Aan de Maas liggen enkele bekende hellingen zoals de Citadel van Namen en de Muur van Hoei, maar als je eens een onbekende kuitenbijter wil uitproberen, moet je zeker afzakken naar Profondeville. Ten noorden van dit plaatsje ter hoogte van Talifer begint immers de ‘Triple Mur de Monty’. En ja, deze helling is even erg als de naam doet vermoeden.
Kruipen tot in Lustin
Profondeville ligt aan 1 van de vele kronkels van de Maas en het uitzicht is er prachtig. Veel zal je daar echter niet van kunnen genieten wanneer je de Triple Mur, in het Nederlands ‘de 3-dubbele Muur, zal opzoeken. De helling begint meteen wanneer je wegdraait van de rivier. De 1e honderden meters bollen nog behoorlijk goed. Je zal zelfs denken dat het allemaal wel meevalt met deze helling, tot je op een bepaald rechts omhoog een steil pad inslaat.
Vanaf hier is het simpelweg klauteren tot boven. Er volgt een 1e steile piek tot 18%, waarna het even wat minder gaat. Je kan 3 keer in- en uitblazen en moet vervolgens meteen weer aan de slag voor een gelijkaardig muurtje. Daarna is er opnieuw een 100-tal meter ruimte voor enige verpozing, waarna het laatste en lastigste stuk aanbreekt. Het is dan kruipen tot in het dorpje Lustin, waar je eindelijk terug wat vlakke meters vindt.
LEES VERDER ONDER DE FOTO’S!
Tour de Wallonie
In totaal is deze Triple Mur de Monty 1,3 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 11,3% en een steilste stuk tot 20%. Je overbrugt er ruim 150 meter, al wijken de gegevens wel eens af. Je kan de helling ook op een aantal diverse manieren aansnijden. De populairste route is door ons beschreven en werd ook opgenomen in het parcours van de Ronde van Wallonië in 2018. De etappe zou uiteindelijk gewonnen worden door Tim Wellens.
De Triple Mur de Monty wordt ook de Fond de Lustin genoemd, al is deze naam minder poëtisch. Wielertoeristen vergelijken de helling graag met de Muur van Hoei en spreken zelfs van een zwaardere versie. Omdat het steilste deeltje pas helemaal op het einde zit, is het vaak vechten tegen de krampen en zijn er wel eens toeristen die voet aan grond moeten zetten.
LEES VERDER ONDER DE FOTO’S!
Louis Vervaeke
Wie de helling zeker wel genegen is, is Louis Vervaeke. De nieuwe aanwinst van Quick.Step-Alpha Vinyl reed hier op training in 2020 in 5 minuten en 35 seconden naar boven, een pak sneller dan heel wat renners later in wedstrijd zouden doen. Naast Maxime Monfort, Sylvain Moniquet en Quinten Hermans prijkt ook de naam van Aussie Ben O’Connor in de top 10 van het Strava-segment. De 4e van de Tour in 2021 was op dat moment in 2018 echter nog geen grote naam.
Feit is dat je deze Triple Mur de Monty een keer moet gedaan hebben in je fietscarrière. De helling is niet erg bekend, maar komt terug in alle prestigieuze lijstjes met zwaarste hellingen in België. Hopelijk vist ook een organisatie van 1 van onze talrijke wielerwedstrijden deze kuitenbijter nog eens terug op.