Luik-Bastenaken-Luik voor beloften werd vorig jaar gewonnen door Bjorg Lambrecht, 1 van de allergrootste wielertalenten die Vlaanderen rijk is. Zondag mag hij het bij de grote jongens proberen, maar de pas 21 geworden Knesselaar blijft wel met de voetjes op de grond.
Lambrecht won vorig jaar La Doyenne, zijn 1e grote 1-dagskoers van het jaar. Daar blikt hij met voldoening op terug, of wat had u gedacht. “In het begin van de koers liep ik eigenlijk achter de feiten aan”, bekent hij wel. “Het regende en het was koud, niet in mijn voordeel. Naar het einde toe werden zowel het weer als mijn benen beter, waardoor ik mij in de finale kon doorzetten op La Roche-aux-Faucons. Ik geraakte weg en kon het in de sprint nipt afmaken. Als je zo’n mooie koers met zo’n grote naam kunt winnen, dan is dat toch niet onbelangrijk. Ik ben heel fier dat ik die op mijn palmares kon zetten. Ze spreken er nog van, dus dat is fantastisch.”
La Roche-aux-Faucons en Saint-Nicolas
De overgang naar de profs wordt zeer groot geacht, maar Lambrecht relativeert dat. “Tot dusver kan ik niet klagen, al heb ik alleen nog maar WorldTour-koersen gereden. In zowel Abu Dhabi, Catalonië als Baskenland was ik zeker niet slecht, ik zit op schema. Ik wil rustig groeien, meteen top worden behoort niet tot het plan. Bij de profs zijn vooral de finales harder, het tempo wordt dan nog verschroeiender. Bij de beloften voelde ik dat toch minder. Zelf iets forceren in de finale zal dit jaar nog iets te hoog gegrepen zijn. Laat mij maar gewoon de kilometers verteren, want ik heb nog nooit een koers gereden van meer dan 6 uur. ”
“Ik verwacht een ietwat zelfde scenario bij de profs dan bij de beloften”, kijkt Lambrecht reikhalzend vooruit. “Een gesloten aanvangsfase en eens de finale begint uitdunning van het peloton. Er zal ook wel een groep wegrijden. Op La Redoute moet je sowieso vooraan zitten; La Roche-aux-Faucons en Saint-Nicolas zullen andermaal bepalend zijn, denk ik. Zelf zal ik vooral de ploeg moeten dienen. We zullen wel zien wat de vroege vlucht brengt en hoe we daar op zullen anticiperen. Maar als ik toch de finale zou rijden, dan denk ik ook vooral aan de ploeg, niet zozeer aan mezelf.”
Aanvallen
Het seizoen is nu echt wel begonnen. “Voor mij eigenlijk al een tijdje, sinds Catalonië en Baskenland”, lacht Lambrecht. “Maar een klassieker rijden is natuurlijk altijd speciaal. Bovendien is het in eigen land veel plezanter koersen. In Spanje kent en ziet niemand je, dus ik ben zeker blij dat ik in Luik – en al in Seraing – mag starten. Het is altijd een droom geweest om deze koersen te rijden. Bovendien is Luik een koers die me moet liggen.
Maar er is wel iets dat in het voordeel van Lambrecht kan spreken. “Hoe warmer het wordt, hoe beter voor mij”, zegt hij. “Ik zal eerst en vooral genoeg moeten drinken en dan zien hoe de benen naar het eind toe nog zijn. Als ik ergens een aanval zou kunnen plaatsen en netjes kan finishen, zou ik al heel tevreden zijn. Maar het belangrijkste is dat de ploeg prijs rijdt, dus podium.”