Eerste wereldkampioenschap en meteen op het podium! Onze redacteur Birger Vandael (28) pakte zaterdag op de Nürburgring brons op het WK voor journalisten in de categorie 20 tot 45 jaar. 2 Duitsers gingen hem vooraf. Onze elite 3-renner mocht spurten om de zilveren medaille.
Passie hervonden
Nadat hij in De Journalist, de 2-maandelijkse publicatie van de Vlaamse Vereniging van Journalisten, een aankondiging van het WK zag, schreef Birger Vandael zich in. Toen er door corona in 2020 minder journalistiek werk was – Birger schrijft voor WielerVerhaal maar is ook correspondent voor het algemene regionieuws bij DPG Media – hervond hij de liefde voor de koersfiets. Een kleine 10 jaar geleden, toen hij aan de KU Leuven begon te studeren, was hij die passie kwijtgespeeld.
“Toen ik 11 jaar was ben ik bij de aspiranten beginnen koersen”, blikt onze collega uit Neerpelt terug. “Ik doorliep de jeugdreeksen, van aspiranten over nieuwelingen en junioren tot beloften. Als laatste jaars junior heb ik zelfs bij het gerenommeerde Avia Team van Rik Devoogdt gereden. Het jaar nadat Jasper Stuyven wereldkampioen was geworden. Onder meer Jasper De Buyst en Aimé De Gendt waren bij Avia mijn ploegmaats. In m’n 1e jaar als belofte reed ik bij het Fuji Team van Bernard Moerman. Daar was niet alles 100% in orde. Ik was ook beginnen studeren en gaf er na mijn 1e beloftenseizoen de brui aan.”
De zin om te fietsen keerde terug. Dit jaar nam Birger Vandael bij Cycling Vlaanderen een vergunning Elite 3 (de vroegere amateurs). Hij neemt het wel eens op tegen de Björn De Deckers en Timothy Stevens’ van deze wereld. Op de Duitse Nürburgring ging hij vorige zaterdag een andere uitdaging aan: de strijd om de wereldtitel bij de journalisten.
Nationaal shirt
“In de aanloop naar dit wereldkampioenschap nam ik contact op met de federatie want ik wilde in het shirt van de nationale ploeg koersen”, vertelt Birger. “Ze hebben mij een truitje opgestuurd. We stonden in Duitsland met een 5-tal Belgen aan de start. In dezelfde lichtblauwe uitrusting met zwart, geel en rode banden. Ik vond dat dit het teamgevoel aanwakkerde.”
Precies echt! Op de Nürburgring werd in 1978 het WK wielrennen voor profs georganiseerd. Met wijlen Gerrie Knetemann, de Nederlander die ook enkele etappes in de Tour de France won en zijn naam 2 keer op de erelijst van de Amstel Gold Race zette, als laureaat voor titelverdediger Francesco Moser. Met andere woorden: een parcours waarop favorieten hun gading vonden want in 1978 reden ook Beppe Saronni (4e), Bernard Hinault (5e) en Joop Zoetemelk (6e) de finale.
“Inderdaad, een pittige omloop”, verduidelijkt Birger Vandael. “3 ronden van 25 km werden ons voorgeschoteld. Met circa 500 hoogtemeters per ronde. Op die Nürburgring gaat het voortdurend op en neer. 1 van de beklimmingen was een langere versie van La Redoute. We raakten met 5 voorop: 3 Duitsers, 2 Belgen. 1 van de Duitsers reed in de finale alleen weg. Hij was veel te sterk want hij liep nog 2 minuten uit op ons.”
Freelancer
Jann-Luca Künssberg mocht de regenboogtrui aantrekken. Joscha Weber pakte zilver, Birger Vandael brons, Brett Wauters viel net naast het podium. Holger Koopmann eindigde 5e en werd bij de 45-plussers wereldkampioen. “Ik ben heel blij met deze bronzen medaille”, glundert onze journalist. “Toen ik naar dat WK vertrok, wist ik helemaal niet wat ik mocht verwachten. Af en toe pik ik in eigen land wel eens een wedstrijd mee. Recent werd ik in Genk in een funwedstrijd 7e. Ik werkte ook enkele kermiskoersen af. Koersen bij de Entente Cycliste de Wallonie, de ECW, doe ik ook wel eens. Terugkeren naar de elite zonder contract zit er niet in, denk ik. Zeg nooit nooit. Wie weet krijg ik in de toekomst toch zin om die stap te zetten.”
Als freelancer tijd vinden om te trainen is niet altijd eenvoudig. Om het podium van het WK voor journalisten te halen, moet je elke week een aantal uren in het zadel zitten. “Ik probeer per week 12 tot 15 uur te fietsen”, vertelt Birger. “Soms moet je eens je telefoon opzijleggen en op de fiets springen. Heb je onverwachts 2 uur tijd, dan mag je niet twijfelen en moet je gaan trainen. Op die manier probeer ik een beetje in conditie te blijven.”