in Aalst op 14 juni (weg en MTB-helmen). Schrijf nu in!
