En plots is Manon Bakker een Wereldbekerwinnares. De 24-jarige veldrijdster uit Swifterband schonk haar team Crelan-Corendon afgelopen zondag 10 december 2023 een prestigieuze overwinning in de sneeuw van Val di Sole. Dat is op z’n zachtst gezegd opmerkelijk, want Bakker won tot dusver nog nooit een klassementscross. Toch kan ze vertrokken zijn voor een fabelachtige winter.
Profdebuut op 14 jaar
Manon Bakker begon op erg jonge leeftijd aan veldrijden. Dat zorgde voor vreemde situaties, want ze was amper 14 jaar toen ze in de winter van 2013 deelnam aan veldritten bij de profs tussen ervaren vrouwen als Marianne Vos, Katie Compton, Helen Wyman, Sanne Cant, Sophie de Boer en Nikki Brammeier. Toch trok ze nog goed haar plan als jong meisje. In Rucphen werd ze begin 2014 bijvoorbeeld al eens 7e, terwijl leeftijdsgenoten als Inge van der Heijden en – jawel – Lorena Wiebes veel verder eindigden.
In die periode werd Bakker 2 keer op rij Nederlands kampioene veldrijden bij de nieuwelingen. In 2014 haalde ze het van Van der Heijden en Ceylin del Carmen Alvarado, een jaar later van Julia Boschker en Gaby Gieskens. Ze was met andere woorden meer dan klaar voor de stap naar de junioren, al kwam ze ook daar constant uit bij de profs. Het leverde haar een mooie 9e plek op in de Superprestige van Zonhoven. In Swifterbant werd ze zelfs uitgeroepen tot Sporttalent van het Jaar. Het was de periode waarin Femke Van den Driessche met een motortje in haar fiets werd betrapt, maar Bakker nam het op voor haar leeftijdsgenote en verwees vooral naar de entourage van de renster.
In de winter van 2016-2017 zette Bakker opnieuw een stap voorwaarts. In het Zwitserse Luzern proefde ze van een overwinning, tussen haar leeftijdsgenoten werd ze kampioene van Nederland bij de beloften en met hoge verwachtingen trok ze naar het WK in Bieles. Daar was het echter landgenote Annemarie Worst die met de regenboogtrui ging lopen.
Sterke leeftijdsgenoten
De groot opgeschoten Bakker stelde in de winters die volgden vast dat haar leeftijdsgenoten een inhaalbeweging zouden maken. Een late groeisprint zorgde ervoor dat de verhoudingen plots door elkaar werden geschud. Op het NK viel Bakker in 2018 naast het podium, waar met Van der Heijden, Fleur Nagengast en Yara Kastelijn thans enkele oude bekenden opstonden. Een winter later won Alvarado bij de beloften, terwijl ook Puck Pieterse ertussen was gekomen.
De winter van 2019-2020 verliep beter en Bakker werd opnieuw 5e op het EK en WK bij de beloften. Er was echter heel wat te doen om haar deelname aan dat WK in Dübendorf. Achteraf werd ze door haar team Experza CX Pro Team op staande voet ontslagen. Officieel klonk het dat ze haar contractuele verplichtingen niet was nagekomen. Later bleek dat ze niet op de wielen en tubes van de sponsor had gereden.
Sinds de winter erna komt Bakker uit voor Creafin-Fristads, dat later nog verschillende keren van naam en uitrusting wisselde en vandaag als Crelan-Corendon bekendstaat. Bakker was nog 1 jaar belofte in coronawinter 2020-2021, maar reed uiteindelijk enkel de kampioenschappen bij de beloften. Tijdens de winter eindigde ze tussen de profs quasi altijd in de top 10. Het leverde haar een 8e plaats in de Wereldbeker, 6e plaats in de Superprestige en 8e plaats in de X20 Badkamers Trofee op. Oerdegelijk en hyperconstant, maar zonder uitschieters.
Progressie?
Vlak voor de jaarovergang tussen 2021 en 2022 sprak WielerVerhaal met Bakker, die dat seizoen met een vervelende blessure aan haar bekken was begonnen. De WK-selectie halen, was haar grote doel. Met een 6e plaats op het WK in Fayetteville (2022) werd wel duidelijk dat ze bij de betere rensters van het moment behoorde. Toch zat ze een jaar later aanvankelijk niet eens in de selectie. Pas toen Aniek van Alphen ziek werd, kwam er een plaatsje vrij. Als Nederlandse subtopper is het geen gemakkelijk bestaan.
Het was dus enkel nog wachten op die grote overwinning. Dit jaar won Bakker wel op het Heerderstrand, maar een podiumplek in een topcross bleef uit. Tot afgelopen zondag in Val di Sole, waar ze overigens ook al 3e werd vorig jaar. Bakker koos voor een constante aanpak, bleef druk zetten op leidster Alvarado en kon bij het ingaan van de slotronde aansluiten. Op de kracht kon ze Alvarado tot een aantal foutjes dwingen en afstand nemen. De grote overwinning was een feit.
Afgelopen seizoen werd Bakker op de weg al eens 9e in de Antwerp Port Epic Ladies. Ze komt daar uit voor Fenix-Deceuninck Continental. Het lijkt erop dat ze ook in dat werk nog progressie kan maken. De winter is met deze grote overwinning al voor een groot deel geslaagd, al zal Bakker ook dromen van eremetaal op de kampioenschappen. Na afgelopen zondag weet ze dat op een goede dag alles mogelijk is. Er zal er in Swifterband straks zeker eentje duimen voor sneeuw!