Eind vorig seizoen moest Jari Verstraeten (28) uit Gent, volgend jaar in de kleuren van Team Shifting Gears, opkrassen bij de Veranda’s Willemsploeg van Nick Nuyens. Hij trok naar VDM-Trawobo, maar om zijn najaar wat op te smukken na een sleutelbeenbreuk, stapte hij het vliegtuig op om te gaan koersen in Burkina Faso. Het werd een niet alledaags avontuur dat gisteren/zondag werd afgesloten in Ouagadougou. Winnen kon hij wel, zelfs al was zijn kader geplakt met ducttape.
Jari Verstraeten: “Na een valpartij begin juli waarbij ik de ligamenten van m’n rechterschouder scheurde en onder het mes moest, wist ik dat er van koersen in België niet al te veel meer in huis ging komen. Daarom had ik Guy Smet en Herman Beysens gecontacteerd met de vraag of ze in oktober nog een ronde gingen rijden in Afrika. Zo had ik nog een mooi doel om naartoe te werken. We zijn op 25 oktober vertrokken met 5 renners: Stein Van Couter, Pieter Buyle, Niels Verdijck en Guy Smet en ploegleider Jaak Lepere.”
“De koers bestond uit 10 etappes van elk 110 tot 180 km, zonder rustdag. Vooral de hitte – 40 graden en meer – maakte het heel lastig. Gelukkig startten de etappes om half 9 in de ochtend. De wegen zijn er meestal goed, maar de enorme putten maken het wel gevaarlijk om te koersen. Bochten zijn er een uitzondering. De tegenstand was dit jaar verrassend sterk. Vooral de nationale ploegen van Marokko en Eritrea waren goed op dreef. De 1e rit verliep niet al te best. Bij een valpartij na 35 km kon ik op tijd stoppen, maar een Malinees knalde achter op mijn fiets, waardoor m’n kader barstte. Gelukkig kon ik verder. Toen ik in de finale aanviel, reed ik lek. Nadat alles in waaiers gereden werd, zat ik helemaal achteraan en moest ik te veel volk inhalen. Ik verloor uiteindelijk 1 minuut en 35 seconden. Daardoor was m’n doel, een goed klassement, al half om zeep. De fiets kon ik repareren met ducttape. Zo gaat dat hier in Afrika.”
Mooi eerbetoon
Jari Verstraeten: “We sliepen de 1e nacht in een tentenkamp. Dat was nog redelijk goed georganiseerd, iedere ploeg kreeg ene grote tent en daar moesten we ons mee zien te redden. Dat was wel een avontuur. ? De volgende ritten eindigde ik steeds goed voorin. Ik werd 2 keer na een solo gegrepen op 300 meter van de meet. De 6e rit was uiteindelijk de goeie. Ik zat in de vroege vlucht en we kregen wat ruimte. Op 25 km van de meet kwam het jagende peloton op 35 seconden. Ik heb solo gedemarreerd en ben voorop gebleven. Eindelijk kon ik winnen voor mijn onlangs overleden papa. Een mooier eerbetoon kon ik hem niet geven denk ik.”
“In de etappe erna hebben onze sprinters Stein Van Couter en Pieter Buyle wat ereplaatsen verzameld. In de laatste rit, een criterium in de hoofdstad, gingen we nog eens alles op alles zetten. De aanloop naar de stad was lekker rustig, maar de laatste 30 km in Ouagadougou ging het vollen bak. Nog een intense belevenis rijker.”
Arm land
Jari Verstraeten: “Hier koersen is echt een speciale, maar zéér positieve ervaring. Er staat veel volk langs de kant. De mensen lachen hier altijd, ondanks dat Burkina Faso 1 van de armste landen van de wereld is. De hotels zijn basic, maar goed. Het eten is lekker, al heb ik het wel een beetje gehad met kip, rijst en tomatensaus. ? Ik ben zeker van plan om nog terug te koersen in Afrika of een ander continent. Het is een leuke manier om de wereld te zien en mensen te leren kennen. De sfeer in ons ploegje is optimaal. We hebben al veel plezier gehad en al enorm veel gelachen. En Guy is als oud-winnaar toch wel een beetje een legende hier in koersminnend Burkina Faso.”