De Australische renner Ben O’Connor maakte in 2021 een goeie start als kopman van het AG2R Citroën Team. Hij pakte vorige zomer in zijn 1e Tour de France maar net naast het podium nadat hij al de etappe naar Tignes won. O’Connor, die ook dit jaar telkens weer goed geplaatst zit, start daarom met grootse ambities aan het Critérium du Dauphiné. Kan hij de verrassende opvolger worden van zijn landgenoot Richie Porte, die vorig jaar de Dauphiné won?
Klassementsrenner
Ben O’Connor is het seizoen best succesvol begonnen met eervolle plaatsen in bijna alle etappekoersen waar hij aan deelnam. Zo werd hij 7e in de Ruta del Sol, 6e in de Ronde van Catalonië en 5e in de Ronde van Romandië. “Ik ben best tevreden met hoe ik tot nu toe gereden heb, maar het had nog beter gekund”, vindt de Aussie. “Ik werd bijvoorbeeld 5e in Romandië, maar ik had het gevoel dat ik op het podium had kunnen eindigen en als alles wat op zijn plaats was gevallen, had ik er zelfs kunnen meedoen voor eindwinst, heb ik het gevoel.”
“Je kunt echter niet zeggen dat ik veel veranderd ben aan mijn manier van rijden of mijn training. Ik ben gewoon matuurder geworden, ik ben me fysiek nog aan het ontwikkelen en mijn niveau stijgt vanzelf. Ik ben 26 jaar oud, de jaren van hard werken beginnen hun vruchten af te werpen. Mijn lichaam past zich aan de eisen van deze wedstrijden aan en reageert steeds beter op mijn toch wel ambitieuze doelen. Ik krijg ook steeds meer zelfvertrouwen. Vroeger hoopte ik een klassementsrenner te worden. Nu bén ik een klassementsrenner.”
Parijs-Nice
1 van de hoogtepunten van O’Connors seizoen 2022 tot nu toe was de prestigieuze ritzege in de Ronde van Catalonië, waar hij in de 3e rit naar La Molina een groep met 8 renners achter zich liet. Daarbij allemaal toppers: Almeida, Hiquita, Quintana, Ayuso, Poels, Ciccone, Martin en Tobias Johannessen. Hetw as de revanche voor zijn Parijs-Nice, waar hij niet meer aan de start kwam op de 3e dag.
“Op mijn Parijs-Nice was ik zowel erg trots als erg teleurgesteld”, duidt O’Connor. “Ik moest me terugtrekken uit de wedstrijd omdat ik ziek werd, maar er is geen twijfel dat de vorm er was. Dus toen ik in de in Catalonië aankwam, wilde ik inderdaad revanche nemen. Toen ik de etappe naar La Molina won, kreeg ik de bevestiging waar ik op wachtte. De bevestiging dat al het werk dat ik in de winter had verricht, zijn vruchten heeft afgeworpen. Het geeft vertrouwen als je dat kunt op 1 van de belangrijkste koersdagen van het jaar.”
Het Critérium du Dauphiné is een nieuwe kans om zijn progressie voort te zetten. Met welke strategie trekt de ploegmaat van Naesen en Van Avermaet deze zondag naar startplaats La Voulte-sur-Rhône? “De tijd is rijp om voor een podiumplaats te gaan in een grote WorldTour-wedstrijd”, klinkt het stellig. “Het zou mijn 1e zijn, maar ik weet dat het voor mij nu mogelijk is om dit soort koersen te winnen. Ik heb enkele ideeën in mijn hoofd, maar ik ben er bijvoorbeeld niet zeker van dat het nodig is om al te pushen in de 3e etappenaar Chastreix-Sancy. Het is duidelijk een uitdaging, maar de laatste klim is niet steil genoeg om een groot verschil te maken. Aan de andere kant zal de tijdrit naar La Bâtie d’Urfé op dag 4 van cruciaal belang zijn. Ik heb er dit jaar nog niet veel gereden en ik ben benieuwd hoe ik er voor sta. Ik denk dat de dagen dat klimmers onvermijdelijk slecht waren op vlakke wegen voorbij zijn.”
Vriend Hindley achterna
Na zijn unaniem bejubelde prestatie in de Tour de France van 2021 vond O’Connor nog ver af te zitten van het topniveau van de allerbeste klassementsmannen. Denkt hij er achteraf gezien nog steeds zo over? “Mijn Tour-avontuur vorig jaar was buitengewoon, ik kon me niet eens voorstellen wat er gebeurde”, grijnst hij. “Een etappe winnen en als 4e eindigen in Parijs is iets groots. En het is me gelukt!”
“Maar natuurlijk wil je altijd beter doen. Dat is waarom je atleet wordt en waarom je zoveel in jezelf moet investeren. Dus ik heb mijn kijk veranderd ten opzichte van vorig jaar en ik voel me in staat om deze zomer voor de top te gaan. Het was ook bemoedigend om mijn vriend Jai Hindley de Giro te zien winnen. Hij komt ook uit Perth en we kennen elkaar al heel lang. Toen ik hem zag winnen, zei ik tegen mezelf dat ik het ook kan.”