Bram Welten was halverwege 2017 amper 20 jaar toen hij stagiair werd bij BMC en vervolgens prof bij Team Fortuneo-Samsic. “Dat was vroeg en dat is niet altijd meegevallen”, geeft hij nu toe. Met ereplaatsen in de Tro-Bro Leon (8e) en de Ronde van Limburg (5e) komt hij deze maand eindelijk helemaal bovendrijven.
Bram Welten domineerde bij de junioren en versloeg toen zelfs Pascal Eenkhoorn, Stan Dewulf en Jasper Philipsen in Parijs-Roubaix. Toen hij in 2016 belofte werd bij de opleidingsploeg van BMC ging hij op dat elan verder. De jonge renner uit Moergestel won vrijwel meteen een rit in Le Triptyque des Monts et Châteaux, deed met de besten mee in de Olympia’s Tour en mocht met Nederland mee naar het WK in Qatar, waar hij bij de U23 verdienstelijk op een 33e plaats eindigde.
In 2017 toonde Welten opnieuw heel fraaie dingen. In de Ronde van Normandië zag hij nog het achterwiel van Fabio Jakobsen, maar in de Ronde van Bretagne won hij wel de openingsetappe en daar voegde hij enkele weken later nog de GP Criquielion aan toe. Ook in de Baby Giro was hij bijna de 1e leider na winst in de pelotonsprint. Alleen was Neilson Powless vooruit en werd de Nederlander dus 2e. Op het EK in het Deense Herning werd hij 9e, waarna zijn periode als stagiair bij BMC begon.
Profcontract
De Nederlander werd een jaar later prof bij Fortuneo, toch een kleine verrassing. Het neefje van de gebroeders Van Poppel vond het tijd voor het echte werk. Regelmatig had hij het moeilijk, maar in de kleinere wedstrijden deed hij meteen mee voor de top 10. Dat lukte dat voorjaar ook meteen in de openingsetappe van de Ronde van Oman (8e), Paris-Troyes (6e), GP Denain (5e) en de Scheldeprijs (9e). Hoewel hij een jaar later bijna zijn 1e profoverwinning boekte in de Route Adélie de Vitré had hij het in zijn 2e en 3e profjaar toch iets vaker moeilijk.
Dit jaar staat Welten er op zijn 24e helemaal. Hij werd 8e in de Bredene Koksijde Classic, 4e in La Roue Tourangelle Centre Val de Loire en vervolgens dus ook 8e in de Tro-Bro Léon. “Met die onverharde stroken is het een prachtige wedstrijd, die me goed ligt”, blikt hij terug. “Het was uiteraard een geweldige ervaring om deze wedstrijd te winnen met ploegmaat Connor Swift. Onze ploeg komt uit Bretagne en om dan een Bretoense wedstrijd te winnen… We werkten die dag voor Connor, ik ben blij dat ik zelf ook nog naar een ereplaats kon sprinten.”
Welten werd vervolgens ook 5e in de Ronde van Limburg, waarin hij deels werd gelanceerd door ploegmaat Amaury Capiot en deels de sprint aantrok voor die andere ploegmaat Daniel McLay. “Ten opzichte van de 1e jaren ben ik wat meer geëvolueerd richting de klassiekers”, duidt hij zijn evolutie als renner. “Deze liggen me goed, dus het zou dom zijn om er de kansen niet te grijpen. Ik heb dit jaar nog niet vaak voor de overwinning gesprint. Normaal zit er nog groeimarge op en kan ik nog stappen zetten richting de finale. Dit jaar ben ik in elk geval sterker geworden.”
Welten rijdt inmiddels al 4 jaar voor de Franse formatie. “Ik zit er prima op mijn plek. De mentaliteit is er anders dan bij een niet-Franse ploeg, maar ik kan moeilijk uitleggen waaraan je dat merkt. Dat is iets wat je enkel aanvoelt wanneer je er gereden hebt. Het is een speciale manier van omgaan met elkaar en het benaderen van de wedstrijden. ”
1e bij de profs
Donderdag start Welten in de Boucles de la Mayenne. Vervolgens komt hij terug naar België om er onder meer Dwars door het Hageland, de Elfstedenronde en de Baloise Belgium Tour te rijden. “Ik probeer niet te ver vooruit te kijken en alles koers voor koers aan te pakken. Het zal in elk geval een druk programma worden en ik moet kijken welke kansen er komen.”
Om dan uiteindelijk die 1e profzege te grijpen? Het lijkt louter een kwestie van tijd.